Sluit je ogen voor een moment en stel je voor dat je wordt ontdaan van alles wat je ooit hebt gekend. Jij en je familie worden op brute wijze beroofd van elk bezit waar je zo hard voor hebt gewerkt en je wordt gedwongen een symbool op je arm te dragen dat je als minderwaardig bestempelt. Mensen noemen je uitschelden, vallen je fysiek aan of vermoorden je zelfs zonder reden. Ze zeggen dat je waarde als mens gelijk is aan de waarde van een rioolrat.

Je vrienden zijn uit hun huizen gehaald en velen zijn uitgeroeid. Er gaan geruchten over vernietigingskampen waar mensen zoals jij massaal worden vermoord door vergassing. Je verstopt je, maar je weet dat het slechts een kwestie van tijd is voordat jij en je familie worden meegenomen om te worden vermoord. Er is niemand om naar toe te gaan. Iedereen is je vijand. Iedereen haat je. Hoe overleef je? Hoe red je je dierbaren van de naderende dood?

Dit gruwelijke scenario is niet fictief. Het Joodse volk werd tijdens de Tweede Wereldoorlog onderworpen aan deze en andere verschrikkingen door het nazi-regime onder controle van Adolf Hitler. Otto Frank was zo'n joodse man die gedwongen werd zijn familie onder te duiken om hen te redden van een wisse dood door toedoen van de nazi's. Zijn jongste dochter, Annelies Marie Frank, beter bekend als Anne Frank, hield een dagboek bij terwijl haar familie 26 maanden ondergedoken zat en in duisternis en stilte leefde om niet gepakt te worden.

Het dagboek van een jong Joods meisje.

Op 4 augustus 1944 werd de familie Frank, samen met vier andere onderduikers in het achterhuis aan de Prinsengracht in Amsterdam, gearresteerd en naar het vernietigingskamp Auschwitz gesleept na een anonieme tip aan de politie. Annes dagboek, ‘Het dagboek van Anne Frank,’ het vertellen van haar gedachten en worstelingen in het onderduiken werd later teruggevonden en voor het eerst gepubliceerd in Amerika in 1952, twee jaar na haar dood op 15-jarige leeftijd.

Door de jaren heen hebben Annes krachtige woorden en inzichten troost en moed geboden aan miljoenen mensen die te midden van oorlog, geweld, onverdraagzaamheid en angst leven. Haar dagboek, een van de vele verzamelingen dagboeken en brieven over de oorlog, valt nog steeds op als een van de meest diepgaande tot nu toe.Adverteren

De dood van een briljant begaafde jonge schrijver.

Anne stierf in het concentratiekamp Bergen-Belsen, gelegen in het huidige Nedersaksen in het noorden van Duitsland, in 1945 aan Typhus, niet lang na haar zus Margot die 19 was. Wat dit waargebeurde verhaal droeviger maakt, is de kennis die de Frank had familie bleef zes weken langer verborgen dan hadden ze de oorlog waarschijnlijk overleefd. Dat komt omdat dat deel van Nederland de eerste twee weken van september is bevrijd. Je moet je afvragen wat Anne, een briljant begaafde jonge schrijfster en denker, zou zijn geworden als ze volwassen had mogen worden.

Herdenking van de mensen die zijn omgekomen in de Holocaust.

Laten we Anne, haar familie en de miljoenen andere mannen, vrouwen en kinderen - zowel joods als niet-joods - altijd gedenken en eren, die onuitsprekelijke wreedheid hebben geleden onder nazi-Duitsland en zijn omgekomen in de Holocaust. Wat is een betere manier om dat te doen dan enkele van de meest bedroevende maar ook inspirerende en opbeurende citaten uit het dagboek van Anne Frank te benadrukken? De onschuld, moed en hoop in de woorden van dit jonge meisje bezorgen ons koude rillingen, maar troosten en inspireren ons nog steeds vandaag - zeven decennia later.

Ik leef in een gekke tijd.

Het is moeilijk in tijden als deze: idealen, dromen en gekoesterde hoop komen in ons op, maar worden verpletterd door de grimmige realiteit. Het is echt een wonder dat ik niet al mijn idealen heb laten vallen, omdat ze zo absurd en onmogelijk uit te voeren lijken. Toch bewaar ik ze, want ondanks alles geloof ik nog steeds dat mensen echt goed van hart zijn.

Iedereen heeft een goed nieuws in zich. Het goede nieuws is dat je niet weet hoe geweldig je kunt zijn! Hoeveel kun je liefhebben! Wat je kunt bereiken! En wat jouw potentieel is!

Ik wil niet tevergeefs hebben geleefd zoals de meeste mensen. Ik wil nuttig zijn of plezier brengen aan alle mensen, zelfs degenen die ik nog nooit heb ontmoet. Ik wil ook na mijn dood blijven leven!

Zou iemand, jood of niet-jood, dit van mij begrijpen, dat ik gewoon een jong meisje ben dat dringend behoefte heeft aan wat onstuimig plezier?

Ik denk niet aan alle ellende, maar aan de schoonheid die er nog is.

We leven allemaal met het doel om gelukkig te zijn; onze levens zijn allemaal verschillend en toch hetzelfde.

Denk aan al het moois dat nog om je heen is en wees gelukkig.

Wie gelukkig is, maakt anderen gelukkig.

Kijk hoe een enkele kaars de duisternis kan trotseren en definiëren.

Rijkdom kan allemaal verloren gaan, maar dat geluk in je eigen hart kan alleen versluierd worden, en het zal je nog steeds geluk brengen, zolang je leeft. Zolang je onbevreesd naar de hemel kunt kijken, zolang je weet dat je van binnen zuiver bent en dat je nog steeds geluk zult vinden.

Hoe geweldig is het dat niemand ook maar een moment hoeft te wachten voordat hij begint met het verbeteren van de wereld.

Er is maar één regel die je moet onthouden: lach om alles en vergeet alle anderen! Het klinkt egoïstisch, maar het is eigenlijk de enige remedie voor mensen die lijden aan zelfmedelijden.

Ik heb ontdekt dat er altijd wat schoonheid over is - in de natuur, zonneschijn, vrijheid, in jezelf; deze kunnen je allemaal helpen. Kijk naar deze dingen, dan vind je jezelf weer, en God, en dan hervind je je evenwicht.

Hoewel ik pas veertien ben, weet ik heel goed wat ik wil, ik weet wie gelijk heeft en wie niet. Ik heb mijn meningen, mijn eigen ideeën en principes, en hoewel het voor een puber misschien nogal gek klinkt, voel ik me meer een persoon dan een kind, ik voel me vrij onafhankelijk van wie dan ook.

Mensen kunnen je vertellen dat je je mond moet houden, maar dat weerhoudt je er niet van om je eigen mening te hebben. Ook al zijn mensen nog erg jong, ze mogen niet worden belet om te zeggen wat ze denken.

Op de lange termijn is het scherpste wapen van allemaal een vriendelijke en zachte geest.

Menselijke grootheid ligt niet in rijkdom of macht, maar in karakter en goedheid. Mensen zijn gewoon mensen, en alle mensen hebben fouten en tekortkomingen, maar we worden allemaal geboren met een fundamentele goedheid.

Zolang dit bestaat, deze zonneschijn en deze wolkenloze lucht, en zolang ik ervan kan genieten, hoe kan ik dan verdrietig zijn?

Wie moed en geloof heeft, zal nooit in ellende omkomen!