Herinner je je het kinderboek nog, Het ontbrekende stuk , door de geliefde auteur Shel Silverstein? In dit lieve, abstract geïllustreerde verhaal rolt een cirkelvormige hoofdpersoon, compleet op een taartvormig stukje van zichzelf na, langs op zoek naar zijn ontbrekende stuk. Sommige stukken zijn te groot, andere te klein. De zoektocht gaat door totdat hij uiteindelijk dat perfecte stukje vindt om dat gat te vullen waarvan hij denkt dat het hem van eeuwig geluk afhoudt. Dus wat gebeurt er als hij en zijn ontbrekende stuk zich verenigen? De volledig gevormde cirkel tuimelt uit de hand, hellingen af, ellendig in het snelle tempo van zijn nieuwe 'complete' leven.

Te vaak zoeken we in onze relaties iemand die ons compleet maakt, die ons het gevoel geeft heel te zijn, maar de les van het ontbrekende stuk is er een die we allemaal met de tijd leren: hoe dicht we ook bij iemand komen of hoeveel we ons met hen verbinden , onze 'ontbrekende stukjes' bevinden zich alleen in ons, en deze gaten hebben een aanzienlijke impact op onze naaste relaties.

Het is een veel voorkomende misvatting dat een gezonde relatie lijkt op die van een puzzel, waarbij twee stukjes perfect in elkaar passen om iets verenigd te vormen. Een illusie van fusie kan ertoe leiden dat mensen vormen wat dr. Dan Siegel , uitvoerend directeur van Het Mindsight Instituut verwijst naar een smoothie, in tegenstelling tot een fruitsalade. Deze analogie is voor de meesten van ons gemakkelijk om mee om te gaan, aangezien de grootste uitdaging waarmee velen van ons in relaties worden geconfronteerd, is hoe we een gevoel van onszelf kunnen behouden terwijl we dicht bij een ander individu komen. De les van de fruitsalade is dat samenkomen, terwijl we onze individualiteit behouden (in tegenstelling tot opgaan in en onszelf verliezen in een relatie) iets levendigers en substantieels creëert. Hoe voller, gezonder en completer we ons in onszelf voelen, hoe hechter, sterker en veerkrachtiger onze relaties worden.

Dus hoe zorgen de gaten uit ons verleden voor problemen in onze huidige relaties? En hoe helpt het om onszelf beter te leren kennen, ons beter te verhouden tot een andere persoon? De dichter, Lord Byron, beschreef eenzaamheid ooit als 'waar we het minst alleen zijn'. Onze grootste zwakheden komen maar al te vaak voort uit de innerlijke werking van onze geest. Omgekeerd komen onze grootste krachten vaak voort uit ons vermogen om over onze geest na te denken en zelfinzicht te ontwikkelen.

Dan Siegels benadering van zelfinzicht omvat de ontwikkeling van Mindsight, het vermogen om te volgen wat er in onze eigen geest en in de geest van anderen gebeurt. Mindsight beschrijft een gerichte inspanning om de eigen gevoelens te onderzoeken en intuïtie te hebben met betrekking tot de bedoelingen van andere mensen.

Mindsight omvat het reflecteren op iemands gedachten, gevoelens en intenties en het vinden van een gemeenschappelijke basis in de ervaringen van anderen. Dit brengt een openheid, observatie en objectiviteit met zich mee die ons kunnen helpen om ons bewust te zijn van onze mentale processen zonder erdoor te worden weggevaagd. In die zin stelt het ons in staat om onze toekomst te hervormen en om te buigen en de auteur van ons eigen verhaal te worden.

Om open, observerend en objectief te zijn, moet een persoon zich bewust worden van deKritische innerlijke stem. De term 'Critical Inner Voice' beschrijft een geïnternaliseerde vijand, gevormd uit vroege levenservaringen. Als we opgroeiden met het gevoel verwaarloosd te worden, zouden onze 'stemmen' ons kunnen vertellen dat we waardeloos zijn. Als we opgroeiden met het gevoel dat we bekritiseerd werden, zouden onze 'stemmen' ons kunnen vertellen dat we een tekort hebben.

Stemtherapie is een techniek ontwikkeld door Dr. F.S. die mensen aanmoedigt om deze Kritische Innerlijke Stem te identificeren en te bestrijden. Of het ons nu vertelt dat we dom zijn om iemand te vertrouwen of dat we gewoon niet geliefd zijn, de kritische innerlijke stem vormt de kern van veel van onze relatieproblemen.

Door meer aandacht te besteden aan onze gedachten en emoties (inclusief de Kritische Innerlijke Stem), zijn we beter in staat om ons af te stemmen op de geest van anderen en deze objectief en met mededogen te bekijken. Bewust worden van het stemproces helpt ons om te stoppen met het projecteren van ervaringen uit ons verleden op mensen in ons leven van vandaag. Het stelt ons in staat om van de automatische piloot af te komen van ingesleten gedrag en gewoontereacties die adaptief waren toen we opgroeiden, maar die nu onze relaties saboteren. Als we bijvoorbeeld bang waren om onze emoties te verbergen als kinderen, als volwassenen, kunnen we moeite hebben om ons open te stellen voor iemand die dicht bij ons staat. Afsluiten had misschien het voordelige effect dat het ons als kinderen beschermde tegen een bedreiging, maar vandaag de dag kan het het duidelijk nadelige effect hebben dat het iemand van wie we houden wegjaagt.

