DE GEWOONTE VAN ONZE ONGEZONDE STRESSCYCLUS DOORBREKEN

Begin met het begrijpen van angst - Zie, voel, zet een nieuwe richting in

Steek je hand op als je dat hebt gedaan nooit angst ervaren. Ik heb deze vraag aan duizenden mensen in het hele land gesteld toen ze les gaven over stressvermindering, en niet één persoon heeft zijn hand opgestoken.

Wat een opluchting om te ontdekken dat ik niet de enige ben die zich angstig voelt. Het maakt deel uit van het mens zijn. We besteden veel energie aan het proberen te doen alsof het anders is. 'Laat ze je nooit zien zweten', een nationale advertentiecampagne voor anti-transpirant, spreekt over het gevoel van schaamte en de angst dat onze vermeende incompetentie ertoe kan leiden dat we 'van het eiland worden gestemd'. We blijven dus heel hard ons best doen om niet angstig te zijn.

Hier heb ik het over alledaagse angst, net zo natuurlijk voor het mens-zijn als onze adem (zonder de vele angststoornissen uit te sluiten die slopend kunnen zijn in het dagelijks functioneren en die consistente aandacht en zorg nodig hebben; ook zij beginnen met alledaagse angst).

Dus wat heeft angst te maken met stress?

Een woord over stress:

Het woord stress wordt ongeveer net zo vaak in het rond gegooid als het woord liefde. 'Ik ben zo gestrest', 'Ik heb de laatste tijd veel stress', 'mijn kinderen, mijn baan, het nieuws. . . maak me zo gestrest.'

Ter verduidelijking: stress is gezond en nodig; daarom zijn we hier. Onze voorouders overleefden door hun biologische systeem te activeren om deel te nemen aan het leven, om af te weren wat bedreigend was en te vinden wat nuttig was om te blijvenin leven.

Gezonde stress is tegenwoordig het vermogen om alert en gemotiveerd te zijn om in de wereld te bewegen, actie te ondernemen, ons op een project te concentreren en te reageren op signalen uit de omgeving. Gezonde stress is een reactie op de acute situaties die het leven met zich meebrengt, zoals ongelukken en noodsituaties. Als een oude vriend kunnen we vertrouwen op deze ingebouwde stressreactie, een beschermende biologische faalveilige ontsteking, en zodra de dreiging weg is, keren we terug naar normaal.

Ongezonde stress is een systeem dat fout is gegaan. Het contact blijft aan met het pedaal naar het metaal. Het tast onze biologische, psychologische, emotionele en relationele gezondheid aan. We activeren onze briljante biologische reactiemechanismen die bedoeld zijn om te voorkomen dat we door leeuwen worden opgegeten, terwijl het enige dat ons echt achtervolgt onze takenlijst is. Vol gas blijven we in deze geactiveerde staat en verbranden we onze energie - besteden het, in plaats van erin te investeren.

Mensen beschrijven stress vaak als een gevoel van druk. Zie het als druk die wordt uitgeoefend op een platform van reserves (het lichaam). Net als vraag en aanbod, wanneer de reserves laag zijn en de vraag hoog, zal de prijs die we betalen hoger zijn dan we ons kunnen veroorloven.

Hoe zit het nu met angst? Het is gewoon een woord dat we hebben geassocieerd met een sensatie (misschien de sensatie van een stressreactie).

Laten we spelen met een gedachte-experiment om verder te kijken dan onze snelle ideeën over angst:

Experiment #1 – Probeer het woord activatie te gebruiken in plaats van angst. Wat verandert er in je perceptie? Wat als je de volgende keer dat je angst voelt, tegen jezelf kunt zeggen: hmm, mijn systeem is geactiveerd. Als een ontsteking van de motor van een auto, draaide iets de sleutel, en de motor draaide en begon te draaien. Hartslag neemt toe, adem versnelt, spieren krijgen een adrenalinestoot, ogen vernauwen Je hele systeem van lichaam, geest en hersenen oriënteert zich in een bepaalde richting.

Experiment #2 – Onderzoek even wat het verschil is tussen de volgende woorden en de beleven deze woorden lokken:

Ongerustheid

Avontuur

Wat roept er in je geest en lichaam op als je met elk woord afzonderlijk speelt?

Angst heeft een perceptie van schroom en angst vermengd met het voorstellen van het ergste in de toekomst.

Avontuur heeft een perceptie van opwinding en aanmoediging om de toekomst in te gaan en je iets goeds voor te stellen.

Als je geniet van het avontuur van pretparkattracties, heb je ervoor gekozen om je systeem te activeren als angst, maar ervaar het als zijnde uw keuze, en daarom geïnteresseerd zijn in het benaderen.

