Iedereen die ooit liefde voor een ander heeft gevoeld, kan de ironie van deze vraag begrijpen. We kennen het subjectieve gevoel... Ik hou van, ik heb dit warme gevoel, ik wil aanraken, dichtbij zijn, vastgehouden worden, vasthouden, strelen, gestreeld worden. Ik wil lachen met, delen met, samen zijn met deze persoon van wie ik hou. Maar... kan liefde worden gedefinieerd? En zo ja, hoe? Robert Firestone, Ell W. en Joyce Catlett hebben deze vraag op een openhartige manier aangepakt in hun boek: Seks en liefde in intieme relaties .

'Volgens de auteurs zijn gedragingen die passen bij de beschrijving van een liefdevolle relatie, uitingen van genegenheid, zowel fysiek als emotioneel; een wens om de partner plezier en voldoening te bieden; tederheid, mededogen en gevoeligheid voor de behoeften van de ander; een verlangen naar gedeelde activiteiten en bezigheden; een passend niveau van delen van iemands bezittingen; een voortdurende, eerlijke uitwisseling van persoonlijke gevoelens; en het proces van zorg, troost en uiterlijke hulp bieden voor de aspiraties van het liefdesobject.

'Liefde omvat gevoel voor de ander dat verder gaat dan een egoïstische of egocentrische interesse in het object. Als zodanig voedt liefde en heeft het een positief effect op het gevoel van eigenwaarde en het gevoel van welzijn van elke persoon. Liefde is waarheid en houdt nooit bedrog in, omdat het misleiden van een ander zijn of haar realiteitszin aantast en daarom een ​​ernstige mensenrechtenschending is die de geestelijke gezondheid schaadt.'

Om het verder te illustreren, bieden ze een beeld van wat liefde is niet : 'Liefde is niet egoïstisch, bezitterig of veeleisend, of een eigendomsrecht boven de ander. Liefde is nooit onderwerping of dominantie, emotionele dwang of manipulatie. Liefde is niet de wanhopige poging om eenzaamheid te ontkennen of het zoeken naar geborgenheid die veel stellen manifesteren in hun verlangen naar een versmolten identiteit.'

Om dit complexe en wenselijke fenomeen verder te onderzoeken, klikt u op hier .