Te vaak wordt het onderwerp geweld in onze samenleving aangepakt vanuit een platform van sensatiezucht, walging en schroom. De berichtgeving over gewelddadige gebeurtenissen roept bij kijkers twee reacties op: verschrikte fascinatie of een afgestoten reflex om zich af te wenden. Noch reactie neigt ons ertoe om een ​​beter begrip te zoeken van waarom geweld plaatsvindt, noch om de vraag te stellen: wat maakt een mens gewelddadig?

De gewogen focus van de media op de effecten van geweld in tegenstelling tot de oorzaken is niet helemaal verantwoordelijk voor ons verzet tegen het onderzoeken van de wortels van geweld. Een deel van onze aarzeling komt voort uit het feit dat geweld een zeer verontrustend probleem is. Gewelddadig gedrag kan worden veroorzaakt door frustratie, woede of een vermeende vernedering. Het doel kan zijn om wraak te nemen, of te intimideren, of controle uit te oefenen. Pas als we geweld beter begrijpen, kunnen we een verschil gaan maken.

Hoewel er niet één antwoord is op de oorzaak van geweld, is er iets dat ik in mijn onderzoek heb gevonden dat een onschatbaar inzicht heeft gegeven in wat er omgaat in de geest van iemand die gewelddadig is. Na jaren van onderzoeken, interviewen en beoordelen van gewelddadige individuen, samen met mijn vader-dokter, begon ik bepaalde 'stemmen' (negatieve denkprocessen) die de geest van deze individuen overspoelen en hen beïnvloeden om gewelddadigheden te plegen.

Deze 'stemmen' worden niet als hallucinaties ervaren, maar zijn eerder een systematisch patroon van negatieve gedachten tegen het zelf en vijandig en wantrouwend tegenover anderen. We noemen deze destructieve gedachten 'stemmen' omdat veel van de mensen die we hebben geïnterviewd aangeven ze op die manier te ervaren.

Toen ik een schaal ontwikkelde, De Firestone-beoordeling van gewelddadige gedachten (FAVT), om de 'stemmen' die aanzetten tot geweld te meten, kon ik het denken identificeren dat de basis vormt voor gewelddadig en agressief gedrag. Deze informatie is niet alleen nuttig voor het voorspellen van gewelddadige bedoelingen, maar ook voor het verschaffen van een algemeen begrip dat helpt bij het verklaren van alle soorten geweld, van de extreme voorbeelden die de krantenkoppen halen tot de boze en gewelddadige reacties die we bij onszelf en anderen voelen.

Stemmen die bijdragen aan geweld zijn onder meer stemmen die sociaal wantrouwen ondersteunen. Deze paranoïde, verdachte gedachten moedigen mensen aan om een ​​zelfbeschermende en verdedigde houding aan te nemen tegen een waargenomen gevaar. Omdat de paranoia en misvatting de dreiging echt doen lijken, voelen mensen zich gerechtvaardigd om geweld te gebruiken om zichzelf te beschermen. De paranoia wordt ondersteund door negatieve stemmen over andere mensen die anders, vreemd en slecht zijn. Het is gemakkelijker om iemand pijn te doen die wordt gezien als 'niet zoals jij'. Deze stemmen dragen bij aan iemands achterdocht en wantrouwen jegens de wereld als geheel. Een voorbeeld van dit soort stemmen is: Ze zijn erop uit om je te pakken te krijgen. Vertrouw ze niet.

Andere stemmen die tot geweld leiden, zijn degenen die mensen steunen die zich slachtoffer en vervolgd voelen. Ze vertellen een persoon dat hij/zij het slachtoffer is van mishandeling door anderen. Deze stemmen promoten en ondersteunen gedachten dat andere mensen door anderen worden verdisconteerd, beschuldigd of vernederd. Een voorbeeld van deze stemmen is: Ze gaan je voor de gek houden. Ze nemen je niet serieus.

Gewelddadige mensen hebben ook gemeld dat ze stemmen hebben die hun zelfwaardering verlagen, waardoor ze het gevoel hebben dat ze niet van ze kunnen houden en dat niemand van ze zal houden of om hen zal geven. Deze stemmen bevorderen isolement en moedigen een persoon aan om voor zichzelf te zorgen. Ze vallen andere mensen aan en beschouwen ze als afwijzend. Al deze stemmen moedigen een persoon aan die niets van iemand anders wil. Een voorbeeld van deze stemmen is: Je zult voor jezelf moeten zorgen, want niemand anders zal dat doen. Verwacht van niemand iets, je zult alleen maar teleurgesteld worden.

Zelfverheerlijkende stemmen kunnen ook een voorbode zijn van geweld, omdat ze de opvatting bevorderen dat een persoon superieur is aan anderen en het verdient om als zodanig te worden behandeld. Ze ondersteunen een opgeblazen zelfbeeld dat functioneert om diepgewortelde zelfhaat te compenseren. Wanneer het verheven zelfbeeld wordt bedreigd, bijvoorbeeld door minachting of waargenomen gebrek aan respect, reageert een persoon vaak gewelddadig in een poging het verheerlijkte zelfbeeld terug te krijgen. Onderzoek dat een hoog zelfbeeld bij adolescenten in verband brengt met geweld, heeft in feite een opgeblazen gevoel van eigenwaarde of ijdelheid gemeten. Een voorbeeld van deze stemmen is: Je bent zoveel beter dan zij. Hoe durven ze zo tegen je te praten!!

Openlijk agressieve stemmen dragen ook aanzienlijk bij aan geweld. Deze stemmen moedigen direct aan tot gewelddadige actie. Ze overtuigen iemand dat agressief en gewelddadig optreden gepast zou zijn, of dat het een welkome verlossing zou zijn, of zelfs plezierig zou zijn. Er is een gebrek aan berouw van de persoon die wordt beïnvloed door dit soort stemmen. Een voorbeeld van deze stemmen is: Geweld is de juiste keuze. Sla ze gewoon kapot; Je voelt je beter.

Als we begrijpen wat er omgaat in de geest van iemand die gewelddadig is, kunnen we het risico op geweld beter inschatten en kunnen we ingrijpen, waarbij we zowel de potentiële dader als het slachtoffer beschermen. Veel risicofactoren voor geweld kunnen niet worden veranderd, maar het denken van een persoon is een risicofactor die dat wel kan zijn. Door de afname van de gewelddadige gedachten van een persoon tijdens de behandeling te volgen, kunnen we hun verbetering beoordelen. Door gewelddadige mensen inzicht te geven in de gedachten die ten grondslag liggen aan hun gekwelde denken, bieden we hen bovendien een middel om de wapens op te nemen tegen de stemmen die hen tot gewelddaden verleiden.