Toen Scott Pruitt het hoofd was van het Amerikaanse Environmental Protection Agency, was een van de belangrijkste controverses het gebrek aan regulatie en feitelijk Promotie van grote bedrijven ten koste van de gezondheid van mens en milieu. Waar kiezen we voor? promoten en waar we voor kiezen? reguleren zal onthullen wat we waarderen. Wat we waarderen, drijft ons in een bepaalde richting. We kunnen verdwalen in onze impuls om onze ervaring (bijvoorbeeld het milieu) te beheersen om een ​​gevoel van beloning of plezier te eisen (bijvoorbeeld geld/macht) in plaats van te streven naar duurzaamheid op de lange termijn. We kunnen het deeg nu inrollen en ontdekken dat we later geen aarde hebben om het aan uit te geven. Als we echter de tijd nemen om na te denken over de werkelijke kosten, kunnen we die verslavende patronen van onmiddellijke bevrediging uitbannen om de weg vrij te maken voor het cultiveren van betekenis op de lange termijn.

Dit idee van promotie en regulering kan een metafoor zijn voor hoe we met onze emoties omgaan. Hoe we onze emoties reguleren, bepaalt precies wat we promoten. Als we een cognitieve strategie zoeken om de ervaring van ongewenste emoties te verzachten, bevorderen we weerstand die de kern van lijden vormt. Bovendien blokkeren we de volledige voedingskracht van een emotie. Emoties zijn er om gekend te worden - geproefd, gekauwd, ingeslikt, verteerd, gemetaboliseerd - om de wijsheid te behouden die onze menselijkheid en onderlinge verbondenheid versterkt. Ons vermogen om lang genoeg 'voor de maaltijd' te blijven is essentieel, om te weten welke maaltijd niet-voedzaam is en om er zeker van te zijn dat we onze restjes niet aan onze buren opdringen.

In de wetenschap van mindfulness is emotieregulatie een bekende uitkomst. In deze blog wil ik een 'meer dan mindfulness'-benadering hanteren om te illustreren waarom we onze emoties moeten bevorderen en om enkele van de verkeerde toepassingen van de huidige wetenschap rond mindfulness en emotie te corrigeren. Ik zal beginnen met het uitleggen van het reguleringsproces, dat kan leiden tot het bevorderen van een gezonde omgeving. We kunnen het ervaren van onze emoties bevorderen door de zes V's te volgen:

1. Herinneren - wat er in ons lichaam en onze geest gebeurt (noem het). ( Invloed op etikettering, Lieberman, 2007 )
2. Herken - Dit is normaal (emotie is geen probleem om op te lossen).
3. Herinterpreteren - Zie de ervaring als een uitdaging in plaats van een bedreiging (geen cognitieve strategie maar een viscerale reactie).
4. Opnieuw ordenen – Zet de nieuwe waarde bovenaan (zie ongemak als voordeel).
5. Opbrengst - Neem een ​​nieuwe kijk op de ervaring (maak een nieuwe herinnering).
6. reguleren – Houd verwachtingen gebaseerd op de realiteit.

Het eerste principe dat we kunnen aannemen is dat emotie een waarde heeft; het is niet iets in de weg dat moet worden gereguleerd, maar een primaire instantie. Dit kan een uitdaging zijn, omdat onze hersenen in termen van biologie emotie als een bedreiging kunnen interpreteren. In onze cultuur wordt emotie verder gezien als een bedreiging en wordt cognitieve controle gewaardeerd. Het risico wordt gezien als groter dan het voordeel. Toch zijn de werkelijke resultaten van het vermijden van een emotionele ervaring te vinden op het continuüm van onze verslaving, van Netflix tot verdovende middelen. Niet-geïntegreerde emoties laten ons gefragmenteerd en uitgeschakeld door ons constante streven naar dekking en controle.

Of je nu gelooft in de waarde van emotie of niet, emoties zijn aanwezig en maken deel uit van ons leven. We kunnen niet kiezen wanneer, waarom of wat voor soort emotie zich zal voordoen; ze zullen. Dus, hoe kunnen we reageren?

Zoals je al weet, ben ik bevooroordeeld ten gunste van het ontwikkelen van de competentie om onze emoties daadwerkelijk te ervaren. Dat begint met betrekking hebben in plaats van te reguleren. Begrijp me hier niet verkeerd, we moeten onze interpretatie van onze emoties en onze impulsen naar volgende acties in evenwicht brengen. Bijvoorbeeld, alleen omdat ik boos ben, wil dat nog niet zeggen dat ik dat op de volgende persoon die ik zie uitspuug of mijn tijd 'tweet' door mijn verdriet op anderen te projecteren.

Hoe Ik 'reguleer' bepaalt precies wat ik 'bevorder' - integratie of desintegratie

De betekenis van integratie is gezondheid en een terugkeer naar heelheid, en het vereist een robuust, levendig communicatiesysteem waarbij de verschillende onderdelen verschillend worden maar aan elkaar worden gekoppeld, waardoor elk onderdeel kan bijdragen aan de gezondheid van het systeem. We zouden dit als een sjabloon kunnen nemen voor alle systemen - van onszelf, ons lichaam, ons brein - van relaties tussen onszelf en anderen - van elke organisatie - van overheid - samenleving - milieu, enz.

Laten we specifiek worden, gebruikmakend van het voorbeeld van Jane en haar gebruik van de zes R's:

Jane is net klaar met haar derde sollicitatiegesprek in een sterk bedrijf waar ze haar een baan hebben aangeboden met een salaris dat haar verwachtingen overtreft. Wat denk je dat ze voelt? Gelukkig? Opgewonden? Beduusd? Gespannen?

