Ik heb 30 jaar gewerkt op het gebied vanzelfmoordpreventie. Toch wordt het nooit makkelijker of minder schokkend om een ​​tragedie als die van Robin Williams’ dood te verwerken. Ik kende hem niet, maar Williams bezat het soort warmte,humor, aanwezigheid en kwetsbaarheid die de meesten van ons het gevoel gaven dat hij een vriend was. Hij was lief en geliefd bij velen. Hem verliezen komt weer tot levenherinneringenvan hoe hij ons eigen leven aanraakte, momenten vangelach, verdriet of inspiratie maar altijd momenten van gevoel. Robin Williams had het vermogen om gevoel over te brengen en ons mee te laten voelen met zijn personages. Hij toonde medeleven en een verlangen om anderen aan te raken, wat misschien de reden is waarom de omstandigheden van zijn verlies nog tragischer lijken. De grootste boodschap die we moeten sturen in de nasleep van deze tragedie is dat er hulp beschikbaar is voor mensen met pijn.

Zelfmoord is niet een oplossing en schept geen vrede of vrijheid, zoals sommigen zouden willen geloven. De zelfmoord van Robin Williams heeft ons verbijsterd, gepijnigd en bedroefd achtergelaten. Voor degenen die het dichtst bij hem staan, is de pijn nog intenser; zelfmoord doet altijd andere mensen pijn, vooral degenen die het dichtst bij de persoon staan. Evenmin is zelfmoord een gemakkelijke uitweg, een teken van zwakte of een laf pad, zoals weer anderen zouden beweren. Zelfmoord wordt veroorzaakt door wat suïcidoloog Edwin Shneidman 'ondraaglijke psychologische pijn' noemde, het werk van een boosaardig 'anti-zelf' dat ingaat tegen iemands basisinstinct om in leven te blijven.

Uit de overweldigende reacties op zijn dood van mensen over de hele wereld, is één ding duidelijk: de manier waarop Robin Williams zichzelf zag, zijn leven en zijn betekenis leken weinig op hoe de wereld Robin Williams zag. Het filter waardoor hij zichzelf zag, was een vertekende realiteit. Dit geldt voor elke persoon die zelfmoord probeert te plegen. Ze staan ​​NIET aan hun eigen kant of in hun eigen standpunt op het moment dat ze proberen zichzelf van het leven te beroven. In verschillende interviews sprak Williams over zijn innerlijke stem. In een interview met Diane Sawyer waarin hij zijn worsteling met verslaving beschreef, zei hij: 'Je staat op een afgrond en je kijkt naar beneden. Er is een stem, en het is een kleine stille stem die gaat 'springen'. Het is dezelfde stem; dezelfde stem gaat 'slechts één'. Er is een stem die 'springt' en het idee van 'slechts één' voor iemand die er geen tolerantie voor heeft; dat is geen mogelijkheid.'

Dit zijn de soorten 'stemmen' die aanzetten tot suïcidaal gedrag. In ons onderzoek hebben we ontdekt dat we het denkproces kunnen identificeren dat suïcidaal gedrag veroorzaakt. Individuen die een zelfmoordpoging ondernemen of sterven, luisteren naar wat mijn vader psycholoogRobert Firestoneverwijst naar de 'kritische innerlijke stem' of 'anti-zelf', dat hen uitscheldt en hen naar hun uiteindelijke vernietiging lokt. Deze interne vijand bestaat in ons allemaal. Maar voor sommigen, vooral degenen die worstelen met depressie, verslaving of andere psychische stoornissen, kan deze vijand levensbedreigend zijn. In werkelijkheid kan het levensbedreigend zijn voor ieder van ons die bezwijkt voor zijn zelfdestructieve richtlijnen.

Helaas stond voor Williams hetzelfde genie waarmee hij van een hilarische geest in een hartverwarmende psycholoog kon transformeren, ter beschikking van deze innerlijke vijand. Wat er gebeurt als een briljante en creatieve geest zich tegen zichzelf keert, kan beangstigend zijn. En hoewel niemand de exacte gedachten kent die voor zijn dood door zijn hoofd gingen, kennen we wel het soort gedachten dat mensen gewoonlijk ervaren voordat ze zelfmoord proberen te plegen.

