Hoe vaak heb je gesprekken gevoerd met vrienden, familieleden en geliefden en ben je helemaal op de hoogte van wat ze zeggen? Hoewel dit iedereen wel eens overkomt, is het voor ieder van ons belangrijk om na te denken over hoe vaak dit in ons dagelijks leven voorkomt. Hoeveel aandacht schenken we aan de mensen die we belangrijk voor ons vinden?

Volgens onderzoek geciteerd door Wright State University Hoewel de meeste mensen denken dat ze goede luisteraars zijn die hun luistervaardigheid niet hoeven te verbeteren, luistert de gemiddelde persoon slechts met een efficiëntie van ongeveer 25 procent. Het artikel gaat verder: 'Onderzoek heeft uitgewezen dat u door goed te luisteren meer informatie krijgt van de mensen die u managet, het vertrouwen van anderen in u vergroot, conflicten vermindert, beter begrijpt hoe u anderen kunt motiveren, en je inspireert een hoger niveau van betrokkenheid bij de mensen die je aanstuurt.'

Dus waarom zijn we geen betere luisteraars? Om te beginnen kunnen we als samenleving narcistischer worden. Een recente Universiteit van Californië, Los Angeles studie toonde aan dat de taal die we gebruiken (onze populaire woordkeuzes) kan weerspiegelen dat we een meer egocentrische cultuur zijn. een 2007 studie ontdekte verder dat er een toename is van egocentrisme en narcisme onder studenten. Als we als cultuur egocentrischer worden, hoe kunnen we dan als individuen eraan werken om meer zorgzame en medelevende communicators te worden?

Ten eerste kunnen we onze houding ten opzichte van gesprekken veranderen. Net zo Stephen R. Covey schreef in De 7 eigenschappen van zeer effectieve mensen: krachtige lessen in persoonlijke verandering , 'De meeste mensen luisteren niet met de bedoeling te begrijpen; ze luisteren met de bedoeling te antwoorden.' Een dialoog is een kans om te leren, om dingen vanuit een nieuw perspectief te zien, om je ogen te openen voor nieuwe informatie en mogelijkheden. Toch gaan we te vaak in gesprek alsof het een debat is. We spreken om onze eigen stem te horen - onze eigen reeds bestaande meningen die uitgesproken worden aangekondigd. Daarbij hebben we de neiging om afstand te nemen wanneer er tegen ons wordt gesproken. We wachten, misschien zelfs geduldig of beleefd, tot de ander klaar is, zodat we iets kunnen zeggen waarvan we denken dat het waardevol is.

Het is belangrijk om geen imperialistische houding aan te nemen ten opzichte van onze meningen. We moeten de overtuiging aannemen dat wat een ander ons leert, net zo waardevol en waardevol kan zijn als wat we tegen hen te zeggen hebben, en vaak zelfs meer. Zelfs als dit niet het geval blijkt te zijn, is er weinig schade aangericht. We verliezen veel meer bij het uitfilteren van de vele wijze en betekenisvolle woorden van vrienden en collega's dan bij het luisteren naar een paar meningen die we uiteindelijk niet van bijzonder belang vinden.

Toneelschrijver Wilson Mizner zei: 'Een goede luisteraar is niet alleen overal populair, maar na een tijdje weet hij iets.' Luisteren vergroot niet alleen onze kennis op intellectueel niveau; het stelt ons in staat om een ​​persoonlijker en diepgaander begrip te krijgen van onze beste vrienden. Relaties worden echt verrijkt door een gelijke heen-en-weer in communicatie. Wanneer deze dynamiek meer eenzijdig wordt, hebben we de neiging onze interesse te verliezen en afstand te creëren in onze vriendschappen. Er is minder vertrouwen, er wordt minder eerlijkheid uitgewisseld.

We kunnen allemaal onze luistervaardigheid verbeteren. We kunnen beginnen door open te staan ​​voor het feit dat we misschien niet zo'n goede luisteraar zijn als we ooit dachten. Hebben we de neiging om te veel op onszelf te focussen – zowel in positieve als innegatieve manieren? Worden we afgeleid door eeninnerlijke coach, over onze schouder meekijken en commentaar geven op onze interacties, in plaats van in het moment te leven en echt betrokken te zijn bij wat er wordt gezegd? Als we dit probleem beginnen te onderzoeken, krijgen we waarschijnlijk veel inzicht in wat ons afleidt van het luisteren naar de mensen om ons heen. Als we leren om die innerlijke stem in onze geest tot zwijgen te brengen, kunnen we ons beginnen open te stellen voor anderen en betere luisteraars, denkers, geliefden en vrienden worden.

Klik hier om te beginnen