Een van de meest voorkomende uitdrukkingen die ouders kunnen horen, is: ik begrijp niet waarom hij/zij dat doet. Er zijn acht veelvoorkomende redenen waarom kinderen zich misdragen. Het is buitengewoon nuttig voor ouders om deze te kennen, want als ze de oorzaak van het wangedrag kunnen achterhalen, kunnen ze het beter terugdringen.

Hier zijn de acht meest voorkomende redenen waarom kinderen zich misdragen en een oplossing om het probleem te helpen verminderen of elimineren:

1) Ze willen testen of zorgverleners regels zullen handhaven.

De belangrijkste taak van kinderen is om erachter te komen hoe hun complexe wereld werkt. Om de dingen die ze nodig hebben op elk ontwikkelingsniveau onder de knie te krijgen, zullen ze hun ouders testen. Ze proberen letterlijk te zien waar de grenzen liggen, of, als ze al bestaan. Hoewel testen frustrerend is voor ouders, moeten ze weten dat het normaal is en dat dit hun kans is om echt een verschil te maken in het leven van hun kind.

Hoe? Door grenzen en limieten te stellen en deze consequent na te leven. Op deze manier zullen hun kinderen positieve waarden aannemen en zelfvertrouwen krijgen

2) Ze ervaren verschillende sets van verwachtingen tussen school en thuis. Adverteren

Consistentie is enorm belangrijk om ervoor te zorgen dat een kind zich veilig en zeker voelt en een comfortabel begrip van de wereld en hoe deze werkt. Als ze gemengde berichten van thuis en van school ontvangen, zullen ze zich van binnen ongemakkelijk voelen en dit uiten door meer te testen dan normaal en zullen ze een innerlijk gevoel van stress voelen.

Het beste wat een ouder kan doen, is een eenvoudige methode leren om te disciplineren en vervolgens een gesprek aan te gaan met de leraar van hun kind. Tijdens dit gesprek moeten de ouders hun methode uitleggen en vragen hoe de leraar met situaties omgaat. Het doel is om te proberen een deel van dezelfde taal te gebruiken, zowel op school als thuis. Met een consistente, duidelijke boodschap zullen kinderen aan de verwachting voldoen en gelukkiger zijn in het proces.

3) Ze begrijpen de regels niet, of worden gehouden aan verwachtingen die hun ontwikkelingsniveau te boven gaan.
Soms gaan de verwachtingen van ouders verder dan de capaciteiten van hun kind. Discipline- en begeleidingsstrategieën moeten altijd rekening houden met het ontwikkelingsniveau van het kind. Het zou bijvoorbeeld onredelijk zijn om een ​​2-jarige te vertellen zijn kamer op te ruimen en te verwachten dat hij de klus zal klaren. Op deze leeftijd hebben kinderen veel steun en begeleiding nodig om dit soort werk te doen.

Het lezen van boeken over wat kinderen op elke leeftijd kunnen doen, is nuttig bij dit probleem, zodat ouders weten wat voor hun ontwikkeling geschikt is om van hun kind te verwachten.

4) Ze willen zichzelf en hun onafhankelijkheid doen gelden.
Rond de leeftijd van twee beginnen kinderen hun verlangen naar meer onafhankelijkheid te tonen. Ze willen controle over bepaalde gebieden van hun leven, zodat ze zich capabel en onafhankelijk kunnen voelen. Het duurt niet lang voordat kinderen de gebieden identificeren die ze KUNNEN beheersen, tot grote ergernis van ouders. Situaties zoals eten, slapen, tandenpoetsen en aankleden zijn geweldige voorbeelden van momenten waarop kinderen hun kracht herkennen om je van streek te maken en ze daarom het gevoel geven dat ze de controle hebben.Adverteren

Wat is de oplossing? Geef ze veel keuze in hun dagelijks leven, zodat ze op andere, positievere manieren de controle over hun leven voelen. Het is ook belangrijk om een ​​eenvoudige, liefdevolle methode te leren om te disciplineren, zodat wangedrag gemakkelijk kan worden verholpen, zonder dat er enige emotie voor nodig is. Zonder emotie is er geen reden voor het kind om te willen rebelleren om controle te krijgen.

5) Ze voelen zich ziek, verveeld, hongerig of slaperig.

Wanneer niet elke dag regelmatig aan de basisbehoeften van kinderen wordt voldaan, is de kans groter dat ze zich misdragen, huilen, een driftbui krijgen, enz.
De oplossing hiervoor is eenvoudig: zorg voor een routine waarbij het kind eet, individuele speeltijd heeft, ouder en kind speel- of interactietijd heeft en slaapt.

6) Ze missen nauwkeurige informatie en eerdere ervaring.

Als kinderen bijvoorbeeld voor het eerst een weg oversteken, weten ze niet dat ze beide kanten op moeten kijken, dus we weten allemaal dat we ze moeten uitleggen dat ze naar links en naar rechts moeten kijken, enz. Maar, dezelfde techniek moet worden toegepast op disciplinesituaties. Kinderen zullen een gedrag keer op keer herhalen totdat ze nauwkeurige informatie hebben over wat ze in plaats daarvan zouden moeten doen en eerdere ervaring met het gevolg als ze doorgaan met het gedrag.Adverteren

Het is uiterst belangrijk om duidelijke, beknopte taal te gebruiken waarin staat wat ze moeten doen in plaats van wat ze niet zouden moeten doen. Het is beter om te zeggen: draag dit voorzichtig, in plaats van: laat dit niet vallen. Met andere woorden, geef ze iets om te gebruiken als voorkennis voor de volgende keer.

7) Ze zijn eerder beloond voor hun wangedrag met volwassen aandacht.
Geen enkele ouder zou er ooit aan denken om doelbewust slecht gedrag te belonen, maar het gebeurt op subtiele wijze vrij vaak.

Onthoud dat negatieve aandacht nog steeds aandacht is, dus als ze zich misdragen en hun ouder schreeuwt of slaat, zijn ze zojuist beloond.

Als het kind jankt, huilt of een driftbui krijgt en mama of papa uiteindelijk toegeeft om ze stil te maken, zijn ze zojuist beloond.

De oplossing? Zeg wat je verwacht zonder emotie en voer dan consequent door als ze doorgaan met het negatieve gedrag. De twee sleutels hier zijn: geen emotie en weinig praten.Adverteren

8) Ze kopiëren de acties van hun ouders.

De beste manier om je te misdragen of te handelen en ongepast te spreken, is door te kijken hoe mama of papa zich misdraagt ​​of ongepast handelt en spreekt. Onthoud dat wat kinderen thuis zien en ervaren, hun normale is. Dus als ze mama en papa zien schreeuwen, zullen ze schreeuwen. Als ze geslagen worden, zullen ze waarschijnlijk slaan gebruiken om hun woede of frustratie te uiten. Als ze het horen, wat? in plaats van pardon? dat is wat ze zullen gebruiken. Hoe kunnen we anders verwachten?

Hoewel het niet altijd eenvoudig is, moeten ouders het ouderschap zien als een levensles in persoonlijke groei. Ik zeg altijd dat kinderen open en gewillige ouders kunnen maken tot de beste mensen ter wereld, omdat ze de mogelijkheid hebben om elke dag van het jaar te oefenen om hun beste zelf te zijn. Door op deze manier naar ouderschap te kijken, is het gemakkelijker om jezelf vaker te betrappen en goed gedrag te vertonen door het te modelleren.

Afbeelding: MagnusRules

Klik hier om lid te worden van Lifehack-lezers op Facebook! Adverteren