Wanneer een persoon een jeugdtrauma doormaakt, kan de ervaring een rimpeleffect hebben op hun mentale en fysieke gezondheid gedurende hun hele leven. Onderzoek naar de impact van ongunstige ervaringen in de kindertijd laat er geen twijfel over bestaan ​​dat vroege trauma's, vooral onopgeloste trauma's, de ontwikkeling van emotionele regulatievaardigheden en stresstolerantie beïnvloeden. Nadelige ervaringen uit de kindertijd (ACE's) zijn in verband gebracht met alle belangrijke doodsoorzaken, waaronder ziekten zoals hartaandoeningen, beroertes, obesitas, diabetes en kanker, naast psychische problemen zoals depressie, angst, middelenmisbruik en zelfmoord. Het maakt niet uit wanneer een trauma optreedt, of het nu in de kindertijd of in de volwassenheid is, het belang van het begrijpen van de ervaring kan niet genoeg worden benadrukt.

Ondanks de ernstige gevolgen van trauma, hebben mensen vaak de begrijpelijke neiging om pijnlijke herinneringen te willen blokkeren of hun ervaring te willen verdoezelen. Ze zeggen misschien tegen zichzelf 'zo erg was het niet'. 'Waarom daarop focussen?' 'Je moet sterk zijn en verder gaan.' Onopgeloste trauma's kunnen echter delen van iemands leven beïnvloeden en hen achtervolgen op manieren die ze niet verwachten. Hun pogingen om hun ervaring te begraven, kunnen zelfs de ernst van hun symptomen vergroten. Bovendien zijn de traumatische herinneringen van veel mensen niet goed gecodeerd in het geheugen vanwege de leeftijd waarop ze zich hebben voorgedaan of omdat de stress die ze op dat moment ervoeren, hun vermogen om de herinnering volledig te coderen verstoorde. Daarom betekent genezing van trauma vaak een diepe duik in het eigen verhaal.

Genezing van een trauma begint met een persoon die erkent en erkent dat hij inderdaad een trauma heeft ervaren. De volgende stap is om je verhaal te begrijpen en de volledige pijn ervan te voelen. Tijdens dit proces naar een therapeut gaan kan buitengewoon nuttig zijn, vooral wanneer de ervaren trauma's ernstige en/of intense emoties uit het verleden waren die in iemands huidige leven worden opgewekt. Als een persoon de stappen van het onder ogen zien van een trauma doorloopt, zijn er vijf belangrijke hulpmiddelen die ze kunnen gebruiken die hen kunnen helpen een coherent verhaal te creëren en daarbij gevoel voor zichzelf te krijgen.

1. Reflecteer – Hoewel het misschien eng aanvoelt, is de eerste stap om uw verhaal te begrijpen, te reflecteren op gebeurtenissen die u zijn overkomen. Het kan helpen om op jonge leeftijd of gedurende een bepaalde periode naar een foto van jezelf te kijken, journaalposten opnieuw te lezen of je een specifieke setting voor te stellen. Als je als volwassene een trauma hebt ervaren rond een relatie of een ziekte, kun je zelfs oude sms-berichten of e-mails lezen om je te helpen herinneren wat je op dat moment voelde.

Dit proces kan je opschudden, maar het kan je ook helpen de punten van je ervaring met elkaar te verbinden. Je kunt alle gevoelens of gedachten die naar boven komen opnemen of opschrijven en beginnen met het creëren van je verhaal. De details van de gebeurtenissen hoeven niet op feiten te worden gecontroleerd of perfect in je hoofd te worden gevormd. Als het 'waar aanvoelde', is het een eerlijke opname van je ervaring en kan het je helpen te begrijpen hoe je reageerde op of geïnternaliseerd wat er gebeurde.

