Wat is angst voor intimiteit?

Angst voor intimiteit is een vaak onbewuste angst voor nabijheid die vaak van invloed is op de persoonlijke verhoudingen . Deze angst voor fysieke en/of emotionele intimiteit komt vaak voor in de nauwste en meest betekenisvolle relaties van mensen.

Waar komt deze angst voor intimiteit vandaan?

Hoewel we ons er soms van bewust zijn dat we ons zorgen maken over en liefde wantrouwen, is de kans groter dat we deze angsten identificeren als bezorgdheid over mogelijk negatieve uitkomsten: afwijzing, de verslechtering van een relatie of gevoelens van genegenheid die niet worden beantwoord. Onze angst voor intimiteit wordt echter vaak veroorzaakt door positieve emoties, zelfs meer dan door negatieve. Als we worden gekozen door iemand voor wie we echt zorgen en hun liefdevolle gevoelens ervaren, kan dit vaak diepgewortelde angsten voor intimiteit opwekken en het moeilijk maken om een ​​hechte relatie te onderhouden.

Waarom veroorzaken positieve gevoelens een angst voor intimiteit?

Het is misschien verrassend om te horen dat de echte weerstand tegen intimiteit vaak niet afkomstig is van de daden van onze partners, maar van een op de loer liggende vijand in ons.

Het probleem is dat de positieve manier waarop een geliefde ons ziet, vaak in strijd is met de negatieve manier waarop we onszelf zien. Helaas houden we vast aan onze negatieve zelfattitudes en zijn bestand tegen anders gezien worden. Omdat het moeilijk voor ons is om de realiteit van geliefd zijn ons basisbeeld van onszelf te laten beïnvloeden, bouwen we vaak weerstand op tegen liefde.

Waar komen deze negatieve houdingen vandaan?

Deze negatieve kernovertuigingen zijn gebaseerd op diepgewortelde gevoelens die we in de vroege kinderjaren hebben ontwikkeld om in wezen slecht, onaantrekkelijk of gebrekkig te zijn. Hoewel deze houdingen pijnlijk of onaangenaam kunnen zijn, zijn ze ons tegelijkertijd bekend en zijn we eraan gewend dat ze in ons onderbewustzijn blijven hangen. Als volwassenen nemen we ten onrechte aan dat deze overtuigingen fundamenteel zijn en daarom onmogelijk te corrigeren.

Welke invloed heeft angst voor intimiteit op ons?

We verwerpen liefde niet opzettelijk om een ​​vertrouwde identiteit te behouden. In plaats daarvan reageren we in tijden van nabijheid en intimiteit met gedrag dat spanning in de relatie creëert en onze geliefde wegduwt.

Hier zijn enkele veelvoorkomende manieren waarop mensen zich emotioneel distantiëren als gevolg van angst voor intimiteit:

• Onthouden van genegenheid
• Onverschillig of negatief reageren op genegenheid of positieve erkenning
• Paranoïde of achterdochtig worden jegens een partner
• Interesse in seksualiteit verliezen
• Overdreven kritisch zijn op een partner
• Zich bewaakt voelen of weerstand bieden tegen dichtbij zijn

Hoe een angst voor intimiteit te overwinnen?

Om onze angst voor intimiteit te overwinnen, moeten we onze negatieve houding tegenover onszelf uitdagen en onze dierbaren niet wegduwen. Het is mogelijk om onze kernweerstand tegen liefde uit te dagen. We kunnen ons negatieve zelfbeeld onder ogen zien en onze tolerantie voor een liefdevolle relatie vergroten.

We kunnen onze angsten voor intimiteit overwinnen en genieten van liefdevollere en intiemere relaties.

Meer over de angst voor intimiteit

Liefde is niet alleen moeilijk te vinden, maar hoe vreemd het ook mag lijken, het kan nog moeilijker zijn om te accepteren en te tolereren. De meesten van ons zeggen dat we een liefhebbende partner willen vinden, maar velen van ons hebben diepgewortelde angsten voor intimiteit die het moeilijk maken om een ​​hechte relatie te hebben. De ervaring van echte liefde bedreigt vaak onze zelfverdediging en verhoogt onze angst als we kwetsbaar worden en ons openstellen voor een andere persoon. Dit leidt tot eenangst voor intimiteit. Verliefd worden brengt niet alleen opwinding en vervulling; het creëert ook angst en angst voor afwijzing en mogelijk verlies. Om deze reden schrikken veel mensen terug om lief te hebbenverhoudingen.

