Woede is een fundamentele menselijke emotie die iedereen ervaart. Leren omgaan met je boosheid is een belangrijke les, omdat het onderdrukken ervan schadelijke effecten kan hebben, terwijl het op een ongezonde manier ontketenen jou en degenen om wie je geeft pijn kan doen. Dus hoe gaan we om met onze woede? Wat zijn enkele gezonde vormen om het uit te drukken, en hoe kunnen we het loslaten op een manier die ons zal ontlasten en zodat we onszelf beter kunnen begrijpen?

Volgens Psychologies.co.uk het onderdrukken van onze woede kan negatieve fysieke effecten hebben, waaronder 'huidaandoeningen, hartproblemen, migraine en hoofdpijn'. Op emotioneel niveau kan woede ook aan de basis liggen van depressieve gevoelens. Als we niet direct met onze woede omgaan, lopen we het risico het op onszelf te richten. We kunnen dan een aanval van zelfkritische gedachten gaan ervaren.

Als uw partner of echtgeno(o)t(e) bijvoorbeeld de neiging heeft om u over praktische zaken te zeuren, kunt u zich aanvankelijk woedend voelen als u wordt binnengedrongen of bekritiseerd. Uw verhitte reactie kan u als irrationeel overkomen. Boos worden zou alleen maar de boot doen schudden, dus in plaats daarvan negeer je je emotionele reactie. Al snel begin je deze frustratie misschien op jezelf te richten met gedachten als: 'Jij... zijn behoorlijk onverantwoordelijk. Je kunt gewoon niets goed doen, hè?' In dit geval is het antwoord niet om je partner los te laten, maar het is ook zeker niet om jezelf naar beneden te halen of een zelfhaatstandpunt in te nemen. In plaats daarvan kunt u de volgende acties ondernemen:

• Erken dat je boos bent. Je gevoelens zijn gewoon gevoelens, en ze zijn acceptabel. Je kunt woedend zijn op iemand, zelfs als je het eens bent met wat ze zeggen. Je kunt hun timing of hun toon niet leuk vinden of dat ze je in verlegenheid brengen of zelfs dat ze gelijk hebben. Als je het goed vindt om boos te reageren, kun je geïrriteerd raken door iemand en dan verder gaan. Je kunt op een bepaalde dag of in een bepaald uur van dezelfde persoon houden en hem haten. Onthoud dat je gevoelens niet logisch of volkomen logisch hoeven te zijn, en alleen al het hebben ervan maakt je geen slecht persoon.
• U kunt uw gevoelens uiten aan een onbevooroordeelde derde partij die u vertrouwt, zoals een goede vriend of een therapeut. Probeer mensen te vinden die geen partij kiezen of dramatische reacties steunen. Het kan handig zijn om een ​​klankbord te hebben voor je meer extreme emotionele reacties. Het uiten van je woede zal je enige verlichting geven en je helpen om een ​​rustiger toestand en een evenwichtiger perspectief te bereiken. Zorg er echter voor dat wanneer je je woede weggeeft, je het ook daadwerkelijk weggeeft. Houd het niet vast en voed de vlam of bouw een zaak. De dingen zeggen die onaanvaardbaar zijn, is een oefening om ze los te laten, in plaats van ze van binnen te laten etteren en cynisch te worden. Het kan je ook in staat stellen inzicht in jezelf te krijgen door je uiteindelijk te laten begrijpen wat je in de eerste plaats heeft getriggerd.
• Je kunt kalmeren voordat je reageert. Probeer uw interacties op een bewuste manier te benaderen door uzelf de tijd te geven om tot rust te komen voordat u reageert. Probeer terug te tellen vanaf 10 of haal een paar keer diep adem. Als je dit eenmaal hebt gedaan, kun je nadenken over hoe je wilt communiceren of reageren. Dit kan betekenen dat je de gespannen scène moet verlaten en moet afkoelen. Je kunt later terugkeren naar de persoon of het scenario dat je van streek maakte in een rustiger gemoedstoestand.
• Wanneer u communiceert, moet u ernaar streven rationeel, direct en eerlijk te zijn. Als je eenmaal over de meer verhitte tijdelijke emoties heen bent, kun je je gevoelens direct op een gezondere, productievere manier zeggen. Het is misschien niet verstandig om een ​​baas te vertellen, maar praten met je partner of echtgenoot over je echte reacties is een ander verhaal. Je kunt ze vertellen hoe je je voelt als ze zich op een bepaalde manier gedragen. Een gesprek kan bijvoorbeeld als volgt beginnen:

Ik begrijp dat je gefrustreerd raakt als ik vergeet om in het huis te helpen, maar de manier waarop je tegen me praat kan ouderlijk en beledigend klinken. Ik heb liever dat je me gewoon vertelt dat je boos bent in plaats van me te kleineren of tegen me te praten alsof ik een kind ben. Dat geeft me een defensief en woedend gevoel. Ik zal mijn best doen om gevoeliger en verantwoordelijker te zijn, en ik zou het erg op prijs stellen als je me halverwege ontmoet door meer geduld te hebben en minder kritisch te zijn.

• Je kunt nadenken over de niet voor de hand liggende redenen waarom je boos zou kunnen zijn. Vaak, wanneer iets een persoon tot het uiterste van streek maakt of hun reactie een overdreven reactie is, is dat een indicatie dat ze op een primair niveau zijn getriggerd. Met andere woorden, iets in het heden heeft diepe gevoelens uit hun verleden gewekt. Uw frustratie over een zeurende echtgenoot kan bijvoorbeeld gerechtvaardigd zijn, maar de borrelende woede die u ervaart, kan op iets anders wijzen. Werd je als kind binnengedrongen? Heb je isolatie gezocht om je veilig te voelen? Misschien is je reactie meer gebaseerd op de herinneringen die een interactie oproept dan op wat er op dat moment aan de hand is. Projecteert u misschien op uw partner of overdrijft u hun gedrag? Hoe is uw perceptie van het heden een recreatie van uw verleden?

We kunnen niet bepalen hoe we ons voelen, maar we kunnen wel bepalen hoe we handelen. Het accepteren van onze woede betekent niet dat we het uiten naar anderen toe. We kunnen onze gevoelens volledig voelen en dan beslissen hoe we ons willen gedragen. We kunnen een nieuwsgierige en medelevende houding aannemen ten opzichte van onze woede, belangstelling tonen voor onze reacties en proberen te begrijpen wat ze over ons of ons verleden kunnen aangeven. Het belangrijkste is dat we kunnen leren om ons op ons gemak te voelen met onze woede, het te accepteren als een natuurlijk onderdeel van het leven zonder toe te staan ​​dat het ons of de mensen die we nabij zijn kwetsen.