Er is veel mysterie rondom attractie. Als we het over ons 'type' hebben, kunnen bepaalde fysieke kenmerken of een aantal positieve eigenschappen in ons hoofd opkomen die volkomen redelijk lijken om te verlangen. Toch lijken er mysterieuze krachten in het spel te zijn die ons ertoe aanzetten bepaalde mensen te kiezen, en niet al deze krachten werken in ons voordeel. De meesten van ons hebben een vonk gevoeld bij iemand waarvan we wisten dat die niet goed voor ons was. We kunnen zelfs een patroon opmerken van het schijnbaar selecteren van mensen die precies verkeerd voor ons zijn. Te vaak erkennen of merken we niet de minder gunstige eigenschappen die ons naar bepaalde keuzes lokken, subtiele kenmerken die ons naar binnen lokken. Zonder te weten waarom, voelen velen van ons zich niet alleen aangetrokken tot bepaalde mensen, ondanks hun negatieve eigenschappen, maar door hen.

Om te begrijpen waarom we ons aangetrokken voelen tot de mensen die we zijn, moeten we een basiswet van aantrekking begrijpen: we kiezen mensen wiens verdedigingen passen bij die van ons. Als we onszelf beschermen door stil of teruggetrokken te zijn, kunnen we partners kiezen die meer achtervolgend en agressiever zijn. Als we onzeker of aanhankelijk zijn, kunnen we partners kiezen die afstandelijk of minder beschikbaar zijn - mensen die we moeten achtervolgen. Als onze verdediging is om te proberen alles om ons heen te beheersen, kunnen we een partner kiezen die passief is en gretig naar begeleiding. In zekere zin passen we bij deze mensen, niet omdat hun patronen de onze perfect aanvullen, waardoor we dichterbij kunnen komen, maar omdat de manier waarop onze verdedigingswerken in feite onze individuele verdediging ondersteunen en dient om ieder van ons op een bepaalde, veilige afstand te houden .

Voor degenen onder ons die zich afvragen waarom we blijven eindigen met hetzelfde type persoon of vastzitten in dezelfde dynamiek, het antwoord dateert uit onze vroegste relaties. Als jonge kinderen ontwikkelden we verdedigingen om te gaan met pijnlijke of frustrerende omstandigheden. Toen we opgroeiden, raakten we gehecht aan onze verdediging, in de overtuiging dat ze deel uitmaakten van onze persoonlijkheid. Als we negatieve ideeën over onszelf hebben gevormd, bijvoorbeeld dat we niet geliefd of onaantrekkelijk zijn, gaan we nu op zoek naar mensen wiens gedrag deze overtuigingen ondersteunt. We kiezen romantische partners die de vertrouwde houding versterken die we al lang tegenover onszelf hebben. Je denkt misschien dat je aangetrokken werd door de afstandelijke en mysterieuze man, omdat hij diep en interessant leek, maar uiteindelijk ben je misschien aangetrokken door zijn afwezigheid of onvermogen om volledig met je om te gaan. Je kunt misschien niet stoppen met denken aan die vrouw die de hele nacht je aandacht opeiste, maar het kan in feite haar controlerende houding zijn geweest die je voor zich heeft gewonnen.

Onze verdediging informeerde de gehechtheidspatronen we ontwikkelden ons als jonge kinderen om in onze behoeften te voorzien door onze primaire verzorgers. Deze vroege gehechtheidspatronen werden modellen voor hoe we verwachtten dat relaties in ons volwassen leven zouden werken. Daarom, als we ons in ons vroege leven afgewezen, genegeerd, binnengedrongen, onzeker, bekritiseerd, kwalijk genomen of uitgeput voelden, hebben we de neiging om relaties te zoeken die datzelfde emotionele klimaat vandaag de dag opnieuw creëren. Als we als kinderen het gevoel hadden dat onze behoeften vaak werden genegeerd of over het hoofd werden gezien, voelen we ons nu aangetrokken tot mensen die emotioneel niet beschikbaar zijn, vrijblijvend, zelfs getrouwd met iemand anders. Als we vonden dat we voor iedereen in ons huishouden moesten zorgen, zoeken we nu partners die we moeten redden. Als we ons afgewezen of onbemind voelden, vinden we mensen die we moeten overtuigen om van ons te houden of die we moeten 'overwinnen'.

