Het nieuws is niet erg hoopgevend. Minder dan twee op de vijf getrouwde stellen omschrijven zichzelf als gelukkig, terwijl de rest ofwel enigszins tevreden is of met echtgenoten samenwoont in stille wanhoop en weinig intimiteit, passie, romantiek of seks ervaart.

Voer de Johnsons, Melva en Jesse in, een knap babyboomer-paar met twee volwassen zonen, die het posterpaar lijken te zijn voor de categorie gelukkige paar. Zij zijn psychotherapeuten en relatiedeskundigen van Royal Oak en bieden relatietherapie en workshops aan. Bij aankomst op hun kantoor wordt het duidelijk dat ze hun ogen niet van elkaar af kunnen houden. In het licht van de echtscheidingsstatistieken van ons land was ik vastbesloten hun geheim te ontdekken.

Terwijl Jesse diep in de bank zit, benen losjes gekruist, een wollen blazer, donkere trui en broek met een mooie vouw aan, zit Melva op de rand van de bank, haar lichaam naar haar man toegekeerd, handen gevouwen in haar schoot. Lachend met een hoge, hartelijke giechel, past haar vurige rood-zwarte jasje bij de helderheid van haar energie, een opvallend contrast met Jesse's diepe baritonstem en relaxte houding.

'Eén ding dat ik over mezelf heb geleerd door een relatie met Jesse te hebben, is dat ik een betere luisteraar moest worden', begint Melva. 'Er waren tijden dat Jesse me als kritisch beschouwde, en ik zou zeggen: 'Ik ben niet kritisch.' Maar ik moest aandacht besteden aan mijn impact op hem.' Melva zegt dat haar reactie geworteld was in frustratie omdat ze zich niet gehoord voelde, en besefte dat ze niet eens naar haar man luisterde. 'Ik wilde dat hij opschoot,' zegt ze, 'zodat ik aan de beurt kan zijn.'

Dus, hoe zijn ze erin geslaagd om 30 jaar huwelijk te bloeien? Om te beginnen zijn twee belangrijke kwaliteiten vereist: zorgzaam gedrag en een proactieve benadering. 'Je moet je oriëntatie veranderen van het 'ik'-plan in het 'wij'-plan'', zegt Melva. 'Als aan de behoeften van beide mensen in de relatie wordt voldaan, als beide wederzijds worden bevredigd, is er echt potentieel voor een leven van vreugde en vervulling.'

De drie voorspelbare stadia van een relatie zijn: (1) de verliefdheidsfase, die, hoewel plezierig, niet verondersteld wordt te duren; (2) de fase van de machtsstrijd, waarin je elkaar leert begrijpen; en (3) de fase van uitzoeken, waarin je ontdekt hoe je samen kunt leven onder één dak, en je persoonlijke visie realiseert, zowel als individu als als koppel.

Er zijn altijd twee werkelijkheden gaande binnen een relatie op een bepaald moment, zeggen de Johnsons. 'We vertellen mensen dat ze hun realiteit van de ervaring – wat wij hun land noemen, niet hoeven op te geven', zegt Melva. 'Het doel is dat koppels de brug oversteken naar het land van hun partner, en het echt horen, begrijpen en begrijpen, en zich vervolgens voorstellen hoe hun partner zich in die context voelt.' Twee realiteiten hebben is oké. Het maakt groei mogelijk als twee mensen nieuwe manieren van samenzijn ontdekken.

Een centraal onderdeel van het opbouwen van een bevredigende relatie is het waarderen van elkaar. Succesvolle stellen ervaren gevoelens van waardering, steun en veiligheid. 'Mijn enige vraag,' zegt Jesse, 'is hoe kan ik haar steunen?' Melva benadrukt snel nog een andere belangrijke regel. 'Spontane uiting van frustratie of woede is nooit toegestaan.' Dit is een punt dat ze benadrukt en noemt het 'dumping'. Woede en frustraties worden alleen op afspraak besproken binnen een periode van 24 uur, zodat geen van beide partners lang hoeft te wachten, maar toch tijd heeft om te kalmeren. Iedereen heeft emotionele delen van zichzelf die nog niet volledig zijn ontwikkeld, en hoewel er knoppen worden ingedrukt en triggers worden geactiveerd, kunnen relaties daadwerkelijk helpen om die aspecten van onze persoonlijkheid volwassen te maken.

Zoals Melva zegt: 'In plaats van boos te worden als Jesse zich aan me ergert, heb ik geleerd meer nieuwsgierigheid te ontwikkelen. Het doel is dat ik nieuwsgierig word naar deze andere mens waar ik van hou en om wie ik geef en besef dat zijn bedoeling, hoewel het me frustreerde, niet was om me pijn te doen. Het heeft meer te maken met wat er met hem aan de hand is. Maar het heeft veel tijd gekost', voegt ze eraan toe, 'en het is niet zo dat ik het meteen doe, zelfs nu niet.'

Partners moeten 100 procent van zichzelf aan de relatie geven en zich elke dag opnieuw inzetten. De relatie wordt gezien als een heilige overeenkomst. 'Het idee is om een ​​gevoel van heiligheid te behouden over de unie en over de band', zegt Melva. 'Als er dan dingen gebeuren, als je tegen een muur aanloopt of een conflict hebt, zie je dat de onderliggende ruimte een kans is op genezing en groei voor elk individu en voor de relatie zelf.'

Dus, wat is het geheim van de duurzame en bevredigende relatie van de Johnsons? 'Velen van ons leven in sprookjesland en denken dat het altijd goed moet gaan', zegt Melva, terwijl ze dichter naar de rand van de bank kruipt. 'Als we moeilijke momenten hebben, kunnen we kijken hoe we bijdragen aan de nachtmerrie, maar ook hoe we bijdragen aan de droom. Mijn aandeel in het succes van onze relatie is niet alleen te kijken naar hoe ik me misschien gekwetst voel in de situatie, maar ook hoe ik gekwetst ben. Door verantwoordelijkheid te nemen voor alles wat ik doe en zeg, kom ik het convenant na en ben ik een verantwoordelijke, verantwoordelijke partner.'

Open zijn is ook de sleutel, zegt Jesse. 'Mannen zijn zo bang om hun kwetsbaarheid te tonen. Kiezen om kwetsbaar te zijn met Melva was bevrijdend en helend. Mannen kunnen ontspannen. We hoeven niet alles te repareren.' Melva voegt eraan toe, weemoedig naar Jesse kijkend: 'Wat ik keer op keer heb meegemaakt in mijn huwelijk, meer dan wat dan ook, is dat ik ertoe doe.' persoonlijke transformaties.com

Dit verscheen voor het eerst in Ambassadeur Magazine , Detroit, Michigan