Auteur en humorist Erma Bombeck schreef ooit: 'Als mijn kinderen wild en onhandelbaar worden, gebruik ik een mooie, veilige box. Als ze klaar zijn, klim ik eruit.' Als ouders hebben we allemaal momenten waarop we ons willen verstoppen, confrontaties willen vermijden en wachten op de stilte die op de storm volgt. Ouderschap is een ongelooflijke uitdaging, vol zwakheden, toevallen en verwoede pogingen om onze kinderen te kalmeren en te kalmeren. Bij onze inspanningen moeten we vaak onze instincten volgen en ons best doen, soms met spannende overwinningen en andere keren dwaas uit koers raken.

Hoewel het lijkt alsof we blindelings door het web van uitdagingen strompelen die het ouderschap met zich meebrengt, zijn er manieren om de snel ontwikkelende geest en strategieën van ons kind beter te begrijpen om onze kinderen te helpen bij hun eigen persoonlijke uitdagingen en emotionele dieptepunten. Enkele van de meest waardevolle inzichten komen uit een nieuw boek van Dr. Dan Siegel en Dr. Tina Bryson, The Whole-Brain Child: 12 Revolutionary Strategies to Nurture Your Child's Developing Mind, Survive Everyday Parenting Struggles, and Help Your Family Thrive. In deze veelgeprezen tekst maken ouders kennis met een nieuwe wetenschap die illustreert hoe het brein van een kind in elkaar zit en hoe het volwassen wordt. Met dit begrip als basis kunnen ouders technieken implementeren die helpen om meltdowns om te zetten in mogelijkheden om de hersenen van hun kind te integreren.

Zoals alle mensen worden kinderen geregeerd door hun emotionele rechterhersenhelft en hun logische linkerhersenhelft. Door kinderen te helpen beide hersenhelften te begrijpen en te integreren, krijgen ze een hulpmiddel van onschatbare waarde dat hen in staat stelt een evenwichtiger, emotioneel stabieler en mentaal gezonder leven te leiden. Hoewel ons doel is om rustige en gelukkige kinderen groot te brengen, maken we heel vaak fouten op de momenten dat onze kinderen het meest kwetsbaar zijn. Als onze kinderen bijvoorbeeld driftbuien krijgen, kunnen we proberen ze aan te spreken door middel van pure logica, instructie of in het ergste geval, door het zelf te 'verliezen'. Wanneer we begrijpen wat er in de hersenen van ons kind gebeurt tijdens deze meltdowns, leren we een betere manier om met onze kinderen om te gaan en een krachtige methode om hen effectieve hulpmiddelen te leren om met hun eigen tumultueuze emoties om te gaan.

Gebruik de logica van de linkerhersenhelft om de gevoelens in de rechterhelft te begrijpen – Onze kinderen simpelweg zeggen dat ze moeten 'kalmeren' of 'stoppen met huilen' is geen effectieve manier om hen te helpen door wat Dr. Bryson 'emotionele tsunami's' noemt. Van onze kinderen eisen dat ze rationeel zijn als ze opereren onder de invloed van hun irrationele rechter hersenhelft, is een verkeerd afgestemde poging die vaak tevergeefs wordt gedaan. Bied in plaats daarvan uw kind empathie aan. Erken dat ze zich slecht, bang, gefrustreerd enz. voelen en zeg dat het je spijt dat ze pijn hebben. Als ze rustiger worden, vraag ze dan om uit te leggen wat hen van streek maakte en help hen door hun verhaal te leiden, terwijl je onderzoekt wat de kernsmelting veroorzaakte.

Help kinderen hun verhaal te vertellen – Hoe beschermend we ook zijn, onze kinderen zullen allemaal op zijn minst licht traumatische gebeurtenissen meemaken. Gemene leraren die hen belachelijk maakten, enge seconden toen ze verdwaalden in de supermarkt; gevallen die aanzetten tot angst, woede of verdriet zullen zich voordoen. We kunnen onze kinderen helpen deze trauma's op te lossen wanneer ze zich voordoen door hun inspanningen te ondersteunen om te begrijpen wat er met hen is gebeurd. Dit proces begint door er met hen over te praten. Vermijd stressvolle onderwerpen niet in de hoop dat uw kinderen het incident helemaal zullen vergeten. Leid uw kinderen in plaats daarvan voorzichtig terwijl ze u hun verhaal vertellen. 'Wanneer merkte je dat je moeder er niet was? Hoe voelde je je toen je je realiseerde dat je verdwaald was?' Praten lijkt in het begin misschien moeilijk, maar hoe meer een kind zijn of haar verhaal kan begrijpen, hoe meer geïntegreerd en kalm hij of zij zal worden. Daarentegen kan elk onopgelost trauma later in het leven problemen opleveren.

Leer uw kind dat gevoelens door ons heen gaan – Wanneer ons kind gekalmeerd is, is het nuttig om uit te leggen dat gevoelens, zelfs intense emoties, komen en gaan. Onze emoties gaan door ons heen als golven, bouwen en bouwen totdat ze uiteindelijk hun hoogtepunt bereiken, neerstorten en verdwijnen. We kunnen deze gevoelens niet kiezen, maar we kunnen wel beslissen hoe we ons zullen gedragen als ze zich voordoen. We kunnen er nieuwsgierig naar zijn en erover praten, terwijl we begrijpen dat ze niet eeuwig zullen duren.

Breuk en reparatie - Ouders zijn mensen. We verknoeien, we zeggen de verkeerde dingen, en soms laten we onze eigen emoties in de weg zitten. Als dit gebeurt, kunnen we onze kinderen veel helpen door met ze te praten over wat er is gebeurd en hoe we ons hebben gedragen. We moeten niet bang zijn om sorry te zeggen als we fouten maken. Wees open over je eigen verhaal. Leg uit hoe je overdreven reageerde omdat je boos of bang was. Door te ontspannen en uw reactie te erkennen, laat u zien hoe u kunt kalmeren, een les die uw kinderen kunnen toepassen wanneer ze zich in soortgelijke situaties bevinden.

Blijf kalm en ga door - We hebben allemaal die moeder gezien of zijn geweest die een volledige ruzie krijgt met hun tweejarige over het aantrekken van een trui, of die vader die praktisch zijn eigen driftbui krijgt als zijn kind huilt om wat hij als lunch heeft geserveerd. Wat het scenario ook is, ons humeur verliezen is nooit de oplossing. Door onze emotionele rechterhersenhelft het over te laten nemen, leren onze kinderen alleen om zich net zo uit de hand te lopen als wij ons gedragen. Onze eigen onopgeloste trauma's en negatieve vroege ervaringen zullen voortdurend onze reacties op onze kinderen beïnvloeden. Wees je bewust van wat je triggert, en zorg ervoor dat je de emoties die deze gebeurtenissen oproepen, loskoppelt van de onafhankelijke ervaring van je kinderen.

Door meer afgestemd te zijn op onze kinderen, hun ontwikkelende geest te begrijpen en actief op zoek te gaan naar en effectieve strategieën te implementeren om hen te helpen het hoofd te bieden, bewijzen we hen een grote dienst door hen te bewapenen met hulpmiddelen die niet alleen hun eigen veerkracht versterken, maar ook zullen worden doorgegeven op naar toekomstige generaties.