2. Heb zelfcompassie - Als je in je verleden kijkt, kan je geest overspoeld voelen of je zou een leegte kunnen tekenen. U kunt zich overweldigd voelen door emotie of losgekoppeld van gevoel. Het is essentieel om te onthouden dat elke reactie die je hebt oké is. Het helpt enorm om zelfcompassie te omarmen wanneer je geconfronteerd wordt met trauma en open te staan ​​voor al je gedachten en gevoelens. Probeer jezelf te behandelen met de vriendelijkheid en interesse die je voor een vriend zou voelen. Pas op voor een ' kritische innerlijke stem ' die je probeert neer te halen of de geschiedenis te herschrijven. 'Weet je zeker dat het zo is gegaan?' het kan binnenvallen. 'Je hebt gewoon medelijden met jezelf', zou het kunnen suggereren. Je moet weerstand bieden aan deze innerlijke criticus en zijn lastige tactieken opmerken. Onthoud dat je niet zwak of genotzuchtig bent door pijnlijke ervaringen onder ogen te zien. U bent op geen enkele manier schuldig of beschadigd. Uw motief is om verantwoording af te leggen over uw persoonlijke geschiedenis en niemand de schuld te geven. Het omarmen van de drie elementen van zelfcompassie (zelfvriendelijkheid, opmerkzaamheid en gewone menselijkheid) zijn drie manieren om onder ogen te zien wat er met je is gebeurd zonder jezelf te straffen of verder lijden toe te brengen.

3. Voel de gevoelens - Emoties kunnen tijdens dit proces naar boven komen. Ze kunnen consequent komen of aankomen wanneer je het het minst verwacht. Probeer je gevoelens te accepteren en sta jezelf toe ze te voelen. Ze kunnen intens aanvoelen, maar het is nuttig om te onthouden dat emoties als een golf zijn; ze pieken en dalen. Als je bij gevoelens blijft, zullen ze verdwijnen. Daarna kunnen ze je rustiger en sterker laten voelen. Als u deze emoties vermijdt, kunt u zich depressief of angstig voelen, maar uzelf toestaan ​​om te voelen kan u zelfs verlaten

4. SIFT door je geest terwijl je met de gevoelens zit - Probeer wat Daniël Seal roept SIFTing, noteren S ensaties, l magiërs, F paling en T gedachten die opkomen als je met de gevoelens zit. Door dit te doen, krijg je informatie om je verhaal te begrijpen door een coherent verhaal van je trauma te creëren, waardoor onopgelost trauma wordt omgezet in opgelost trauma.

5. Tempo jezelf - Misschien heb je veel herinneringen tegelijk of zie je langzaam dingen naar de oppervlakte komen. Neem de tijd en wees lief voor jezelf in dit proces. Er zullen waarschijnlijk veel gevoelens, gedachten en inzichten in je opkomen, en het kan even duren voordat je ze hebt doorgenomen of strategieën hebt gevonden om je te helpen kalmeren en weer contact te maken met je gevoel van zelfcompassie. Tempo jezelf en geef jezelf alle tijd die je nodig hebt om na te denken en je gevoelens te voelen.

6. Gebruik hulpmiddelen om te kalmeren – Bij het omgaan met trauma is het belangrijk om je eigen toolkit met strategieën bij je te hebben om je te helpen omgaan met eventuele angst of intense emoties die zich voordoen. Jack Kornfield suggereert een benadering genaamd 'RAIN', om mensen te helpen bewust om te gaan met bewogen emoties. De stappen zijn onder meer:

• R herkennen - Pauzeer en merk op wat je voelt.
• EEN accepteren/erkennen/toestaan ​​– welke sterke emotie er ook op dat moment is
• l onderzoeken - Verken je interne ervaring door te SIFTen (opmerking: S ensaties, l magiërs, F paling en T houghts) er doorheen.
• N op-identificatie – Sta niet toe dat de gedachten, gevoelens of ervaringen die naar boven komen je definiëren. Als je een ... hebt geheugen , herinner jezelf eraan dat de gebeurtenis jou nu niet overkomt en niet definieert wie je bent.

Andere hulpmiddelen kunnen mindfulness-meditatie zijn, zoals de Wiel van Bewustzijn geleid door Dr. Daniel Siegel. Je kan ook gebruiken 4-7-8 ademhaling op elk moment van de dag om u te helpen u rustiger te voelen. Zoals de naam al doet vermoeden, houdt de oefening in dat je vier seconden door je neus inademt, je adem zeven seconden inhoudt en acht seconden lang door je mond uitademt. Je kunt dit minstens vijf keer blijven doen totdat je een gevoel van rust voelt.

Hoewel trauma een complex en ontmoedigend probleem kan lijken zonder snelle oplossing, zijn er strategieën om oude wonden op te lossen en jezelf te bevrijden van veel van de pijn uit je verleden, zodat het in het heden niet langer zo'n greep op je heeft. . Een trauma onder ogen zien is een moedige daad, maar wanneer een persoon werkt om de pijn van zijn ervaring te begrijpen en te voelen, kan echte genezing beginnen.