Als mensen wordt gevraagd wat ze het meest waarderen en koesteren, zegt de overgrote meerderheid hetzelfde: hun familie. Ouders zijn zeer toegewijd om te doen wat het beste is voor hun kinderen, maar kunnen tegelijkertijd de kennis of vaardigheden missen om dit te doen. Dit kan met name een uitdaging zijn bij het opvoeden van slimme, pittige kinderen met een sterke wil.

Voorbeeld casus:
Sara, een vroegrijp vierjarig meisje, kwam met haar ouders naar hun eerste counselingsessie. Haar kleuterjuf stelde therapie voor omdat ze in de problemen was gekomen omdat ze andere kinderen had gebeten. De lerares mocht Sara heel graag, maar maakte zich zorgen over haar gedrag. Halverwege de sessie werd Sara gevraagd: 'Wie is de baas in jouw familie?' Ze wees naar haar vader. Haar moeder barstte in lachen uit en riep uit: 'Dat is zo niet waar.' Sara begon te giechelen, gooide haar handen op haar heupen en riep 'mama heeft gelijk. Ik ben de baas! Maar ze wil de baas zijn en daarom zijn we hier.'

Klinkt dit bekend?
Studies tonen aan dat een toenemend aantal kinderen te veel macht in hun gezin heeft. Sommige kinderen gaan niet vroeg genoeg naar bed om voldoende slaap te krijgen. Anderen vinden het moeilijk om vrienden te maken of te houden omdat ze niet zo goed met elkaar kunnen delen of centraal willen staan. Velen krijgen driftbuien als ze niet de traktatie krijgen die ze willen in de supermarkt. Kinderen te veel laten wegkomen - of ze te veel verwennen door ze alles te geven wat ze willen - kan net zo schadelijk zijn voor hun gevoel van eigenwaarde als te streng zijn.

Stel jezelf deze vragen:
• Moet je je stem verheffen, een lezing geven of jezelf herhalen om je kinderen zich te laten gedragen?
• Negeren uw kinderen normale, alledaagse verzoeken als ze gewoon geen zin hebben om te luisteren?
• Heb je geprobeerd slaan en schreeuwen te vermijden, maar niets anders lijkt te werken?
• Bent u uitgeput en overstuur omdat uw kinderen respectloos, recht op of ondankbaar lijken voor alles wat u voor hen doet?
• Voel je je gefrustreerd en verslagen ondanks je inspanningen om een ​​geweldige ouder te zijn?

Dit zijn allemaal tekenen dat u misschien een nieuwe aanpak wilt proberen.

Waarom is dit een probleem?
Kinderen die te veel macht over hun ouders hebben, lopen het risico op tal van problemen. Ze worden angstig over de impulsen die ze niet kunnen beheersen en voelen zich daardoor slecht over zichzelf en schuldig over de pijn die ze veroorzaken. Kinderen die handelen en behandeld worden alsof ze de baas van het gezin zijn, maken hun ouders niet alleen gek, maar komen ook vaak in de problemen op school, hebben moeite met leeftijdsgenoten en krijgen geen fundamentele lessen die nodig zijn om te overleven in een wereld die niet altijd zal draaien om hen heen.

Enkele redenen waarom kinderen zich misdragen:
• Testen om te zien waar ze mee weg kunnen komen
• Geen frustratie onder ogen willen zien
• De aandacht van ouders willen
• Hun ouders laten zien dat ze van streek zijn
• Vergelding voor het gevoel alsof ze zijn mishandeld
• Boosheid of boosheid uiten over alles wat er in hun leven gebeurt
• Hun ouders afleiden van hun huwelijksconflict
• Zichzelf opofferen door de aandacht te vestigen op hun gedrag en weg te zijn van de eigen worsteling van een ouder met stress, angst, depressie, conflicten, enz.

Het draait allemaal om balans
Familieonderzoekers weten al jaren dat gezonde gezinnen omgevingen creëren die een grote dosis liefde en warmte in evenwicht brengen met voldoende stevigheid en structuur. Kinderen gedijen goed in deze omgevingen. Zonder liefde en warmte hebben ze de neiging zich in de steek gelaten en wrokkig te voelen, en zonder stevigheid en structuur zullen ze vaak testen totdat of tenzij er grenzen worden gesteld. Dit kernconcept is niet veranderd en zal dat waarschijnlijk ook niet doen. Het doel is eenvoudig: kinderen helpen zich goed te voelen over zichzelf en liefde en respect voor anderen te hebben.