Het probleem is dat we misschien niet eens een relatie willen of willen hebben met iemand met deze kwaliteiten. Ze klinken misschien niet eens aantrekkelijk, en uiteindelijk kunnen we ons er zelfs een beetje gek door voelen. Maar in werkelijkheid voelen we ons aangetrokken tot dat gevoel. Op een diep, onbewust niveau hebben we het gevoel dat we iemand nodig hebben met deze precieze kwaliteiten om te overleven, om onze oude wonden te helen, om ons het gevoel te geven dat in onze behoeften zal worden voorzien. Als we bijvoorbeeld het gevoel hebben dat er voor ons gezorgd moet worden, kunnen we iemand vinden die snel de touwtjes in handen neemt, de baas wil zijn en belooft voor ons te zorgen. Als we gedreven zijn om voor onszelf te zorgen en niet op iemand anders willen vertrouwen, kunnen we mensen selecteren die pseudo-onafhankelijk, afstandelijk en niet beschikbaar zijn.

Onze vroege hechtingsstijlen en de verdedigingen en aanpassingen die we eromheen vormen, hebben een sterke invloed op de partners die we in het heden kiezen. Om negatieve patronen bij het kiezen van dezelfde partner te doorbreken, moeten we nadenken over de niet zo geweldige eigenschappen waar ik me schijnbaar toe aangetrokken voel. Wat zijn de negatieve eigenschappen van mijn type? Denk aan de mensen met wie je hebt gedate en noteer eventuele patronen of overeenkomsten tussen hen. Denk niet alleen aan de voor de hand liggende vergelijkingen, maar ook aan de subtielere aspecten van hoe ze je behandelden, hoe ze je over jezelf lieten voelen. Naar welke eigenschappen leken ze in jou te zoeken? Wilden ze dat je voor ze zorgde of ze onder controle had? Gingen ze weg toen je naar hen toe kwam of reageerden ze wanneer dingen dichtbij aanvoelden?

Natuurlijk, toen je elkaar voor het eerst ontmoette, waren er waarschijnlijk veel voor de hand liggende en verstandige redenen waarom je die persoon koos: gevoel voor humor, gevoeligheid, een geweldige glimlach of een geweldige lach. Probeer na te denken of er minder voor de hand liggende eigenschappen waren die u tot deze mensen trokken of uw aantrekkingskracht op hen vergrootten. Was het een verre blik in hun ogen? Een aanvankelijke desinteresse? Achtervolgden ze je agressief? Kwamen ze over je heen of bouwden ze je op? Als je dit doet, kun je misschien beginnen met het maken van verbindingen met je verleden. Komt een van deze relatiedynamieken of gevoelens u bekend voor? Doen ze je aan iets of iemand uit je vroege leven denken?

Naarmate we onze patronen leren kennen, kunnen we andere keuzes gaan maken over met wie we uitgaan. Dit kan betekenen dat we beslissingen moeten nemen die in eerste instantie ongemakkelijk zijn, maar waar we uiteindelijk blij van worden. We moeten misschien buiten onze comfortzone uitgaan en de beproevingen doorstaan ​​​​om dicht bij iemand te komen die onze verdediging uitdaagt. Als we ons gemakkelijk overweldigd voelen, alsof iemand te veel van ons wil, moeten we het misschien uithouden met die persoon die uiterlijk genegenheid toont. Als we het gevoel hebben dat we achter iemand aan moeten gaan of ze zullen nooit interesse tonen, moeten we misschien op een feestje wachten op die persoon die ons benadert in plaats van andersom.

Deze oude patronen van onszelf verdedigen kunnen ons in de verkeerde richting sturen en ons ertoe aanzetten partners te kiezen die bij onze verdediging passen. Het vinden van mensen die onze verdediging op de proef stellen en ons een veiligere gehechtheid bieden, is de beste strategie om onze ideeën over hoe relaties werken te veranderen, kritische gevoelens jegens onszelf uit te dagen en uiteindelijk zelfs onze gehechtheidspatronen te veranderen, zodat we meer liefde en nabijheid in ons kunnen brengen. onze levens. Uiteindelijk zullen we misschien een nieuw, gezonder 'type' hebben dat net zoveel vonk geeft, maar met het potentieel voor diepere, langdurigere nabijheid en aantrekkingskracht.