Angst voor intimiteit begint zich al vroeg in het leven te ontwikkelen. Als kinderen, wanneer we afwijzing en/of emotionele pijn ervaren, sluiten we ons vaak af. We leren om niet op anderen te vertrouwen als coping-mechanisme. We kunnen zelfs beginnen te vertrouwen op fantasiebevrediging in plaats van werkelijke interacties met andere mensen; in tegenstelling tot mensen kunnen fantasieën ons geen pijn doen. In de loop van de tijd geven we misschien de voorkeur aan deze fantasie boven echte persoonlijke interacties en echte positieve erkenning of genegenheid. Nadat we in onze vroegste relaties gekwetst zijn, zijn we bang om opnieuw gekwetst te worden. We zijn terughoudend om nog een kans te nemen om bemind te worden.

Als we ons als kinderen ongezien of onbegrepen voelden, vinden we het misschien moeilijk te geloven dat iemand echt van ons kan houden en ons kan waarderen. Denegatieve gevoelens die we voor onszelf hebben ontwikkeldin onze vroege jaren, werd een diep verankerd deel van wie we denken dat we zijn. Daarom, wanneer iemand liefdevol is en positief op ons reageert, ervaren we een conflict in onszelf. We weten niet of we het vriendelijke en liefdevolle standpunt van deze nieuwe persoon over ons moeten geloven of ons oude, vertrouwde identiteitsgevoel. We reageren dus vaak met argwaan en wantrouwen wanneer iemand van ons houdt, omdat onze angst voor intimiteit is gewekt.

Ons vermogen om liefde te accepteren en te genieten van liefdevolle relaties kan ook negatief worden beïnvloed door existentiële problemen. Wanneer we ons geliefd en bewonderd voelen, beginnen we meer waarde aan onszelf te hechten en beginnen we het leven meer te waarderen. Dit kan ertoe leiden dat we meer pijn voelen bij de gedachte aan de dood. We zijn zowel bang voor het verlies van onze geliefde als van onszelf, en in het proces trekken velen van ons onbewust terug uit onze relaties. Angst voor de dood heeft de neiging om de angst voor intimiteit te vergroten.

Ook al is deangst voor intimiteiteen grotendeels onbewust proces is, kunnen we nog steeds observeren hoe het ons gedrag beïnvloedt. Wanneer we onze partner emotioneel wegduwen of ons terugtrekken uit hun genegenheid, handelen we naar deze angst voor intimiteit. Het tegenhouden van de positieve eigenschappen die onze partner het meest wenselijk vindt, is een andere manier waarop we op deze angst reageren. We proberen onszelf vaak minder beminnelijk te maken, zodat we niet zo bang hoeven te zijn om bemind te worden. Dit afstandelijke gedrag kan onze angst verminderen om te dicht bij iemand te zijn, maar ze brengen hoge kosten met zich mee. Door naar onze angsten te handelen, blijft ons negatieve zelfbeeld behouden en kunnen we niet het grote plezier en de vreugde ervaren die liefde kan brengen.

We kunnen echter de angst voor intimiteit overwinnen. We kunnen onszelf ontwikkelen om niet langer bang te zijn voor liefde en iemand binnen te laten. We kunnen het gedrag herkennen dat wordt veroorzaakt door onze angst voor intimiteit en deze defensieve reacties die liefde in de weg staan, uitdagen. We kunnen kwetsbaar blijven in onze liefdesrelatie door weerstand te bieden aan het terugtrekken in een fantasie van liefde of door afstandelijk en achterhoudend gedrag te vertonen. We kunnen onze integriteit behouden, leren de angst om dichtbij te zijn te 'zweten' zonder ons terug te trekken, en geleidelijk onze tolerantie voor geliefd worden vergroten. Door de nodige acties te ondernemen om onzeangst voor intimiteit, kunnen we ons vermogen om liefde te geven en te accepteren vergroten.