Ongeacht of de gewaarwording die wordt waargenomen hetzelfde is, het is de interpretatie of vertaling van die ervaring die uw beoordeling bepaalt of iets goed of slecht is en of u het moet benaderen of vermijden.

Soms kunnen onze ideeën over angst ons in de problemen brengen. Vraag jezelf af: 'wat is de typische houding die ik aanneem ten opzichte van angst?' Bijvoorbeeld:

'Ik vind het niet leuk.'
'Ik wil het niet.
'Het voelt verschrikkelijk.'
'Wat als anderen het weten?'
'Wat zegt het over mij?'
'Ik kan maar beter' controle van mezelf.'
'Haal een handvat.'

Wat is een typische actie die u zou kunnen ondernemen als gevolg van deze houding? Wat doe je om te proberen weg te komen van het gevoel van angst? Vermijd je het? Hoe? Noem een specifieke actie die is ondernomen om te vermijden. Deze gewoontes van vermijden of het zoeken naar verlichting kunnen meer stress veroorzaken en de ongezonde cyclus van stress in stand houden.

Denk aan technologische portalen voor ontsnapping als een voorbeeld van eenrichtingsverkeer. Elke keer dat we ons niet goed voelen, kunnen we het 'beloofde land' van entertainment en afleiding binnengaan en verlaten, een gedempt streven naar geluk, wat ons in feite een onmiddellijke hobbel geeft in de beloningscentra van de hersenen die ervoor zorgen dat we terugkomen voor meer. Maar dit dwalen leidt alleen maar tot meer ongeluk en de noodzaak om te ontsnappen, en zo gaat het, jagen op een high die de scherpte eraf zou kunnen halen.

Wat je ook moet vermijden, je kunt manieren bedenken om te voorkomen dat angst ergens op het continuüm van verslaving terechtkomt. De losse definitie van verslaving is 'herhaald gedrag ondanks nadelige gevolgen'. Hmm, kun je gewoontes zien die je bezighoudt om verlichting te zoeken die alleen maar meer stress veroorzaken?

Alles van Netflix tot heroïne (dit omvat overwerk, druk zijn, te veel denken, alleen focussen op andere mensen, roddelen, zelfs racisme en onverdraagzaamheid - maar dat is een heel ander artikel en een andere discussie). Ter verduidelijking, dit is niet moralistisch; dit is de menselijke ervaring. We benaderen wat goed voelt, vermijden wat niet; het is onze biologie. Dus geen behoefte aan veroordeling en zelfverbetering, grote behoefte aan nieuwsgierigheid en zorg, om meer dan onze automatische biologische reacties wakker te maken en de patronen te beginnen te zien. Dan zijn we ons bewust en ontdekken we een keuze om in onze energie te investeren. Vanaf hier kunnen we een responsieve actie bouwen. Hopelijk is dit artikel een stap in die richting.

Wat als angst iets goeds was? Wat als we een vaardigheid zouden kunnen trainen die ons helpt de sensaties te benaderen? We zouden niet verstrikt raken in de cyclus van ongezonde stress. Zo gaat dat:

Opluchting zoekende vermijding van onze natuurlijke dagelijkse angst put ons systeem alleen maar uit, waardoor we minder goed in staat zijn om aan de volgende eisen van ons leven te voldoen, wat onze stress alleen maar verhoogt wanneer eisen voldoen aan onze verminderde hulpbron, wat leidt tot de daaropvolgende behoefte aan verhoogde opluchting, die ons verder uitput, enzovoort.

Het komt erop neer dat gedrag dat op zoek is naar verlichting, onze energie niet herstelt. Maar alleen jij kunt het weten; het is een interne statistiek die het ons vertelt. Je kunt dit zien door op te merken of je meer verbonden bent met je vermogen om deel te nemen of minder verbonden bent. Ben je energiek of uitgeput?

Laten we eens kijken naar de cyclus van ongezonde stress (zie diagram).

Bewustzijn van gebeurtenis - interne of externe vraag
Activering van het zenuwstelsel van het lichaam
Inschatting (in lichaam en geest) van 'dreiging'
Actie van vermijding - hulp zoeken
Uitputting en meer vraag - de cyclus escaleert.

Om dit je eigen te maken, moet je specifiek worden.

Eerste stap om de ongezonde stresscyclus te doorbreken: zie het!

