Je bent al mijn jaren bij me,
Ik heb nooit geweten wie je werkelijk was.
Spookachtige stemmen zonder naam,
Ben jij mij? Ben je echt? Ben ik gek?
Ik leef in angst, besta ik? Zelf kan ik het gewoon niet vinden,
Jouw liefdevolle haat jegens mij,
Een pijnlijke dubbele binding.

Je vult me ​​met je giftige schaamte,
Je schuldgevoel, je angst en hoe je de schuld op je kunt nemen.
Je hebt me geleerd om bang te zijn voor succes,
En geloof dat ik gefaald heb, omdat ik mijn best heb gedaan.

Soms spreek ik mijn protest uit,
Op wat je tegen me zegt,
Maar je bent er altijd om me terug te brengen waar je me nodig hebt.
Verward, verloren en gebroken, alsof ik er niet echt ben,
Een martelende heropvoeding, van jou, de stemmen; Degenen die er echt om geven.

Hoe kun je om me geven?
Je brengt zoveel wanhoop,
Als ik me goed voel, haal je me naar beneden,
Niet zorgzaam, gewoon oneerlijk.

Ik ben moe van al het verdriet,
De pijn, de pijn, de spelletjes,
Met introspectie en eerlijkheid,
Ik weet nu helaas jullie namen.

Mijn geest was nooit de jouwe om te bezitten,
Toen ik geen keus had, werden jouw zaden gezaaid.
Een kind. Een geschenk, mijn leven voor de boeg,
Bedorven, vergiftigd, vervuld van angst.
Al mijn jaren heb ik jouw pijn geleefd,
Impliciete leer; Je wrede spel.

Dit moet stoppen, je zult het er niet mee eens zijn,
In mij kun je niet verder leven.
Voor de lelijke waarheid ben ik dankbaar,
en dit maakt me vrij,
We moeten onze eigen weg gaan,
Het is tijd om te leven zoals ik.

Ik ben niet langer je slechtste eigenschappen,
Je slechte meningen, je leugens, je haat.
Een gevoel van eigenwaarde is nu teruggekeerd,
Lang te laat, en het hardst verdiend.
Mijn geest is nu van mij om te regeren,
Te behandelen met vriendelijkheid, en re-school.

Verward, verloren, niet meer bang,
Een wereld van kansen, klopt nu aan mijn deur.
Vastberaden, gretig en met een sterke wil,
Een leven niet geleefd,
Maar binnenkort in vervulling.

Uw erfenis zal niet voortleven,
De stem van mijn eigen kind zal de zijne zijn.
Hij is uniek, net als ik,
Hij zal zijn eigen identiteit hebben.

Ik heb afscheid genomen en kan nu zien,
Een gelukkig, leuk gevuld persoon; Een schitterend mens,
De echt speciale persoon; Dat ben ik.