Hoezeer verliefdheid ook kan aanvoelen als een natuurlijke staat die we ervaren of niet, we hebben er veel meer over te zeggen dan we misschien denken. Onderzoek heeft aangetoond dat het nemen van meer liefdevolle acties ervoor kan zorgen dat koppels meer verliefd worden. Op deze manier zit er veel waarheid in het idee dat liefde meer een werkwoord is dan een zelfstandig naamwoord. Hoe meer we liefde uiten, hoe meer we het in onze partner aansteken en het in onszelf cultiveren.

Nadenken over de manieren waarop we liefde tonen, kan een krachtige oefening zijn om onze gevoelens levend en wel in een relatie te houden. De sleutel is om niet alleen te focussen op onze eigen gevoelens van genegenheid, maar om na te denken over wat onze partner als liefde ervaart. Met andere woorden, welke specifieke acties zou die specifieke persoon als liefdevol ervaren?

Het is heel gewoon en redelijk instinctief om liefde te geven op de manier waarop we het zouden voelen. Voor sommige mensen betekent dat dat ze hun partner overladen met kaarten en cadeaus, veel genegenheid uiten en vaak 'ik hou van je' zeggen. Voor anderen is liefde iets meer low key, een stille waardering van de ander waarin je hen de ruimte geeft om hun eigen ding te doen.

Veel problemen in relaties kunnen te maken hebben met misverstanden of miscommunicatie over de dingen waardoor elke persoon zich geliefd voelt. Iemand kan bijvoorbeeld verwachten dat zijn partner instinctief weet wat hij wil en nodig heeft. Ze kunnen zich gekwetst voelen door hun partner wanneer ze het onvermijdelijk verkeerd hebben, denkend aan dingen als: 'Ik zou dit voor hen doen. Waarom zouden ze dat niet voor mij doen?' Het antwoord kan zijn dat hun partner die specifieke actie gewoon niet op dezelfde manier als zinvol of wenselijk ziet. Ze hebben gewoon verschillende dingen die ze categoriseren als uitingen van liefde.

Een stel met wie ik werkte, kreeg bijvoorbeeld vaak verhitte discussies rond hun jubileum. Voor één partner betekende de dag veel voor haar en dat wilde ze vieren door samen iets te doen. Ze beschouwde de gelegenheid als een excuus om haar man te vertellen wat ze voor hem voelde en wat ze zo leuk vond aan hun relatie. Ze hield ervan om uitjes en romantische diners te plannen en was vaak teleurgesteld dat haar man niet dezelfde moeite deed om het te vieren.

Voor haar man had de date zelf niet zoveel betekenis. Hoewel hij haar vaak een klein cadeautje of bloemen kocht voor hun jubileum, zag hij het nut niet in om van een dag zo'n groot feest te maken. Hij had het gevoel dat het belangrijkste was dat hij zijn vrouw en hun relatie elke dag waardeerde. Romantiek, vond hij, zou spontaner moeten zijn en kan niet echt worden gepland.

Hun twee perspectieven lieten onvermijdelijk een van hen teleurgesteld achter. Terwijl ze zich gekwetst en afgewezen voelde, voelde hij zich onder druk gezet en genegeerd. Wat hen uiteindelijk hielp begrip te krijgen, was dat elk van hen de tijd nam om zichzelf in de ander te verplaatsen en te erkennen dat de dingen die ervoor zorgden dat hun partner zich geliefd en gewaardeerd voelde, anders waren dan die van henzelf.

Toen ze die simpele realiteit eenmaal hadden geaccepteerd, waren ze in staat om hun acties te zien als onderdeel van een doel om de andere persoon zich gewaardeerd te laten voelen, in tegenstelling tot een offer dat hen uit vorm bracht. Omdat elk van hen de wens koesterde om de ander gelukkig te maken, waren ze in staat om meer open te zijn over wat dat betekende voor hun partner. Het kostte hen echter het besef dat liefde zelf neerkwam op andere acties dan ze zich hadden voorgesteld.

Voor de man besefte hij dat vriendelijke en erkennende woorden, genegenheid en gebaren veel meer voor zijn vrouw betekenden dan geschenken die niet zo persoonlijk waren. Voor de vrouw begon ze te begrijpen hoeveel het voor haar man betekende om dingen op een natuurlijke manier te laten gebeuren. Ze was in staat om hun jubileum spontaner te laten verlopen en minder druk te leggen op één enkele feestdag. In plaats daarvan kon ze de liefdevolle manier waarop haar partner het hele jaar door was, waarderen.

Er zijn allerlei factoren die bepalen wat ieder van ons als liefde ervaart, vanuit onze gehechtheidspatronen tot onze fundamentele natuur. Maar nieuwsgierig zijn en openstaan ​​voor de unieke manier waarop onze partner zich geliefd voelt, kan ons een betere, meer op elkaar afgestemde partner maken. Dus, hoe kunnen we 'beter' worden in het weten wat onze partner wil en nodig heeft?

