Om ervoor te zorgen dat een jonge boom een ​​stabiele en stevige boom wordt, zorgt hij voor een diep wortelstelsel en een dikke stam. Van daaruit kost groei tijd en ondersteuning. Het moet bestand zijn tegen omgevingsstress, concurrentie om water, voedingsstoffen, wind en andere tegenslagen. In het bos beschermt een bladerdak van de meer volwassen bomen de kleine en jongere, fragielere. Deze hogere bomen beschermen en isoleren de jonge boom tegen felle wind en filteren licht dat net genoeg licht doorlaat en voorkomt dat de grond uitdroogt. Deze bescherming zorgt ervoor dat de wortelstructuur zich kan vasthouden en de omtrek kan uitzetten. In een boomgaard wordt een jonge boom uitgezet om de jongere fruitbomen te ondersteunen. Deze ondersteuning zorgt voor stabiliteit, houdt het rechtop en verankerd totdat het op zichzelf kan staan ​​met een sterke stam en geaard wortelgestel.

Deze metafoor komt in me op als ik een andere jongere ontmoet die 's nachts moeilijk in slaap valt of gekweld wordt door zorgen. Terwijl de verhalen zich ontvouwen, hoor ik over het getuige zijn van bendegeweld of angst voor wapengeweld op haar school. Ontvoeringen, verkrachtingen en wapengeweld maken al heel lang deel uit van onze samenleving. De toegenomen frequentie en intensiteit van angst die ik bij onze kinderen zie, heeft ertoe geleid dat ik me afvroeg waarom ze zo angstig zijn en moeite hebben om zich geaard en veilig te voelen.

Onwelkome gebeurtenissen dringen zich op in ons leven en dat van onze kinderen op verraderlijke en onverwachte manieren. De wereld is ingewikkeld en met de snelheid van communicatie is het moeilijker voor ouders om de isolatie te bieden om hun kinderen de tijd te geven om de stevige koffer te bouwen om het hoofd te bieden wanneer het hevig wordt. Vroeger konden we onze kinderen beschermen tegen tragedies die hen niet direct raakten. De isolatie en het vermogen om onze kinderen te beschermen tegen informatie of ervaringen is niet langer onder onze controle. Het is onvermijdelijk dat onze kinderen informatie of verkeerde informatie krijgen via vele streams, of het nu tv-nieuws, sociale netwerken, tijdschriften, kranten, leraren in de klas of praten op de speelplaats is.

De drempel voor tolerantie voor nieuwheid of bedreiging varieert sterk met onze kinderen. Sommige kinderen gaan graag naar horrorfilms. Dit zijn de winterharde soorten die mogelijk geen nood tonen of uiten. In sommige opzichten zijn ze als paardebloemen die het ondanks zware omstandigheden redden. Ze zijn over het algemeen meer gedurfd en ongestoord door wat er op hun pad komt. Anderen hebben meer tijd nodig om de wortels en veerkracht in de wereld te laten groeien. Net als rozen kunnen ze een grotere uitdaging zijn om geworteld te raken. Deze kinderen kunnen hun ogen verbergen als Dori's moeder overlijdt in een... Finding Nemo .

Voor degenen die gevoeliger zijn, is hun nood duidelijk en vereisen meer van ons om hun blootstelling aan overweldiging te minimaliseren. Wat het meest uitdagend is, is wanneer een roos wordt aangezien voor een paardenbloem. De opkomst van hun nood kan verborgen zijn, dieper begraven in de structuur, waardoor verdere groei wordt belemmerd. Sommige planten groeien met een draai of bocht, het bewijs van een vroege blootstelling aan stress.

Soms denken we dat onze kinderen die verbaal en slim zijn, meer informatie aankunnen dan dat ze er emotioneel klaar voor zijn. Ze laten zien dat ze op zoveel manieren capabel zijn, zichzelf en hun schoolwerk beheren. We genieten en verheugen ons in hun slimheid en bekwaamheid om over ideeën te praten. We kunnen misleid worden door het vermogen van deze kinderen om meer aan te kunnen dan ze in werkelijkheid aankunnen.

Deze verbale competentie is niet hetzelfde als emotionele volwassenheid of het hebben van de basisstructuur om de intensiteit van de uitdagingen van het leven te weerstaan. In feite kan het bewustzijn van deze kinderen van de wereld om hen heen ervoor zorgen dat ze meer geneigd zijn hun zorgen te onderdrukken of te verbergen, hetzij omdat ze denken dat het wordt verwacht, of omdat ze proberen hun geliefden geen zorgen te maken. Hun onderontwikkelde coping-inspanningen zijn misschien heimelijk en ontsnappen daardoor aan ons bewustzijn. Het kan opborrelen in slaapproblemen, eetproblemen, overinvesteringen in afleiding - lezen, spelen op internet. Sommige dissociëren, check out. Anderen zullen, wanneer ze overweldigd zijn, hun toevlucht nemen tot stoffen of zelfverwondingsgedrag onder de radar (haartrekken, krabben, nagelplukken). Hoewel deze strategieën in eerste instantie misschien niet tot bezorgdheid leiden, is het bespreken van emoties essentieel voor het opbouwen van veerkracht.

Dit laat ons als ouders om erachter te komen hoe we het beste een solide wortelstructuur kunnen ondersteunen en onze kinderen de stabiliteit kunnen geven die hen zal ondersteunen wanneer de onverwachte wind door hun leven raast. Hier zijn enkele specifieke suggesties om u te ondersteunen in deze rol:

1. Neem contact op met uw kinderen over informatie die ze horen of zien (tijdschriften, kranten, sociale media, tv, enz.)
2. Wees nieuwsgierig, onderzoek met ze wat ze begrijpen.
3. Deel eerlijk wat u weet (feiten) en wat u doet om hun veiligheid te ondersteunen.
4. Verzeker je kinderen dat je op ze let; het is jouw verantwoordelijkheid om voor hen te zorgen, en je bent een team in dit proces.
5. Luister aandachtig en geduldig naar hun uiting van zorgen. Corrigeer niet of spring niet in om gerust te stellen. Laat ze liever weten dat hun emoties begrijpelijk zijn en neem de tijd om adaptieve copingstrategieën aan te leren:
   • Controleer de kans dat de angsten worden gerealiseerd.
   • Identificeer wat we in de hand hebben (ons eigen gedrag) en handel daarnaar (social distancing, handen wassen, voldoende slapen, eten, vitamines slikken).
   • Vergroot virtuele sociale betrokkenheid.
   • Oefen bewust ademhalen.
   • Oefening - maak thuis hindernisbanen of andere fysieke uitdagingsspellen.
   • Gooi jezelf in een activiteit, een spel dat in het huidige moment is.
   • Help ze de situatie te verwerken door middel van creativiteit - tekenen, schilderen, schrijven, dansen, liedjes verzinnen of verhalen. Overweeg dagelijkse nieuwsuitzendingen met leeftijdsgenoten.

Als je de bovenstaande strategieën overweegt, bedenk dan dat je het jonge jonge boompje in je midden verzorgt. In tijden van stress kun je een tandje bijsteken en toevoegen wat nodig is om hun veerkracht te ondersteunen door de juiste hoeveelheid zorg en aandacht toe te voegen.