Tussen een op de vijf Amerikaanse volwassenen krijgt in een bepaald jaar te maken met een psychische aandoening, volgens de Nationale Alliantie voor geestelijke gezondheid . Maar hoewel het ook gebruikelijk is, maken aanhoudende sociale stigma's het voor sommigen moeilijk om zich uit te spreken over hun geestelijke gezondheidsproblemen en dit kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken als er niet voor wordt gezorgd. Meer mensen vinden het zo moeilijk om openlijk over hun depressie, angst en andere psychische aandoeningen te praten. Sommigen doorbreken zelfs het stigma door hun lichaam te versieren met tatoeages die verband houden met de geestelijke gezondheid.

Ter ere van de Mental Health Awareness Month is hier een uitstekende Project puntkomma . Het gaat niet om het hebben van een 'liefde voor grammatica'. Volgens de website van het project is Project Semicolon een wereldwijde non-profitbeweging die zich inzet voor het bieden van hoop en liefde aan mensen die worstelen met psychische aandoeningen, zelfmoord, verslaving en zelfverwonding. Als iemand een puntkomma-tatoeage heeft, kan deze een van de Project Puntkomma's zijn.

Onze geestelijke gezondheid is een deel van ons en tatoeages kan een constante herinnering zijn aan waar we zijn geweest en waar we naartoe willen. Als je denkt dat de tatoeages geweldig zijn, zijn de verhalen nog veel beter. Kijk eens!Adverteren

1. Dit herinnert me eraan dat het niet mijn schuld is. Serotonine ontbreekt in mijn hersenen. We zijn allemaal strijders in deze strijd tegen geestesziekten. — Paige Johnson

2. Tatoeages zijn zo essentieel voor mijn geestelijke gezondheid...

... Ik geef mezelf waarschuwingen die ik anders niet zou geloven. Ik koos ervoor om die indruk daar achter te laten, om een ​​moment van hoop voor mezelf achter te laten. Ik heb geen hoop als het van andere mensen komt, dus de zelfsturing en duurzaamheid van tatoeages gaat een lange weg om uit de angst te komen. — Olivia James

Adverteren

3. Ik ben geen expert op het gebied van aandoeningen en ik ben geen specialist op het gebied van genezing, maar ik weet dit wel: beide zijn wat het leven brengt, en hoe we daarmee omgaan, is belangrijk. — Alyse Ruriani

4. Sterren kunnen niet schijnen zonder de duisternis. Zelfs als dingen in mijn hoofd niet in orde zijn, zal het niet lang donker zijn, want ik ben een stralende ster in mijn recht. — Erica Marie

5. Ik kan nooit opgeven; Ik ben een vechter. — Jenna Pleasants

Adverteren

6. Pi, een wiskundige constante, herinnert me eraan dat zelfs als mijn wereld voelt alsof hij uit elkaar valt, er nog steeds een constante in de wereld is ...

... De puntkomma vertelt me ​​​​om door te gaan, ook al heb ik niet het gevoel dat ik het kan of niet moet. Een bijbelvers doet me denken aan het enorme plaatje dat ik soms niet zie als ik depressief ben. — Julianne Leow

7. De onderste tatoeage is voor eetstoornis en herstel ...

…Ik heb anorexia doorstaan ​​toen ik 14 jaar oud was. De eerste tatoeage is voor mijn strijd, en ik was vrij van psychische aandoeningen na de bevalling. Het probeerde mijn leven te nemen, maar ik ben nog steeds hier, en nu ben ik vol vreugde en bloeiend!Adverteren

8. Ik heb posttraumatische stressziekte, ernstige algemene en sociale angststoornissen en ernstige chronische depressie. Ik heb ook een hersenbeschadiging...

... Het trauma begon om 7 uur en ging uiteindelijk weg toen ik 33 was. Ik heb dit om me eraan te herinneren dat mijn hart nog steeds klopt en dat mijn sterren mijn weg verlichten. Ik ben nooit zonder liefde, zelfs niet alleen. — Kimberley Halliwell

Adverteren

9. Deze kolibrie werd snel getatoeëerd na drie maanden ziekenhuisopname wegens posttraumatische angststoornis en depressie. Het vertelt me ​​​​dat het OK is om te vliegen. En ik kreeg een PTSS-hulphond die ik kort daarna kreeg! — Kerri Symes.

Tatoeages kunnen een geweldig medium zijn om onze individualiteit en gevoelens uit te drukken. Sommige mensen denken misschien dat het hebben van tatoeages vreselijk, eng, zelfs taboe is. Maar een tatoeage hebben is niet altijd slecht. Soms wordt het een herinnering voor onszelf aan de pijn die we hebben doorgemaakt en hoe we zo sterk zijn geworden dat we tot op dit moment nog kunnen opstaan.