MOET IK MIJN BAAN OPZEGGEN ALS HET ME ONGELUKKIG MAAKT, MAAR GOED BETAALT?

Waarom ben je zo droevig? Je wordt betaald, toch? En je wordt goed betaald, toch?

Ik weet waarom je zo verdrietig bent.

Omdat je elke dag bang bent om naar je werk te gaan. Je brengt je lunchpauze huilend door met de deur van je kantoor dicht. Je gaat naar huis en drinkt alleen of eet stress zoals niemand ooit stress heeft gegeten. Of ga gewoon naar bed en begin de cyclus helemaal opnieuw.

Het slechte nieuws is dat dit niet ongebruikelijk is voor Amerikaanse volwassenen op de werkplek. Een Gallup-enquête die in september 2017 werd gepubliceerd, stelde dat 85% van de volwassenen wereldwijd een hekel heeft aan hun baan.^[1]Uit deze peiling blijkt dat 30% van de Amerikanen betrokken is op het werk, wat een betere statistiek is; maar dit betekent nog steeds dat 70% van de Amerikanen geniet niet elke week van hun meer dan 40 uur op hun standplaats.

Als u tot de 70% behoort, heeft u waarschijnlijk overwogen om ergens anders te zoeken om de kost te verdienen en uw rekeningen te betalen. Maar wanneer ga je op zoek naar nieuw werk? En wanneer gooi je de handdoek in de ring en stop je gewoon? Afhankelijk van de intensiteit van uw situatie kan dit een fijne lijn of een brede opening zijn.

Inhoudsopgave

Hoe ben je hier gekomen?
Waarom mensen in een ongelukkige baan blijven
Vragen om jezelf te stellen als je niet gelukkig bent met je baan
Laatste gedachten
Meer bronnen over loopbaanverandering

Hoe ben je hier gekomen?

In de 25 jaar dat ik in het hoger onderwijs werk, heb ik negen verschillende banen gehad op negen verschillende hogescholen en in zeven verschillende staten. Als ik dat hardop tegen anderen zeg, krijg ik soms vreemde blikken... of iemand zegt gewoon: Wauw. Maar mijn eigen loopbaantraject is niet dat van de gemiddelde Amerikaan. Balance Careers stelt dat de gemiddelde werknemer tien tot vijftien keer van baan verandert, waarbij 12 het standaard aantal baanwisselingen is.^[twee]Dat betekent dat ik onder het landelijk gemiddelde zit. Dus neem dat, positie Tenure Critici.

Toch zou het vreemd lijken om opzettelijk een positie na 9 maanden te verlaten, zoals ik ooit in de vroege jaren 2000 heb gedaan. Hoewel ik die baan niet opzegde, begon ik kort na de vijfde maand van mijn dienstverband met mijn exitplan.

Was ik ongelukkig? Niet precies. Maar ik voelde me ook niet gesteund door mijn leidinggevende, en de kwestie van fit plaagde me wekelijks. Hoewel mijn situatie niet dag in dag uit ondraaglijk was, was er één grote Camel-Back-Breaking-Straw, om zo te zeggen, die me in de richting van wekelijkse zoekopdrachten op Higher Ed Jobs dreef.

Maar ik ben me er terdege van bewust dat sommigen van jullie zich in een situatie bevinden zoals ik in de eerste paragraaf van dit artikel heb beschreven en jullie aantrekkingskracht hebben aangespoord om meer te lezen...Adverteren

Waarom mensen in een ongelukkige baan blijven

Voor degenen onder u in de ellendige baan die ervoor zorgt dat u dagelijks huilt, drinkt en stress eet... hoe zou u die vraag beantwoorden? Doet een van deze een belletje rinkelen?

1. Dit was de eerste baan die je werd aangeboden na de universiteit of graduate school.

Toen ik in mijn laatste jaar van de graduate school zat, waren mijn vriend Lori en ik vastbesloten om een baan te hebben voordat we begonnen. En ik was vastbesloten om naar Chicago te verhuizen, want dat is mijn geboorteplaats.

