De angst om te falen kan een zeer krachtige kracht worden bij elke keuze die we maken en elke poging die we ondernemen. Hoewel deze angst ons soms kan motiveren om te slagen, kan het ons soms verslaan, waardoor we onze doelen niet kunnen nastreven. Vaak is het op die momenten dat we de grootste kansen krijgen dat deze angst het sterkst is en ons intimideert met gedachten dat we niet goed genoeg zijn of de dreiging dat we dwaas zullen lijken als we falen. Waar veel mensen zich niet van bewust zijn, is dat deze gedachten deel uitmaken van een goed geïntegreerd systeem van negatieve gedachten tegenover onszelf en anderen die we de 'kritische innerlijke stem' noemen.

De innerlijke stem ondermijnt ons en beperkt ons vermogen om de dingen die we willen in het leven na te streven en te bereiken. Wanneer we voor uitdagingen komen te staan ​​of een droom najagen, is deze innerlijke criticus er om ons tegen te houden en ons bang te maken met mogelijkheden om te falen. Het moedigt ons aan om zelfbeschermend te zijn en onszelf niet naar buiten te brengen of risico's te nemen. Hoewel iedereen op een of ander moment met worstelingen of moeilijke tijden wordt geconfronteerd, zijn deze omstandigheden veel moeilijker te overwinnen wanneer ze gepaard gaan met dit zelfdestructieve denkproces.

Dus hoe kunnen we het binnendringen van deze innerlijke criticus bestrijden? We moeten beginnen met het te herkennen. Te vaak leven we ons leven zonder de invloed van deze coach in ons hoofd die commentaar geeft op elke beweging. Deze coach zal onze prestaties op het werk bekritiseren: 'Je gaat het verknoeien. Het is onmogelijk dat je deze promotie krijgt, dus waarom zou je er moeite voor doen?' Het weerhoudt ons ervan om zinvolle relaties na te streven: 'Hij/zij zal nooit met je uitgaan. Je gaat jezelf voor de gek houden.' Deze innerlijke stem voedt onze faalangst. Het verleidt ons om op veilig te spelen: 'Solliciteer niet op die nieuwe baan. Je zult het nooit krijgen en je zult er zo idioot uitzien als je het probeert.' Het probleem is dat het moeilijk kan zijn om onze innerlijke criticus te onderscheiden van ons eigen, echte gezichtspunt. We geloven vaak zonder twijfel de richtlijnen ervan.

De eerste stap in het overwinnen van onze faalangst is daarom te identificeren wanneer onze innerlijke coach met ons praat. Welke situaties maken deze stem luider of prominenter? Raadt het ons in de tweede plaats als we op het punt staan ​​een stap voorwaarts te zetten? Bekritiseert het ons de minuut nadat we een taak hebben voltooid waar we nerveus over waren?

Houd in gedachten dat dit de stem van een vijand is, een deel van ons dat tegen onszelf is. Onze innerlijke criticus is ontwikkeld tijdens vroege levenservaringen waarin we ons slecht over onszelf voelden. Het bestaat uit woorden die we plaatsen bij de afwijzingen en pijn die we tijdens het opgroeien tegenkwamen. Als we veel werden bekritiseerd of gecorrigeerd, zouden we ons uiteindelijk onzeker kunnen voelen over onze capaciteiten. Misschien lijkt wat we bereiken nooit goed genoeg. Omgekeerd, als we opgebouwd zijn of valse lof toezwaaien, vertrouwen we er misschien niet echt op dat we onze doelen kunnen bereiken. Of we kunnen het gevoel hebben dat als we iets niet 'perfect' of het beste kunnen doen, het beter is om het niet te proberen. Deze vroegste ervaringen hebben een negatieve invloed op het opkomende gevoel van eigenwaarde van een kind. Kwetsende ervaringen worden opgenomen in het zich ontwikkelende zelfgevoel van het kind en vormen een geïnternaliseerde vijand of anti-zelf die in ons hoofd blijft voortbestaan. Gedurende ons hele leven hebben we de neiging om onszelf op te voeden zoals we zijn opgevoed.

