De tijd van het jaar is eindelijk aangebroken dat je brieven van hogescholen begint te ontvangen. De korte adem van opluchting die u voelde toen u uw definitieve aanvraag per post opstuurde, heeft waarschijnlijk plaatsgemaakt voor het inhouden van uw adem in afwachting van het horen van de scholen. Deze periode van wachten kan een van de meest stressvolle tijden in iemands leven zijn. Voor velen van jullie betekent het terug horen van hogescholen dat je geconfronteerd wordt met de definitieve beoordeling van je middelbare schoolcarrière, een beslissing die aanvoelt alsof het je volgende stap in het leven zal bepalen. Al je kaarten liggen op tafel en al je harde werk wordt gemeten. De druk van dit moment mag niet worden onderschat, noch het effect dat het kan hebben op je gevoel van zekerheid en veiligheid, zelfs niet op je zelfgevoel.

Wanneer je je voorbereidt op de universiteit, is het gemakkelijk om je te verdiepen in praktische zaken en planning, doelen te stellen en deadlines te halen, lange shots en veiligheidsscholen op te sommen. Toch zijn de meeste mensen niet helemaal voorbereid op de emotionele aspecten van deze reis: de schaamte die wordt gevoeld door een bepaalde school afgewezen te worden, de jaloezie dat een klasgenoot wordt geaccepteerd, de angst om de laatste vriend te zijn die een brief krijgt, of de identiteitscrisis aangewakkerd door een toekomst die er anders uitziet dan je je had voorgesteld en gepland. Het maakt niet uit welke scholen wel of geen acceptatiebrieven sturen, het is belangrijk om aandacht te besteden aan je emotionele toestand tijdens dit intense overgangsmoment in je leven. Hier zal ik delen wat ik heb gevonden als een aantal goede strategieën om je te helpen de gevoelens die op dit moment worden opgewekt te begrijpen, te accepteren en ermee om te gaan.

Het eerste dat je moet herkennen, is dat wat je doormaakt zowel heel moeilijk als volkomen normaal is. Terwijl je door deze onzekere tijd navigeert, kun je een miljoen gemengde gevoelens verwachten. Het belangrijkste is dat je tijdens dit proces aan je eigen kant blijft staan. Je kunt een vriend voor jezelf zijn door te begrijpen wat je doormaakt en wat dan ook te ontmoeten met nieuwsgierigheid, vriendelijkheid en mededogen. Hier zijn enkele veelvoorkomende soorten gedachten en gevoelens waarmee middelbare scholieren hebben geworsteld die ze met mij hebben gedeeld.

Kritische innerlijke stemmen

Zoveel van onze angst en lijden wordt in stand gehouden, niet alleen door wat er gebeurt, maar ook door wat we onszelf vertellen over wat er gebeurt. Helaas is het veel te gemakkelijk om onszelf naar beneden te halen in tijden van onzekerheid, vooral als het gaat om evaluatie. We hebben allemaal een innerlijke criticus die er is om toe te slaan wanneer we ons het meest blootgesteld of kwetsbaar voelen. Er zijn veel zelfkritische gedachten of ' kritische innerlijke stemmen ' die getriggerd worden bij afstuderende tieners. Veelvoorkomende kritische innerlijke stemmen die ik van studenten heb gehoord, zijn onder meer:

• Je wordt nergens aangenomen.
• Waarom heb je nog niets van die school gehoord? Je hebt geen kans.
• Hoe kun je je vrienden/ouders/leraren vertellen dat je niet bent binnengekomen?
• Je bent zo stom. Ze zijn zoveel slimmer dan jij.
• Wat is er mis met je?
• Het is voorbij. Je zult nooit de toekomst hebben die je nu wilt.
• Je bent een loser. Iedereen zal teleurgesteld in je zijn.

Identiteitscrisis

Er is misschien geen grotere verschuiving in de basis van je identiteit dan wanneer je van een kind naar een volwassene gaat. Het afstuderen van de middelbare school is meestal een van de meest formeel erkende symbolen van deze overgang. Het is dus normaal om in deze tijd veel onzekerheid te ervaren over wie je zult worden en hoe je leven er in de nabije toekomst uit zal zien. Het is niet ongebruikelijk dat het identiteitsgevoel van een student verwikkeld raakt in de scholen waar hij of zij wel of niet naar toe gaat. Veel studenten ervaren een identiteitscrisis wanneer bepaalde plannen niet uitkomen. Het verlies van een kans kan voelen als het verliezen van een versie van jezelf of een specifiek beeld van je leven dat je je had voorgesteld of verwacht.

Angst en druk

Velen van jullie ervaren een intens niveau van angst en druk, soms afkomstig van je familie en soms van binnenuit, vaak van beide. Deze angst neemt alleen maar toe wanneer je vrienden en andere studenten terug beginnen te horen van scholen. Jezelf vergelijken met anderen is een gemakkelijke en directe manier om je kritische innerlijke stem te laten ontwaken. Deze vergelijkingen kunnen ertoe leiden dat je schaamte, concurrentievermogen, jaloezie, schaamte of schuldgevoelens voelt, als vrienden en medestudenten ontdekken waar ze wel en niet zijn geaccepteerd. Als je deze gevoelens niet met mededogen en acceptatie tegemoet treedt, kun je je tegen jezelf keren of je gedragen op manieren die je vriendschappen onder druk zetten, wat meestal tot meer leed leidt.