Door ons psychologisch te onderscheiden van schadelijke ervaringen en identiteiten uit ons verleden, kunnen we een sterker gevoel ontwikkelen van wie we werkelijk zijn. We kunnen ons leven beginnen te leven in plaats van ons verleden opnieuw te beleven. Mensen die op deze manier gedifferentieerd zijn, zijn er in grote mate in geslaagd zich te emanciperen van negatieve invloeden uit de kindertijd. Daardoor hebben ze een eigen waardesysteem ontwikkeld en een eigen koers in het leven uitgestippeld. Wanneer mensen een besef van hun identiteit hebben en bezeten zijn van zichzelf, kunnen ze oprecht respect hebben voor de grenzen, wensen en prioriteiten van een ander individu, of het nu hun partner, echtgenoot, vriend of kind is.

Een voorbeeld van dit principe op het werk is een pas getrouwde vrouw die zich obsessief zorgen maakte elke keer dat haar man, een levenslange fietser, vertrok om met vrienden te gaan mountainbiken. Ook al keerde hij elke keer veilig terug, dolblij om haar te zien, ze kon geen enkel gevoel van… onzekerheid en paniek dat hij niet terug zou komen.

Uiteindelijk werd de angst van de vrouw zo extreem dat haar man aanbood om niet meer op reis te gaan. Op een kruispunt voelde de vrouw wat er op het spel stond en weigerde haar man iets te doen waardoor hij oplichtte. In plaats daarvan besloot ze te onderzoeken waarom ze zo'n paniek voelde bij zijn vertrek.

Het duurde niet lang voordat de vrouw de lange lijst met vroege afwijzingen identificeerde die ze als kind voelde van twee ouders die constant weg waren voor zaken toen ze jong was. Dit proces van het afstemmen van geïntensiveerde hedendaagse emoties op gebeurtenissen uit het verleden, hielp haar huidige zorgen te verlichten op manieren die het offer van haar man nooit zou hebben gehad. Het belangrijkste was dat het de vrouw hielp om te creëren wat Dan Siegel beschrijft als een 'samenhangend verhaal' van haar leven, waardoor ze nu haar eigen verhaal kon genereren, vrij van de beperkingen van haar verleden.

Mensen die in zichzelf gecentreerd zijn, hebben een groter potentieel voor echte relaties. Aan de andere kant loopt iemand die oude breuken probeert te herstellen door huidige relaties het risico deze relaties te schaden. Een vader die zich als kind bijvoorbeeld niet gesteund voelde in zijn atletische prestaties, kan dit compenseren met zijn eigen kinderen door buitensporige druk uit te oefenen op hun sportprestaties. Wat de vader beschouwt als de steun die hij nooit heeft gekregen, kunnen zijn kinderen ervaren als de druk die ze nooit hebben gewild.

Door het vermogen tot zelfreflectie of mindsight te hebben, kan de vader andere onbewuste motivaties aangrijpen. Hij kan zijn eigen ervaring begrijpen, compassie voor zichzelf voelen en zijn ervaring scheiden van die van zijn kinderen.

Echte liefde vereist dat je de doelen van een ander in het leven waardeert, los van je eigen persoonlijke behoeften en interesses. In een echt liefdevol paar erkent elke partner dat de motieven, verlangens en aspiraties van de ander net zo belangrijk zijn als die van hem of haar. Omdat ze sympathiek tegenover elkaars aspiraties staan, proberen partners zich er niet mee te bemoeien, op te dringen of te manipuleren om de relatie te domineren of te beheersen.

Het is even essentieel dat kinderen worden gezien als afzonderlijke menselijke wezens die aan henzelf toebehoren, niet aan hun ouders of families. Ouders die hun kinderen respecteren vanwege hun unieke identiteit, behandelen hun kinderen niet als bezittingen of eigendom. Ze beschouwen een kind niet als een verlengstuk van zichzelf, of voeden zich niet met zijn of haar prestaties. Hierdoor wordt voorkomen dat kinderen ooit ontdekken wie of wat ze hadden kunnen worden.

Dit wil niet zeggen dat de band tussen een paar of een ouder en kind niet gepaard gaat met een speciaal gevoel van liefde, zorg of bezorgdheid. Liefhebben betekent echter genieten van de opkomst van de ander als individu en gevoeligheid voor zijn of haar wensen en motieven. Een gebrek aan onafhankelijkheid kan leiden tot de vorming van een verslavende gehechtheid, ofFantasie Bond, in plaats van een oprecht liefdevolle betrokkenheid. Het kan ertoe leiden dat we op zoek gaan naar ons 'missing piece' in plaats van naar onze perfecte partner.
Hoe meer we onze geest ontwikkelen en de negatieve programmering uit ons verleden identificeren, hoe beter we in staat zijn om onszelf te ontwikkelen en anderen met open armen te benaderen. Zoals Siegel zegt: 'We moeten naar binnen kijken om onze eigen interne wereld te kennen voordat we de interne toestand, de geest, van de ander duidelijk in kaart kunnen brengen. Naarmate we groeien in ons vermogen om onszelf te leren kennen, worden we ontvankelijk om elkaar te leren kennen.'

Als we dit perspectief aannemen, gaan we niet langer op zoek naar ons ‘missing piece’, maar erkennen we onze eigen waarde en wat we een ander te bieden hebben. Robert Firestone schreef: 'Misschien is het allerbelangrijkste leven dat de menselijke kwaliteit bevestigt, het vermogen om liefde te voelen - om medeleven en empathie te voelen voor en vriendelijkheid, vrijgevigheid en tederheid jegens andere mensen te uiten. Om van anderen te leren houden, moet je eerst jezelf waarderen.' Dit is het fundament waarop alle menselijke relaties zijn gebouwd.