Jaren geleden hebben mijn vader en ik een schaal gemaakt om het risico op zelfmoord te beoordelen door de zelfdestructieve gedachten van mensen op een continuüm te meten. Resultaten van de Firestone-beoordeling van zelfvernietigende gedachten (FAST) toonde aan dat mensen met een hoog risico op zelfmoord of die eerdere pogingen hebben ondernomen, kritische innerlijke stemmen ervaren verderop in een continuüm van zelfdestructieve gedachten, en ze ervaren deze gedachten met grotere intensiteit dan niet-suïcidale mensen met dezelfde geestelijke gezondheid aandoeningen. De stemmen aan dit uiterste einde van het continuüm vertellen hen 'je bent een last voor je familie en vrienden' en 'mensen zouden beter af zijn zonder jou.'

Door de gedachten voelen ze zich vervreemd van anderen, alsof ze nergens bij passen en voor niemand belangrijk zijn. Dit is nooit waar. Niemand is een eiland voor zichzelf in die mate dat hun zelfmoord geen gevolgen heeft voor andere mensen. Families en vrienden zijn altijd kapot van het verlies van iemand van wie ze houden door zelfmoord. Deze negatieve denkprocessen moedigen de persoon aan om zichzelf te isoleren, het tegenovergestelde van waar iemand met een risico op zelfmoord zou moeten zijn. De stemmen voeden gevoelens van hopeloosheid en vertellen ze dingen als 'niets doet er meer toe'.

De persoon is in wezen losgekoppeld van zichzelf, zijn ware zelf en zijn eigen belang. Uiteindelijk kunnen hun kritische innerlijke stemmen escaleren, waardoor ze worden geïnstrueerd om extreme risico's te nemen, zelfbeschadiging en daadwerkelijke zelfmoord te plegen. Interviews door onderzoekers over de hele wereld met individuen die zeer dodelijke zelfmoordpogingen hebben overleefd, onthullen bewijs van deze gedachten of stemmen, in de aanloop naar de zelfmoordpoging. Vaak culmineren deze stemmen in gedachten die de persoon in de richting van zelfmoord lokken of bevelen.

Tragisch genoeg voor degenen die sterven, weten we van degenen die een zelfmoordpoging overleven dat als ze eenmaal de zelfmoordactie ondernemen, ze vaak een complete verschuiving ervaren; hun echte zelf wordt ascendant en ze willen niet sterven. Een vrouw die ik interviewde, bijvoorbeeld, die een levensbedreigende zelfmoordpoging deed, realiseerde zich op het moment dat ze het deed dat ze wilde leven. De stemmen die haar vertelden haar leven te beëindigen waren verdwenen, en hoewel ze ernstig gewond was, worstelde ze om actie te ondernemen om haar leven te redden

De kritische innerlijke stemmen die suïcidale mensen ervaren, zijn niet gebaseerd op de realiteit. Niemand kon zich voorstellen dat iemand die zo geliefd was als Robin Williams zou geloven dat hij alleen of onbeduidend was. Toch is dit een typische dialoog van een boosaardig 'anti-zelf' aan het werk. Zelfs de meest geliefde beroemdheid kan naar deze innerlijke vijand luisteren, ondanks zijn irrationele en gevaarlijke standpunt. Het is dit anti-zelf dat een suïcidale staat veroorzaakt.

Het belangrijkste om te onthouden over een suïcidale toestand is dat deze bijna altijd van voorbijgaande aard, tijdelijk en behandelbaar is. Je kritische innerlijke stem ben jij NIET. Je kunt strategieën leren om het te bestrijden, en je kunt de invloed van deze innerlijke vijand op je leven verminderen. Je kunt je ware zelfgevoel versterken en een zinvol, bevredigend leven voor jezelf creëren. Mensen die zich hopeloos voelen, moeten eraan worden herinnerd dat ze zich beter kunnen en zullen voelen. Overlevenden die een zelfmoordpoging hebben gedaan, hebben gezegd dat ze er spijt van hadden op het moment dat ze uit die trance van dit anti-zelf waren. Iedereen die van de Golden Gate Bridge is gesprongen en het heeft overleefd, zei dat dit ontwaken en onmiddellijke spijt kwam op het moment dat ze sprongen. Om mensen te laten overleven en zich beter te voelen, moeten ze in leven worden gehouden tijdens deze momenten van extreme psychologische pijn en intense neiging tot zelfvernietiging. Als u zich zorgen maakt over een geliefde of uzelf, kunt u acties ondernemen om een ​​leven te redden. Het is belangrijk om de waarschuwingssignalen te leren kennen en te weten hoe u contact kunt opnemen met een persoon over wie u zich zorgen maakt en hoe u die persoon of uzelf kunt laten helpen.