Die balans vinden
Om kinderen gelukkig en succesvol te laten zijn, betekent dit dat ze moeten leren de behoeften van anderen te respecteren, regels en grenzen te respecteren en zelfbeheersing te leren. We moeten ook dagelijkse doses liefde en warmte uitdelen, ja zeggen tegen hun inspanningen, hun unieke passies ondersteunen en hen vragen om bij hun leeftijd passende bijdragen te leveren aan zowel het gezin als de gemeenschap.

Buiten de gehechtheid van baby's gaan
Er zijn een aantal belemmeringen voor ouders die effectieve limieten stellen. Men past zich niet aan de leeftijd van een kind aan. Een belangrijk ingrediënt van vroeg ouderschap is bijvoorbeeld een band met een baby te creëren en te zorgen voor wat gehechtheidsouderschap wordt genoemd. Baby's moeten verwend worden, maar naarmate kinderen ouder worden, is het het beste als ze worden gespeend van het centrum van het universum. Ze moeten frustratie kunnen verdragen. Er is ook een groot verschil tussen koesterend of toegeeflijk ouderlijk gedrag - dingen doen voor kinderen die ze zelf kunnen doen.

Medelijden hebben met je kind
Een andere belemmering voor het stellen van limieten voor sommige ouders is wanneer ze medelijden hebben met een kind. Een moeder realiseerde zich in therapie dat ze de regels te veel had versoepeld met haar achtjarige zoon, Matthew, vanwege recente familietrauma's. De scheiding van de ouders werd onmiddellijk gevolgd door het verlies van hun huis in een bosbrand. Matthew had veel gevoelens over het verlies van zijn familie en al zijn bezittingen, maar handelde ook als een manier om grenzen te testen. Een dramatische vermindering van zijn angst deed zich pas voor nadat de ouders hadden geleerd betere grenzen te stellen.

Angsten die toegeeflijkheid aanwakkeren
Sommige ouders zijn bang om golven te maken of in conflict te komen met hun kinderen. Voor anderen is het te belangrijk om de beste vriend van hun kind te zijn. Dit is vooral het geval wanneer ouders onvoldoende sociale steun hebben van familie of vrienden. Omdat een cruciaal onderdeel van het ouderschap is dat je af en toe een voet tussen de deur kunt zetten, kun je niet afhankelijk zijn van de liefde en goedkeuring van je kinderen. Het helpt om niet al je emotionele eieren in één mand te hebben. Als uw kind soms niet boos op u is, stelt u waarschijnlijk niet genoeg grenzen.

Conclusie
Ouders kunnen leren hun kinderen de sociale en emotionele hulpmiddelen te geven die ze nodig hebben om de onvermijdelijke stress en frustraties van het leven te overleven. Je hoeft niet zoals Sara's ouders te zijn, geïrriteerd als ze niet op verzoeken reageerde, zelfs niet als ze 'alsjeblieft' zeiden. Er zijn manieren om dingen om te draaien, door de eigenzinnigheid van een kind te gebruiken als een troef in plaats van een verplichting. Handige bronnen zijn te vinden op: Strong-WilledChild.com . Als we het ouderlijk gezag op een stevige en liefdevolle manier op ons nemen, of het terugnemen nadat we het zijn kwijtgeraakt, kunnen onze kinderen weer kinderen worden - opgelucht dat ze de ouders hun taak als ouder kunnen laten doen. Het is een win-win.

Kinderpsycholoog 'Dr. Mac' helpt al meer dan veertig jaar kinderen en gezinnen. Hij is afgestudeerd aan Dartmouth en de Universiteit van Virginia, is klinisch directeur van het Family Therapy Institute of Santa Barbara en co-auteur van twee veelgeprezen ouderschapsboeken: Hoe gaat het echt met uw gezin? en Wie is de baas? Hij biedt een gratis webinar aan genaamd De 4 essentiële sleutels tot het opvoeden van kinderen met een sterke wil , en is te zien geweest in landelijke kranten, tijdschriften, radioprogramma's, CNN , Tijd tijdschrift , Inside-editie , Tijd voor kinderen , AOL , en Thuis-Live .