BEWUST= Geef de gebeurtenis een naam. (wie, wat, waar – intern of extern)
ACTIVERING= Beschrijf de activeringservaring - wat gebeurt er in je lichaam? Hartslag, adem, kaak, schouders, buik?
WAARDERING= Wat stel je je voor dat het slechtste geval is? Welke gedachten heb je? Wat is de overheersende emotie?
ACTIE= Hoe zoek je hulp? Hoe voorkom je?
BESCHIKBARE ENERGIE= Wat doet dat met je, direct en de dag erna? Voel de opluchting en de latere kosten.

Het kan bijvoorbeeld zo simpel zijn als 's ochtends wakker worden met je takenlijst in je hoofd. Je hartslag gaat omhoog, je kaken worden strakker, je adem wordt korter, en als je naar je telefoon en je koffie grijpt, kun je het je niet laten om je voor te stellen hoe je die taken niet kunt voltooien, en wie er ongelukkig zal zijn, en wat de resultaten kunnen zijn . Je denkt misschien aan hoe onredelijk je baas is, of dat de baan zo meedogenloos is, of hoe je je afvraagt over je eigen competentie en vaardigheden.

Je voelt je dan angstig en al verslagen, wat je een beetje geïrriteerd en defensief maakt als je de deur uitloopt, in de auto stapt, vecht met het verkeer en je bureau op het werk bereikt, waar je een overvloed aan e-mails en meer eisen ontdekt die moeten nog worden toegevoegd aan uw takenlijst. Je bent al uitgeput, en het is nog niet eens 9 uur! Meer koffie en bier zorgen ervoor dat je opgewonden raakt en aan het werk gaat, wachtend op een pauze en je afvragen wat je na het werk zou kunnen doen om wat verlichting te vinden. Leven voor de toekomstige pauze, 'hump day', 'TGIF', de nooit eindigende cyclus van rev up - opluchting - rev op - opluchting.

Later zie je het kleine doosje in de hoek van je scherm met de tekst 'de volgende show in de serie begint over 14 seconden', en je merkt dat je in elkaar zakt op je bank, je gezicht volproppend met te veel eten en een paar glazen vino , en het consumeren van veel te veel afleveringen van entertainment. Wat begon als troost en opluchting, laat je nu afgeleid, verveeld en ongeïnspireerd achter, terwijl je in en uit slaap valt, dommelt en de echte uitputting van het lichaam trotseert, hoofdknikkend, maar probeert dat volgende plotthema te vangen, de realiteit van de aankomst van de volgende dag, totdat een luid gesnurk je eraan herinnert: 'Oh nee! Ik heb morgen een vroege vergadering en moet echt naar bed.'

De volgende ochtend word je duizelig en angstiger met de eisen van een andere dag, niet wachtend op je bereidheid om ze te ontmoeten. Terwijl u uw tanden poetst, plant u hoe u na het werk verlichting kunt vinden, en de cyclus gaat door.

De manier om de cyclus van ongezonde stress te doorbreken, is door eerst toevoegen iets voor de gezondheid van het systeem. Hier voegen we onze bewuste zorg aan toe (zie het met begrip), in plaats van te proberen een gewoonte weg te nemen. Die gewoonten zijn er, omdat ze een doel hebben gediend. Ze zijn gewoon niet duurzaam. Niet goed, niet slecht, alleen de feiten uit directe ervaring.

Tweede stap naar disruptie: 'Start Making Sense' (zie schema)

Nu je de cyclus ziet, moet je hem nu voelen!

Dit is niet gemakkelijk, maar zoals alles wat we leren, vergt het wat herhaling om de vaardigheid op te bouwen. Hier moet je beginnen te benaderen wat je hebt vermeden. Het geheim is om te weten dat het allemaal logisch is; er is niets mis met je, en deze vaardigheid wordt een superkracht en geeft je je energie terug. Onthoud dat het gevoel van angst kan aanvoelen als het monster in onze dromen. Hier besluiten we thee te drinken met het monster. Wat ons hierbij helpt is: open nieuwsgierigheid en interesse om vertrouwd te raken met deze ervaring die al veel te lang onze aandacht heeft getrokken.

Het helpt om te begrijpen vanuit een minder persoonlijk oogpunt.

De hele dag door ontvangt ons lichaam perceptuele signalen. Dit weten we niet eens bewust. Zie het lichaam als een zak sensoren, die probeert door alle binnenkomende informatie te navigeren en alles te begrijpen, te beslissen wat relevant is, wat binnen te laten, wat niet, wat de betekenis van die informatie is.

Houd er rekening mee dat onze hersenen dingen graag vereenvoudigen om energie te besparen. Het onthoudt waar bepaalde informatie binnenkwam, hoe het lichaam reageerde en wat je van die gewaarwording hebt onderbroken. Zo hoef je er niet over na te denken; uw actie zal automatisch gebeuren.