1. Luister naar wat ze zeggen.

Als we veel tijd met iemand doorbrengen, kunnen we aan de ene kant het gevoel hebben dat we diegene beter kennen dan wie dan ook. Aan de andere kant kunnen we bepaalde dingen over hen niet meer opmerken naarmate ze ons meer bekend worden. Dit is niet omdat het ons niet interesseert of het ons niets kan schelen. Het is vaak gewoon omdat ons leven zo druk, routineus of comfortabel kan worden dat we stoppen met het actief leren kennen van de andere persoon.

Aandacht besteden aan wat onze partner zegt, klinkt als het meest voor de hand liggende advies dat we ooit zullen horen, maar het is iets dat we onszelf eraan moeten herinneren om te blijven doen. Maak een mentale notitie van wanneer ze iets noemen dat belangrijk voor hen is of iets dat hen opwindt. Moedig ze aan om hun mond open te doen en te vragen wat ze willen.

2. Besteed aandacht aan hoe ze hun gevoelens uiten.

Naast het horen van wat ze uitspreken, moeten we altijd proberen op te merken wat onze partner oplicht. Het is vrij eenvoudig om de tijden te onderscheiden waarop ze zich vervelen en hun telefoons blijven controleren van die waarop ze glimlachen en geanimeerd zijn. Dit betekent niet dat we verantwoordelijk zijn om ze 100 procent van de tijd gelukkig te maken. Het is gewoon een manier om afgestemd en gevoelig te zijn voor wat hen tot leven brengt en het meest zichzelf laat voelen. Dit bewustzijn helpt ons om onze partner echt te kennen en het soort dingen te begrijpen waardoor ze zich gezien en geliefd voelen.

3. Check in met je partner (en jezelf).

Niemand van ons is gedachtenlezers, en er kan niet van ons worden verwacht dat we altijd aanvoelen wat een ander wil en nodig heeft. Het is meer dan oké om vragen te stellen en onze partner aan te moedigen ons te laten weten waar ze zijn en wat ze van ons nodig hebben. Op dezelfde manier moeten we bij onszelf blijven kijken naar wat we nodig hebben en willen dat we ons geliefd en vervuld voelen. We moeten zoveel mogelijk open zijn met onze partner over deze dingen - niet verwachten dat ze ook gedachten lezen. Door een vrij en natuurlijk heen en weer te laten gaan, worden we kwetsbaarder voor elkaar en beter in staat elkaar te bieden wat we echt willen.

4. Merk op hoe ze liefde uiten.

De kans is groot dat de hartelijke manier waarop onze partner ons behandelt, enigszins een afspiegeling is van de manier waarop ze het leuk vinden om behandeld te worden. Als ze veel lichamelijk contact zoeken of plezier beleven aan kleine daden van vrijgevigheid en vriendelijkheid, kunnen ze hetzelfde van ons genieten. Dit hoeft natuurlijk niet letterlijk te worden genomen en er hoeft geen enkele taak exact op elkaar te worden afgestemd. Het is bijvoorbeeld volkomen natuurlijk dat elke persoon bepaalde unieke dingen aan de relatie toevoegt. De ene partner vindt het misschien heel leuk om de was van de ander te doen, omdat ze daar blij van worden, terwijl de ander de voorkeur geeft aan grote, ingrijpende romantische gebaren. Het punt hier is niet om te zeggen dat we niet onze eigen individuele manieren zouden moeten hebben om liefdevol voor elkaar te zijn. Integendeel, het is gewoon een andere manier waarop we ons bewust kunnen zijn van en afgestemd kunnen zijn op bepaalde acties waardoor onze partner zich erkend zou kunnen voelen.

5. Accepteer de behoeften van je partner als anders dan die van jou.

Relaties zouden niet over opoffering moeten gaan. Als een ander gelukkig maken op een consistente basis betekent dat we onszelf ellendig maken, kan er iets echt mis zijn en kan de relatie de moeite waard zijn om te onderzoeken. We moeten echter altijd het feit omarmen dat onze partner een andere persoon is dan wijzelf. Hoewel elkaar gelukkig maken een groot deel van ons eigen geluk kan zijn, bestaat elk van onze gevoelens los van die van de ander.

Dit alles wil zeggen dat het oké is dat je meer genegenheid wilt en dat je partner meer communicatie wil. Het is oké voor één persoon om zich meer geliefd te voelen door zijn partner die de toonbank schoonmaakt dan door te zeggen 'ik hou van jou'. Anderen hebben misschien de woorden nodig. We hebben allemaal verschillende dingen om naar de tafel te brengen en aan elkaar aan te bieden. Het is niet nodig dat al onze verlangens altijd precies synchroon lopen om van een gelijkwaardige en liefdevolle relatie te genieten. Het enige dat telt is dat ieder van ons een open stroom van nieuwsgierigheid, creativiteit en energie houdt om onze liefde te uiten aan iemand van wie we gemakshalve al houden. Stellen die voortdurend onderzoeken en definiëren wat liefde voor elk van hen betekent, hebben de beste kans om dat gevoel levend te houden, zowel bij hun partner als bij henzelf.