De meesten van ons hebben die cruciale piek van pijn, woede of frustratie meegemaakt waarin we willen schreeuwen: 'Ik haat mijn leven.' Toch kan het gevoel dat er specifiek een donkere wolk over ons is neergedaald en onze ervaringen behoorlijk isolerend aanvoelen. De waarheid is dat we ons niet alleen voelen, ongeacht in welk gebied we worstelen of hoe overweldigd of overweldigd we ons ook voelen. Meer dan de helft van de Amerikaanse werknemers zijn ongelukkig met hun baan . Een op de 10 Amerikanen worstelt met depressie. We hebben allemaal momenten van totale wanhoop. Ontsnappen uit deze hopeloos lijkende toestand kan onmogelijk lijken. Maar in werkelijkheid zijn we niet gedoemd, en we zijn niet machteloos. Wat onze omstandigheden ook zijn, we kunnen allemaal hulpmiddelen leren om ons te helpen uit de donkerste momenten in ons leven te komen.

In zijn 35 jaar onderzoek heeft Dr. Salvatore Maddi van The Hardiness Institute ontdekt dat wat voorspelt hoe goed we het zullen doen in het leven, onze relaties, carrières, enzovoort, NIET is hoeveel geld we hebben of zelfs hoeveel moeite we hebben . Het is een kwestie van hoe sterk of emotioneel veerkrachtig we zijn. We kunnen allemaal leren veerkrachtiger te worden. We kunnen tools implementeren die helpen vorm te geven aan hoe we de wereld om ons heen zien en ervaren. We kunnen ontdekken wat de oorzaak is van ons ongeluk en een leven creëren dat een persoonlijke betekenis voor ons heeft, een leven dat onze unieke doelen en verlangens weerspiegelt.

Dit proces begint met onszelf een paar vragen te stellen, te beginnen met:

Wiens leven leef je echt?

Een van de redenen waarom we het gevoel hebben van 'ik haat mijn leven' is omdat we niet echt ons eigen pad volgen. In plaats daarvan voeren we, vaak onbewust, het idee van iemand anders uit over hoe we zou moeten live. Om het leven te hebben dat we zeggen te willen, moeten we ons echte standpunt scheiden van negatieve invloeden uit ons verleden, van mensen om ons heen of van de samenleving als geheel. Om dit te doen, kunnen we deelnemen aan een proces dat bekend staat als: differentiatie , die ons kan helpen om onze echte wensen, doelen en verlangens te onderscheiden van ongewenste invloeden van buitenaf. Zoals dokter schreef in zijn boek Het zelf belegerd , 'Differentiatie is een universele strijd waarmee alle mensen worden geconfronteerd als ze zich als individu volledig willen ontwikkelen.' Firestone-contouren vier essentiële stappen in het proces van differentiatie die individuen kunnen helpen om vrij van ingebeelde beperkingen te leven.

Volgens Firestone moeten we, om ons echte, authentieke zelf te laten verschijnen, identificeren en scheiden van destructieve programmering die we heel vroeg in ons leven hebben ontvangen, voornamelijk van onze ouders of andere invloedrijke verzorgers. 'Onderscheid maken met tussenkomsten van ouders en'psychologische afweergebaseerd op de emotionele pijn van de kindertijd is een centraal ontwikkelingsprobleem in ieders leven', schreef Firestone. 'In de mate dat we de kritische houding en destructieve elementen behouden die we in onze eigen persoonlijkheid hebben opgenomen, blijven we ons hele leven ongedifferentieerd van onze ouders.'

Het punt van differentiatie is niet om ouders de schuld te geven van al onze problemen, maar eerder om de elementen te helpen verklaren die de basis leggen voor het zelfbeperkende of zelfdestructieve gedrag dat we vertonen dat tot ons ongeluk leidt. Natuurlijk is geen enkele ouder perfect. We zijn allemaal mensen en zitten vol gebreken. Ouders kunnen een kritische houding ten opzichte van zichzelf hebben die zich uitstrekt tot hun kinderen. Naarmate mensen opgroeien, hebben ze de neiging om deze houdingen op te nemen en zich in te zetten voor een proces van zelfopvoeding. Ze kunnen de minder gunstige eigenschappen van hun ouders gaan imiteren, een kwetsende houding tegenover zichzelf aannemen of wraak nemen op deze ouderlijke invloeden. Al deze acties zijn een reactie op onze opvoeding en weerspiegelen niet noodzakelijk onze ware unieke identiteit en standpunt.