Ik had drie geweldige interviews in Chicago, allemaal op privéscholen. Stuk voor stuk verdwenen die banen en werden ze aan andere kandidaten aangeboden. Het is nu april en het afstuderen is over minder dan een maand. Mijn laatste interview was op een universiteit in Washington.

Toen ik de baan aangeboden kreeg, overwoog ik mijn keuzes - de baan aannemen of wachten op iets anders. Dat laatste zou mij de enige persoon in mijn Hall Manager Cohort hebben gemaakt zonder een baan bij aanvang. En dat kon ik gewoon niet hebben.

Ik nam de baan en verhuisde naar de Pacific Northwest. Ik ben daar ook getrouwd. Ik heb daar mijn beste vriend ontmoet. En verliet de baan na twee jaar. Het was een kwestie van passen.

2. Het was het beste salaris dat je werd aangeboden.

Ik heb nooit de luxe gehad om een baan te kiezen op basis van het salaris, maar veel van mijn vrienden wel. Ik heb zelfs een vriend bij mijn huidige werkgever het moeilijk gemaakt om salaris boven kwaliteit van leven te kiezen.

Ik kan je niet vertellen om geen baan te nemen als het salaris goed is. Maar als het salaris de enige reden is waarom je die baan aanneemt, dan zou ik proberen nog een dwingende reden te vinden waarom je ja zou zeggen.

Zorg ervoor dat je iets hebt om op terug te vallen als de rest van de baan verschrikkelijk blijkt te zijn.

3. Je vrienden werken daar.

Wie wil er niet met zijn vrienden werken, toch? Vooral als een of meer van hen een geweldige ervaring hebben en ze gewoon zo enthousiast zijn dat jij daar ook gaat werken.Adverteren

Houd er rekening mee dat de reden van uw vriend om een baan te accepteren mogelijk niet overeenkomt met die van u. Het hebben van die vriend op het werk is misschien de enige zegen op deze specifieke werkplek.

4. Je ouders (partner, mentor, enz.) zeiden dat je het moest nemen.

Ah... de invloed van buitenaf. Niet altijd zo buiten.

Het is moeilijk om de mensen die het dichtst bij je staan te vertellen dat ze moeten afkicken als het gaat om het aannemen van een baan. Makkelijk voor ze om te zeggen: ga ervoor, toch? Zij zijn niet degenen die er dag in, dag uit heen moeten.

Druk van degenen die het dichtst bij ons staan kan heel moeilijk zijn, maar uiteindelijk is het jouw beslissing. Als je onder deze omstandigheden een baan hebt, hoef je niet alleen uit te zoeken hoe je uit de baan kunt komen; je moet uitzoeken hoe je het nieuws aan de drukgever kunt vertellen.

5. Je was bang dat er geen andere aanbiedingen zouden zijn.

Je kunt deze terugkoppelen naar mijn verhaal in #1. Als je echt wanhopig op zoek bent naar iets omdat je uit een nare situatie moet komen ... of als je gewoon doodmoe wordt om interviews te houden, kan dat eerste aanbod een godsgeschenk zijn en je een teken van opluchting laten ademen.

Ik ben op deze weg geweest. Ik was oorspronkelijk niet van plan Positie #7 te verlaten; maar toen mijn leidinggevende me vertelde dat ik zo ver kon komen in die organisatie, dacht ik er goed over na of blijven wel een goed idee was. Ik solliciteerde op banen met doorgroeimogelijkheden en hogere salarissen; en toen mij er een werd aangeboden, FOMO (angst om te missen) sloeg me zo hard in het gezicht dat ik twee dagen niet kon slapen.

JEP. Ik heb die baan aangenomen. JEP. Het was gedeeltelijk een grote fout. Maar dat is een ander verhaal voor een ander artikel.

Er zijn waarschijnlijk nog een 50-tal antwoorden op de vraag Hoe ben ik hier gekomen? vraag...en misschien heb je er meer dan één die van toepassing is.

