Een persoon in een suïcidale crisis begrijpen

Een op de vijf therapeuten heeft een patiënt die zelfmoord pleegt. Zelfdoding begrijpen en voorkomen is daarom een ​​van de meest angstaanjagende en belangrijke verantwoordelijkheden van iedereen die als psycholoog of hulpverlener werkt. Om suïcidale patiënten te behandelen, moet een therapeut begrijpen wat er in de geest van deze personen omgaat, wat hun suïcidale gedrag drijft en hoe de therapeut hen kan helpen hun zelfdestructieve gemoedstoestand te begrijpen en ermee om te gaan.

In de afgelopen 25 jaar sinds ik mijn proefschrift over zelfmoord afrondde, heb ik veel geleerd over de kritische innerlijke stemmen die iemand tot zelfmoord drijven. In mijn jarenlange ervaring met publiceren boeken en artikelen, producerend films en creëren beoordelingsschalen over zelfmoord, wat me het meest heeft gefascineerd, is de consistente ontdekking van de rol van het destructieve innerlijke stem bij zelfmoord. Deze stem drijft zelfmoordneigingen aan en overtuigt mensen op bedrieglijke wijze dat het beter is hun leven te beëindigen dan een alternatieve oplossing voor hun lijden te vinden.

Mijn vader, psycholoog-arts, legde in 1986 voor het eerst de link tussen zelfmoord en de innerlijke stem na een interview met een jonge vrouw die onlangs een serieuze zelfmoordpoging had gedaan. De vrouw beschreef in detail hoe wrede, sadistische gedachten haar instrueerden tijdens de planning en uitvoering van haar zelfmoordpoging. De case study bracht mijn vader ertoe zijn eerste artikel te schrijven over de 'innerlijke stem' bij zelfmoord.

In de jaren daarna zijn we gaan inzien dat in zelfmoordgevallen over de hele wereld de aanwezigheid van een kritische innerlijke stem kan worden vastgesteld. Bijvoorbeeld het boek van Richard A. Heckler Levend wakker worden , geeft gedetailleerde beschrijvingen van wat er in de hoofden van echte individuen in de Verenigde Staten omging voorafgaand aan hun zelfmoordpogingen. In een toestand waarnaar Heckler verwijst als 'een suïcidale trance', beschreven deze personen een sterke aanwezigheid van het ernstige zelfaanvallende denkproces dat de 'stem' wordt genoemd.

Om de correlatie tussen deze te maken zelfdestructieve gedachten en zelfmoord , ontwikkelden mijn vader en ik een beoordelingsschaal om het risico op zelfdestructieve neigingen te evalueren. Eerst creëerden we de Firestone-beoordeling van zelfdestructieve gedachten (FAST), en uiteindelijk hebben we een andere schaal ontwikkeld die de identificatie van een zelfdestructief denkproces gebruikt om zelfmoordintentie te beoordelen. Dit werd de Firestone-beoordeling van zelfmoordintentie (STAPPEN).

In een vergelijkend onderzoek uit 2001 werd de FAST gebruikt om het zelfmoordpotentieel bij Pakistaanse en Amerikaanse psychiatrische patiënten te identificeren. De resultaten toonden aan dat deze zelfdestructieve gedachten een 'aanzienlijk hoge correlatie hadden met zelfmoordpogingen'. Een soortgelijke correlatie werd gevonden bij gehospitaliseerde Zwitserse patiënten die onmiddellijk na hun zelfmoordpogingen door Dr. K. Michel werden geïnterviewd. Op dezelfde manier als de vrouw die mijn vader jaren eerder had geïnterviewd, vertelden deze personen duidelijk de 'stemmen' die leidden tot hun zelfmoordpogingen. Beide studies zijn indicatief voor hoe deze stemmen een interculturele aanwezigheid lijken te hebben bij suïcidale personen.

De bevestiging van deze connectie inspireerde me om de documentaire te maken Stemmen van zelfmoord , waarin drie overlevenden van hun eigen zelfmoordpogingen vertellen wat er in hun hoofd omging dat leidde tot hun pogingen. Elk van deze individuen beschreef zichzelf als totaal losgekoppeld en bezeten door iets dat hen dwong om hun leven te beëindigen.

Susan, een van de onderwerpen van de film, beschreef de 'snide' stem die ze hoorde voor haar zelfmoordpoging als volgt:

Wat zou het schelen als je er niet was? Mensen zouden je in het begin een beetje missen, maar wat kan het je schelen. Het maakt je niet uit... Je dacht dat je ertoe deed, maar nu doet het er niet meer toe. Je doet er niet toe... Als je er niet toe doet, wat doet er dan toe? Niets doet ertoe. Waar word je wakker voor?

Trish, een ander onderwerp van de film, vertelde een soortgelijke manier van denken:

Je eigen familie houdt niet van je. Niemand zal ooit van je houden. Je eigen moeder heeft je weggegeven... Je bent alleen, je zult alleen sterven. Je zult altijd alleen zijn. Het enige wat je kunt doen is zelfmoord plegen.

Het derde onderwerp van de film, Kevin, onthulde hoe een innerlijke stem hem ervan overtuigde dat zijn pijn anderen pijn deed:

Ik ben een slecht persoon. Ik ben een last voor mijn familie en vrienden. Ik doe ze pijn met deze bipolaire, deze, deze vervelende overlast van een man. Dat is de manier waarop ik dacht. Zo dachten mijn demonen.

In al deze gevallen, op het moment dat ze daadwerkelijk de poging deden, kwamen deze individuen onmiddellijk weer in contact met zichzelf en wilden ze niet dood. Na hun dodelijke zelfmoordpogingen hebben zowel Susan als Trish acties ondernomen die hun leven hebben gered. Kevin overleefde op wonderbaarlijke wijze zijn sprong van de Golden Gate Bridge en is sindsdien een openbare spreker en pleitbezorger voor zelfmoordpreventie geworden.

De negatieve denkprocessen die deze mensen tot een actie hebben geleid die even wanhopig en hopeloos is als zelfmoord, bewijzen dat de ergste vijand vaak in hem of haar leeft. Therapeuten die suïcidale personen behandelen, moeten hun patiënten daarom helpen deze zelfdestructieve gedachten bloot te leggen en te herkennen hoe ze zich kunnen losmaken van dit gevaarlijke gezichtspunt.

Mijn vader ontwikkelde ' stemtherapie ' als een manier om mensen te helpen destructieve denkprocessen tegen te gaan en hun zelfgevoel te versterken. Stemtherapie omvat het aanmoedigen van patiënten om hun stem in de tweede persoon te verwoorden en inzicht te ontwikkelen in de oorsprong van de stemmen. Vervolgens antwoorden patiënten op de stemmen en herkennen ze het verband tussen stemmen en destructieve acties, en ten slotte werken ze samen met de therapeut om dit gedrag te veranderen

Door patiënten te behandelen door middel van stemtherapie help je hen om zich te scheiden van deze interne vijand en ertegen te vechten in hun gedachten en acties. Therapeuten moeten patiënten aanmoedigen om op deze stemmen te reageren, terug te vechten met een meer realistisch en medelevend standpunt. Het gebruik van stemtherapie kan iedereen ten goede komen die een innerlijke criticus heeft geïnternaliseerd op elk gebied van hun leven, maar in het geval van de suïcidale cliënt kan het terugkrijgen van de persoon aan zijn of haar eigen kant zelfs een leven redden.