Waarschuwingssignalen voor zelfmoord

1. verstoord slaap . Vaak hebben mensen die zelfmoord plegen lang niet geslapen. Soms slapen ze echter veel meer dan normaal, een teken van depressie.
2. Isolatie. De persoon kan beginnen alleen te willen zijn. Hun terugtrekken moet niet als een afwijzing worden opgevat. Hebben ze zich teruggetrokken van andere vrienden of zichzelf in het algemeen geïsoleerd?
3. verlies van interesse . Een suïcidaal persoon kan stoppen met het tonen van interesse in activiteiten die hem ooit verlichtten. Ze vinden het moeilijk om ergens plezier uit te halen.
4. Extreme zelfhaat. Wanneer ze naar hun innerlijke criticus luisteren, kunnen mensen die risico lopen extreem zelfhaat worden en zich volledig tegen zichzelf keren.
5. Niet erbij horen. De persoon kan het gevoel hebben dat het niemand iets kan schelen of dat hij nergens bij past. Deze gedachten vertekenen vaak de werkelijkheid dramatisch.
6. Een last voor anderen. De persoon kan de extreem irrationele gedachte hebben dat de wereld beter af is zonder hen of dat ze een last zijn voor dierbaren. Ze kunnen het gevoel hebben dat hun depressieve toestand op anderen zou wegen en realiseren zich niet dat hun zelfmoord veel meer pijn en verdriet zou veroorzaken.
7. Positieve stemmingswisseling. Soms kan iemand vóór een zelfmoordpoging onverwachts in een beter humeur lijken te zijn, omdat hij een plan heeft gemaakt dat hij als een oplossing ziet.
8. Suïcidaal gesprek. Als een persoon verklaringen aflegt of zinspeelt op zelfmoord, negeer het dan NIET. Het is veel beter om overdreven te reageren en hulp te krijgen dan te weinig te reageren.

Wat je kunt doen

1. Engageren de persoon op een persoonlijke manier. Kijk ze in de ogen. Let goed op wat ze zeggen. Laat ze zich door jou geaccepteerd voelen.
2. Overdragen uw gevoelens van empathie. Doe een poging om de dingen vanuit hun perspectief te zien.
3. Vragen als de persoon aan zelfmoord denkt. Wees niet bang om direct te zijn. Over zelfmoord gesproken zal niet zet het idee in hun hoofd. Zorg dat je gevoelig bent. De manier waarop je ze behandelt, geeft hen toestemming om te praten over suïcidale gedachten of plannen.
4. Vragen als de persoon een plan heeft. Is er een tijdsbestek of een middel waar ze aan denken?
5. Ontwikkelen een actieplan met de persoon om hem of haar naar professionele hulp te krijgen. Maak een afspraak met een therapeut of psychotherapeut en begeleid de persoon daar. Laat ze de bellen Nationale reddingslijn voor zelfmoordpreventie . Bel 911 of breng ze naar de eerste hulp als ze in direct gevaar zijn.

Het leven van Robin Williams was belangrijk. Hij was belangrijk voor veel mensen. Maar een verwrongen en intern monster overtuigde hem van het tegendeel. We zouden allemaal toestemming moeten voelen om woedend te zijn op dit monster. Het is een wezen dat in ons allemaal woont. We moeten ernaar streven het te begrijpen, ervan te scheiden en het bij elke beurt uit te dagen. Het zit in ons, maar het is NIET wie we werkelijk zijn. Wat je kritische innerlijke stem je ook vertelt, het is: niet jij. Jij maakt Uit. Jij bent belangrijk. Zoek vandaag nog hulp.