Nogmaals, het is belangrijk om te beseffen dat al deze gevoelens normaal zijn, en er zijn echte stappen die je kunt nemen om je meer ontspannen te voelen en te stoppen met luisteren naar je kritische innerlijke stem.

Kom op tegen je kritische innerlijke stem

Het eerste wat je moet doen, is erkennen dat de gemene manier waarop je jezelf behandelt, NIET de manier is waarop je zou praten met een vriend die hetzelfde doormaakt. We hebben allemaal een kritische innerlijke stem die, net als een sadistische coach, er gewoon is om ons hoofd te vullen met rotzooi en twijfel aan onszelf. Of je je nu schaamt omdat je ergens niet bent geaccepteerd of dat je je schuldig voelt omdat je binnen bent gekomen terwijl een vriend dat niet deed, probeer de wrede gedachten ('stemmen') te identificeren die je tegen jezelf zegt. Je kunt deze gedachten zelfs in de tweede persoon opschrijven (d.w.z. ' Jij zijn zo'n mislukking.' ' Jij zou vernederd moeten worden.' ' Jij verdienen het niet om binnen te komen.'

Reageer vervolgens op deze stemmen op dezelfde manier waarop je zou praten met een vriend met een realistischer, vriendelijker en meelevend standpunt. Wees sterk en volhardend in het opkomen tegen deze innerlijke criticus en in het handhaven van een zorgzame, respectvolle houding ten opzichte van jezelf, wat je ook ervaart. (d.w.z. 'Ik heb veel kwaliteiten die ik respecteer die me zullen brengen waar ik wil zijn.' 'Ik hoef me nergens voor te schamen. Ik hoef niet perfect te zijn.' 'Ik verdien vriendschap, liefde en acceptatie, ongeacht wat een school mij stuurt.')

Leer strategieën om te kalmeren

Wat er ook gebeurt, wachten op een bericht van de universiteit zal je waarschijnlijk behoorlijk op de zenuwen werken. Ik heb onlangs geholpen bij het maken van een toolkit voor PsychAlive.org zeven handige manieren om met angst om te gaan en ermee om te gaan. We hebben tips en hulpmiddelen van experts verzameld, waaronder reflectie-oefeningen die je kunnen helpen om te begrijpen wat je ervaart en ademhalingsoefeningen die je hersenen echt helpen kalmeren. Het kan nuttig zijn om deze toolkit door te nemen om strategieën te ontdekken die voor u kunnen werken in momenten van stress.

Kijk naar het grote geheel (niet zoals je denkt)

Afstuderen van de middelbare school is nu al een geweldige mijlpaal om op zowel symbolisch als volledig tastbaar niveau te anticiperen. Als senior heb je waarschijnlijk jarenlang nieuwe en immense druk doorstaan ​​om te slagen, allemaal met de belofte om door te gaan naar 'betere dingen'. De mate van druk waarmee jij en klasgenoten te maken hebben gehad, heeft al veel mensen doen twijfelen of onze huidige focus op academisch succes tot het uiterste wordt doorgevoerd. Wordt het te ver doorgevoerd ten koste van iemands mentale welzijn en het vermogen om een ​​evenwichtig leven te leiden?

Het leven heeft natuurlijk veel betekenisvolle onderdelen, en academici is er slechts één van. Je connecties, je waarden, je ideeën, je creatieve en persoonlijke ervaringen zijn allemaal van groot belang bij het bepalen wie je bent en het leven dat je gaat opbouwen. Er zijn zoveel onderdelen aan wie je bent, en geen enkele school of zelfs graad zal dat volledig definiëren. Er bestaat niet zoiets als de perfecte school of perfecte toekomst. Er zijn veel waardevolle wegen en manieren om je doelen te bereiken, en een van de nuttigste hulpmiddelen die je in het leven met je mee kunt dragen, is je eigen zelfcompassie. Het is altijd meer dan oké dat je de tijd neemt om je af te stemmen op hoe je je voelt, zelfzorg te oefenen en op elk moment in deze enorme overgang ondersteuning te zoeken. Dit is een belangrijk principe om te volgen, ongeacht naar welke school je gaat, want vrijwel elke student die naar de universiteit gaat (zelfs hun droomcollege) staat voor een nieuwe zee van emotionele uitdagingen.

Je emoties serieus nemen maakt deel uit van jezelf serieus nemen. Het is geen kenmerk van zwakte of nederlaag, maar van kracht en veerkracht. Emotionele intelligentie kan ons naar meer succesvolle levens leiden. Zelfs een zeer onzekere tijd, zoals wachten om te horen wat je academische toekomst in petto heeft, kan ook waardevolle lessen bevatten over hoe je echt denkt over opgroeien, onafhankelijker worden of doorgaan naar een ander hoofdstuk in het leven. Het uiten van je worstelingen kan je helpen je innerlijke criticus te leren kennen en actief uit te dagen. Het kan je helpen je veerkracht te versterken en je zelfcompassie te vergroten, twee dingen die je nodig hebt om alle andere dingen te bereiken die je in het leven zoekt.