Ze is niet zeker van haar beslissing. Op basis van haar geschiedenis, haar waarde, haar verwachtingen, vreest ze of ze de autonomie kan hebben die ze als freelancer heeft gekend. Ze vraagt ​​zich af of ze aan de verwachtingen van het bedrijf kan voldoen. Ze voelt een groot aantal emoties die haar vermogen lijken te blokkeren om te beslissen in welke richting ze moet gaan.

R1: Herinneren

Jane mededelingen wat er op dit moment in haar lichaam en geest gebeurt en labelt de meest directe emotie, in dit geval angst. Het labelen van een emotie reguleert de amygdala naar beneden en de middelste prefrontale cortex omhoog - van reactie naar responsief. Op dit moment, Jane herinnert zich een deel van zichzelf dat niet verloren gaat op zee. Dit heeft een stabiliserend effect voor haar om haar emoties te blijven ervaren en informatie te extraheren.

R2: Herken

Jane accepteert haar emoties als normaal en herkent dat er echt iets nieuws aan de hand is en dat haar brein niet van het onbekende houdt. Haar brein gaat ervan uit dat er een dreiging is en zoekt naar negativiteit. Ze merkt dat verandering ongemakkelijk aanvoelt, maar ze erkent ook dat ze niet zo vreemd is en haar ervaring ook niet. Ze kan haar gevoelens hier laten zijn zonder ze weg te duwen.

R3: herinterpreteren

Jane dan herinterpreteert de bedreiging als een kans. Deze stap is niet altijd voor iedereen even gemakkelijk en vergt enige oefening. Het is geen cognitieve strategie maar een belichaamde relatie met de zintuiglijke indruk die een actuele emotie op ons heeft . Jane merkt mogelijk een snellere hartslag, kortere adem en beklemming op de borst, nek, schouders of kaak. Ze kan deze sensaties echter anders interpreteren dan haar standaard detectie van bedreigingen. Net als bij een attractieparkrit herinterpreteert ze de perceptie van een sneller kloppend hart en koppelt ze aan de houding, 'oh ja, er is iets spannends aan de hand.'

R4: Opnieuw ordenen

Jane heeft de kans om waarde te geven aan verandering. Ze moet kijken wat haar leercurve is en nadenken over haar gewenste groeirichting. Ja, ze waardeert autonomie, maar ze wil leren van het werken met de missie van een organisatie en samenwerkende teams. Ze kan dan haar nieuwe waarde laten leiden in plaats van de bekende.

R5: Opbrengst

Jane kan beperkingen gaan zien als mogelijkheden, wat niet zo eenvoudig is om anders te leren kijken. De hersenen hebben alleen geschiedenis om op te vertrouwen. Het is normaal om angstig te zijn bij verandering, omdat het nieuwe niet in een historische context kan worden begrepen, en als we het eenmaal terug in een vertrouwd perspectief plaatsen op basis van ons verleden, zijn we de mogelijke verandering al kwijt. Als we het woord 'afbreken' opbrengst ' (opnieuw) en 'omdraaien' (om in een nieuwe positie te bewegen en vanuit een nieuw perspectief te zien), kunnen we de inherente push en pull zien van het proberen een nieuwe herinnering te creëren zonder een oude het over te laten nemen. Het vergt oefening om echt aanwezig te zijn, zodat er een nieuwe herinnering kan worden gevormd. Het is een grote sprong.

In plaats van verloren te gaan aan beperkte ideeën over zichzelf of over organisaties, kiest Jane ervoor om nieuwsgierig te zijn naar de perspectieven van anderen. Ze blijft op zoek naar haar automatische oordelen, aannames of verdedigingshoudingen die op arrogantie lijken om deze 5e R onder de knie te krijgen.

R6: Reguleren

Verwachtingen kunnen leiden tot een crash in de hersenen. Het is vaak onze anticipatie en verbeeldingskracht van iets dat gaat komen dat de opwinding van een verwachte beloning creëert die ons al het gevoel van beloning geeft. We worden opgepompt, onze verwachtingen stijgen te snel in de geest, hersenen en lichaam. Maar uiteindelijk, wat stijgt, moet dalen. Wanneer onze verwachtingen voldoen aan een realiteit die niet overeenstemt, kan dit ertoe leiden dat we aan onszelf of de 'ander' gaan twijfelen en ertoe leiden dat we lager landen dan we begonnen.

In haar geval moet Jane duidelijk zijn over haar intentie voor groei en verandering, de realiteit van hoe lang groei en verandering echt duurt, de grenzen van elk construct zoals de organisatie en hun kijk op haar rol, en klaar zijn om te falen. Wanneer we het 'falen' van tevoren kunnen zien, hebben we een kans om te regelen hoe we dat kunnen aanpakken met een hernieuwde houding dat dit een nieuwe waarde is voor hoe we excellentie creëren.

De meesten van ons zouden graag een manier willen vinden om onze geest te richten (reguleren) op gezondheid, maar we moeten vertrouwd raken met de stukjes van onze ervaring om te verwerken in plaats van te verbieden. Ontregeld raken kan leiden tot orde. Eén ontkend stuk ontkent het hele systeem. Zoals in elk complex systeem, is onze emotionele wereld niet-lineair, recursief en in staat tot chaos, maar het heeft een impliciet vermogen om zichzelf te organiseren, gegeven genoeg ruimte om zijn weg te vinden. Anders zijn we verloren aan de symptomen die we tegenkomen in de strijd tegen.

Probeer alle of een deel van de R's uit met je volgende grote emotie. Kijk wat voor jou zinvol is. Kijk of je een kunt geven promotie naar emotie en verander hoe je de ervaring van het mens-zijn reguleert, zodat het kan leiden tot je meest intelligente leven, geleid door een langdurige waarde.