Vragen om jezelf te stellen als je niet gelukkig bent met je baan

Met dat alles in gedachten, zijn hier enkele gedachten die te maken hebben met het opzeggen van je dagelijkse baan als je ongelukkig bent, maar het geld is goed:Adverteren

1. Wat maakt je specifiek ongelukkig?

Is het het werk zelf? Het woon-werkverkeer? Je leidinggevende? Jouw collega's? Het salaris? Dat er geen goede automaten zijn of dat je niet naar Starbucks kunt lopen?

Bepaal specifiek wat je ongelukkig maakt. Dan - overweeg of je enige macht hebt om die dingen te veranderen.

Als je bijvoorbeeld het werk zelf niet leuk vindt, maar je leidinggevende wel leuk vindt, ga dan met haar zitten en praat erover. Misschien moet ze je gewoon horen zeggen dat je niet voldaan bent in het werk.

Als je collega's geen positieve mensen zijn of je kan het gewoon niet met ze vinden, heb je dan de mogelijkheid om van team te wisselen of naar een ander hokje te verhuizen?

Neem niet de beslissing om te stoppen als je niet kunt zeggen waarom je zou stoppen.

2. Voedt uw huidige carrièreveld uw passie en doel?

Ik heb meer dan 20 jaar in bepaalde facetten van het hoger onderwijs en studentenzaken gewerkt; en ik zou zeggen dat gedurende 15 van die jaren (in verschillende stappen), de functie mijn doel voedde. En de keren dat ik me verkeerd voelde in het werk, was het meestal dat ik jeuk kreeg om te vertrekken.

De idealist in mij zegt altijd dat we dag in dag uit veel te hard werken om iets te doen wat we niet leuk vinden. Dus waarom zou je in een positie blijven die je passie of doel niet ondersteunt?

3. Bent u bereid een zijwaartse beweging te maken?

Ik denk aan een recent gesprek dat ik had met een hulpverlener over het idee van: heb je liever gelijk, of ben je liever gelukkig? En ik denk dat Jen Sincero dat ook zei. Maar het is volkomen logisch.

Zou je liever gelukkig zijn in een positie die een zijwaartse beweging zou kunnen zijn? Of graaf je liever je hielen in afwachting van promotie of promotie die zich aandient?Adverteren

Een deel van het kiezen voor geluk houdt in dat je die keuze op de eerste plaats zet, en daarom moet je ambitie misschien een korte pauze nemen terwijl je jezelf verwijdert van de giftige plek die momenteel je ongeluk veroorzaakt.

4. Heb je een plan?

Tenzij je een rijke oom hebt die zich ergens verstopt die je kan ondersteunen, ben je waarschijnlijk niet in een positie om het kantoor van je leidinggevende binnen te lopen en onmiddellijk op de hoogte te stellen. Je hebt een plan nodig.

Kun je het je veroorloven om een maand of zo vrij te nemen en wat soul-searching te doen? Betekent het verlaten van je baan ook het verlaten van je vakgebied en iets nieuws proberen? Moet je je cv bijwerken en je referenties laten weten dat je zoekt? Er zijn veel dingen waar u rekening mee moet houden als u eenmaal begint te neigen om te stoppen.

Ik heb maar één keer een baan opgezegd zonder dat er ergens anders een nieuwe baan op me wachtte. In die tijd voldeed ik aan de wens van mijn man om van locatie te veranderen (warmer weer). En hij was zo'n goede sport geweest over alle andere baanwisselingen (in dit stadium zat ik op positie #4).

We verhuisden van Illinois naar Arizona met een schijn van een plan; maar ik heb bijna zes maanden tijdelijk een appartement gehuurd voordat ik op de been kwam met iets dat permanent aanvoelde. Als ik terug kon gaan en het allemaal opnieuw kon doen, zou ik dat plan een klein beetje hebben versterkt.

Laatste gedachten

Alleen jij kunt de keuze maken om je baan op te zeggen. Je moet die beslissing kunnen nemen en ermee leven, ongeacht waar je staat. Maar weeg eerst elke factor af en praat met uw goede vrienden en uw familie terwijl u een beslissing neemt.

Het gras kan aan de overkant groener zijn, vooral als je tijd hebt om het eerst te bemesten.