Nu hebben we echter andere zaken aan elkaar gekoppeld die tot chronische stress kunnen leiden. Misschien weet je hoe het is om wakker te worden, je af te vragen en je zorgen te maken over wat komen gaat. Misschien is deze reeks zo vaak herhaald dat net wakker worden gelijk kan zijn aan een automatische stressreactie.

Laten we deze looping-gewoonte dus begrijpen met het veelvoorkomende voorbeeld van spreken in het openbaar. Voor veel mensen staat spreken in het openbaar gelijk aan angst en wordt zelfs meer gevreesd dan de dood. Wat detecteert die 'zak met sensoren'? Wat is dat perceptuele signaal? Als u voor andere mensen staat, kan dit uw systeem activeren om een of andere actie te ondernemen. Het biedt bijvoorbeeld wat noradrenaline (stresshormoon) om je alertheid op de situatie te vergroten. Jouw interpretatie van de sensatie van dat hormoon kan een betekenis van bedreiging creëren. De geest zou kunnen besluiten dat die mensen mij beoordelen. 'Oh nee! Wat als ze me niet mogen? Wat als ik van het eiland word gestemd?'

Spreken voor anderen interpreteren als een bedreiging is iets dat we leren door herhaaldelijk de natuurlijke activering als alarm, net zoals 's morgens wakker worden de onmiddellijke veronderstelling van angst met zich meebrengt. Er is enige evolutionaire biologie die we kunnen begrijpen om onze hachelijke situatie te helpen waarderen, aangezien we sociale wezens zijn die een echte band nodig hebben om te overleven. De gedachte van 'wat als ze me niet mogen?' kan het dreigingsniveau verhogen tot een gevoel van overleven, niet alleen een kwestie van duimen omhoog of omlaag. Maar we kunnen onze oude biologie leiden!

Nu, wat als we zouden besluiten om aan te voelen wat er in het heden versus het verleden gebeurt, waardoor dat automatische filter ontstond dat spreken slecht is? We kunnen een nieuwe herinnering creëren door met sensatie in het heden te zijn met een nieuwe betekenis.

Het OUDE geheugen vertaalde de perceptuele cue ( inspreken openbaar ) en de activering van het lichaam ( hart sneller kloppen) als de interpretatie van gevaar. Dit leidt tot contractie en vermijding.

De NIEUWE herinnering aan spreken in het openbaar kan sensaties, zoals de snellere hartslag, vertalen als een hulpmiddel om me alerter te maken. Dit kan spannend zijn, zoals een avontuur/uitdaging/kans. Dit leidt tot uitbreiding en aanpak.

Hier is stap 2 - Verbreek de ongezonde stresscyclus: voel het!

BEWUST= Geef de gebeurtenis een naam (wie, wat, waar – intern/extern)
ACTIVERING= Het lichaam voelen in het heden, directe ervaring versus oude herinnering bepalen
WAARDERING= Versterkend gevoel van activering – van bedreiging tot uitdaging
ACTIE= Benadering – Woon met interesse bij
ENERGIE= Herstellen versus reliëf = Middelen

Opnieuw beginnen #1 Volgende dag/evenement = Responsief en bekwaam. Een nieuwe gewoonte van gezonde stress opbouwen.

Belichaamd proces:

Dit is niet zomaar een cognitieve strategie, maar een belichaamd proces. Door de directe ervaring te voelen en het lichaam eraan te herinneren dat dit slechts een sensatie is, wordt de automatische conclusie dat wat er gebeurt slecht is.

Stel je de energiebesparende mogelijkheid hierin voor. De motor kan soepel lopen, accelereren wanneer nodig, remmen wanneer nodig, afslaan in plaats van onnodige brandstof te verbranden. Als de dag ten einde loopt, heb je die gewoonten van vermijden misschien niet langer nodig om op zoek te gaan naar verlichting. In plaats daarvan ben je misschien klaar om deel te nemen aan een herstellende activiteit van het overschot aan duurzame energie dat je vindt om de hele dag zin te hebben in dit ding dat angst wordt genoemd.

Derde stap naar verstoring van ongezonde stresscyclus

Stel een nieuwe richting in

Het creëren van een nieuwe herinnering door een bewuste vertaler van lichamelijke sensaties te worden, kan je helpen om het verleden niet langer het heden te laten belemmeren en de toekomst te bepalen. Geef jezelf toestemming om je hand op te steken, om 'ze je te laten zien zweten', zoals je ziet, voelt en een nieuwe richting voor jezelf uitzet.