Soms komen diepgaande, levensveranderende inzichten uit onverwachte hoek.

Een van de echte helden die hielpen een bloedbad met machinegeweren aan boord van een Franse trein te dwarsbomen, legde bijvoorbeeld uit hoe hij de moed verzamelde om de gewapende aanvaller te confronteren: zodra je begint te bewegen, ben je niet meer bang, hij zei .

Wat een geweldig levensmotto!

En hier is nog een voorbeeld, uit een even onverwachte bron: je kunt veel leren over moed, doorzettingsvermogen en het stellen van haalbare doelen... uit de film Rudy .Adverteren

De film uit 1993 vertelt het verhaal van de echte Notre Dame-voetballer Daniel Ruettiger (Rudy), een kleine, lichtgebouwde jonge man wiens droom in zijn leven was om te voetballen voor de beroemde Fighting Irish.

Je kunt de beste samenvatting van de film en enkele van de meest waardevolle levenslessen vinden in de Roger Ebert recensie , die begint met een verkorte versie van misschien wel het meest inspirerende citaat uit de film:

Je bent 1,80 meter niets, 100 en niets, en je hebt nauwelijks een atletisch vermogen - en je hebt 2 jaar lang bij het beste universiteitsvoetbalteam van het land gehangen!

Wat maakte Rudy zo bijzonder? En wat maakt deze film zo'n geweldig voorbeeld van hoe te leven? Twee dingen.Adverteren

1. Vecht meedogenloos voor wat je wilt - nee-zeggers zijn verdoemd

Rudy mocht niet voetballen, volgens niemand in zijn leven - zelfs zijn eigen familie, die wist hoeveel het voor hem betekende.

Zoals dat citaat hierboven illustreert, was Rudy niet gebouwd als een atleet, en hij had ook geen natuurlijke vaardigheden om dit te compenseren.

Het enige wat hij had was een allesverslindende drive om deel uit te maken van het voetbalteam van de Notre Dame - en de moed om zich elke dag aan te passen voor de training en in wezen te dienen als een menselijke tackelpop voor zijn teamgenoten.

Zijn familie bespotte hem daarom. Ze vertelden hem dat het hele idee gek was en dat hij gewoon naar huis moest komen en bij de staalfabriek moest werken. Maar Rudy zette door.Adverteren

En in het begin bespotten verschillende van zijn teamgenoten hem ervoor en stelden voor dat hij zou stoppen of het risico liep om in de praktijk gedood te worden. Maar Rudy's antwoord: als ik het afkoel, zal ik jullie niet helpen om je voor te bereiden op de wedstrijden van volgende week. Begrepen? - begon het proces om hun respect en bewondering te winnen.

Rudy wist wat hij wilde. Hij had de goedkeuring van niemand anders nodig. Jij ook niet.

2. Stel haalbare doelen - en werk er als een gek naar toe

Zoals Roger Ebert scherpzinnig opmerkt in zijn filmrecensie, was Rudy niet gek. Hij droomde er niet van om een ​​sterspeler te worden, of zelfs maar te beginnen.

Het enige waar Rudy op hoopte, zoals Ebert uitlegt, was om het uniform te dragen en tijdens het reguliere seizoen één keer op het veld te staan, en zijn naam in de kleinste lettertjes in het schoolarchief te krijgen.Adverteren

Rudy zou nooit een beginnend lid van het voetbalteam van de Notre Dame worden. Dat begreep hij. Maar hij vond een haalbaar doel op basis van die droom: de kans om voor één wedstrijd bij het team te passen en slechts één keer op het veld te staan, zodat hij voor altijd kon zeggen dat hij een Notre Dame-voetballer was.

En toen hij dat doel eenmaal had gesteld, deed Rudy het harde werk om het te verdienen, waarbij hij zichzelf jarenlang straffende praktijken doorstond - wat zijn teamgenoten echt hielp en een enorme bijdrage leverde aan het moreel van het team.

Toen de hoofdcoach vlak voor de laatste wedstrijd besloot Rudy niet bij het team te laten passen - zijn laatste kans om dat te doen - brachten al zijn teamgenoten hun trui naar het kantoor van de coach en eisten ze dat Rudy in hun plaats zou passen.

Voor elke pie-in-the-sky-fantasie die we hebben, is er een realistische, haalbare versie van die droom. Werk daar naar toe.Adverteren

Maar eerst kijken Rudy .

Uitgelichte foto tegoed: Creative Commons-licentie via pixabay.com