Als we beginnen te herkennen hoe en wanneer deze stem ons huidige leven beïnvloedt, kunnen we hem gaan scheiden van ons ware gezichtspunt, ons echte zelf. Als je bijvoorbeeld op het punt staat om op sollicitatiegesprek te gaan, heb je misschien gedachten als: 'Ze zullen je nooit aannemen. Welke ervaring heb je trouwens? Wie ben jij om te denken dat je kunt slagen?' Deze aanvallen kunnen je nerveus en ongemakkelijk maken en invloed hebben op hoe je overkomt in het interview, waardoor je kansen op het krijgen van de baan worden ondermijnd.

Een nuttige oefening, die wordt beschreven in ons boek Verover je kritische innerlijke stem , is om je negatieve gedachten in de derde persoon op te schrijven - als 'jij'-verklaringen, zodat je ze kunt gaan scheiden vanuit een realistischer medelevend standpunt naar jezelf toe, waar je je eigen kant kiest. Nadat je dit hebt gedaan, schrijf je een reactie op elk van deze opmerkingen op die realistischer is en meer compassie voor jezelf heeft. Zorg ervoor dat u deze als 'ik'-verklaringen schrijft, omdat ze een meer gepaste zorgzame houding ten opzichte van uzelf vertegenwoordigen. U kunt bijvoorbeeld schrijven: 'Ik ben in staat goed werk te leveren. Er zijn echte redenen voor een bedrijf om mij in te huren. Ik zou een aanwinst zijn voor een team. Ik werk hard en leer snel. Er is niets mis met ambitie hebben.'

Kijk eens Whiteboardvideo over de kritische innerlijke stem

Wanneer je reageert op je innerlijke criticus, probeer dan geen opgeblazen of ego-stimulerende uitspraken te gebruiken (bijvoorbeeld: 'Ik ben de beste persoon voor de baan! Wie zou mij niet aannemen? Ik ben te goed voor iets anders.'). Jezelf opbouwen is vaak een andere vorm van zelfopvoeding die bijdraagt ​​aan een opgeblazen gevoel van eigenwaarde of ijdelheid, wat eigenlijk een wanhopige poging is om je goed te voelen over jezelf, om gevoelens van ontoereikendheid te compenseren. Het doel van deze oefening is niet om jezelf een boost te geven; het is eigenlijk om een ​​eerlijker, evenwichtiger perspectief in te nemen. Reageren op je innerlijke criticus kan moeilijk zijn, omdat het maar al te gemakkelijk is om zijn uitspraken te geloven. Maar door de richtlijnen van deze innerlijke vijand te herkennen en te bestrijden, kunnen we veerkrachtiger worden en handelen in ons eigen belang.

We kunnen weerstand gaan bieden aan het nemen van acties die in strijd zijn met onze doelen. Ziekmelden voor een gesprek of weigeren iemand mee uit te vragen uit angst voor afwijzing maakt deze coach alleen maar krachtiger. Hoe meer we het monster voeren, hoe groter en sterker het zal worden. Als we deze criticus echter weerstaan, verzwakken we hem. In het begin zal dit ons veel angst bezorgen. Als we onze kritische innerlijke stemmen uitdagen, kunnen we ons in het begin kwetsbaar en zelfs banger maken. Uiteindelijk, echter, als we volhardend zijn om er tegenin te gaan, zal de stem in de verte beginnen te vervagen.

Onderzoek door Dr. Salvatore Maddi van The Hardiness Institute laat zien dat wat iemands succes in het leven voorspelt, is hoe 'hard' of veerkrachtig ze zijn.winterhardheidbeschrijft een manier waarop mensen omgaan met de uitdagingen van het leven. Dr. Maddi ontdekte dat het waarnemen van obstakels als kansen voor groei, het gevoel hebben dat je persoonlijke macht hebt om je leven te beheersen en vasthouden aan dingen als ze moeilijk worden, allemaal winterharde eigenschappen zijn.

Onze faalangst kan ons beperken en ons ervan weerhouden het leven te leiden dat we willen. Wanneer we onvermijdelijk afwijzing of teleurstelling ervaren, moeten we hard zijn in onze manier om met deze worstelingen om te gaan. Het overwinnen van onze kritische innerlijke stem kan een essentiële stap zijn om emotioneel veerkrachtiger te worden. We kunnen vaardigheden leren om sterker te worden, en we kunnen uitdagingen aangaan met minder interne tegenslagen. Maar de eerste stap in het nemen van dit nieuwe vertrouwen is het afwerpen van de bagage uit ons verleden, de kritische innerlijke stemmen die onze faalangst valselijk voeden.