Voor velen van ons gaat er geen dag voorbij dat we niet worden getroffen door onzekerheid. in mijn laatste blog , schreef ik over twee primaire bronnen van onveiligheid. Hier zal ik het hebben over een benadering om ons negatieve zelfbeeld uit te dagen door innerlijke veiligheid te zoeken, zelfcompassie te versterken en de ' kritische innerlijke stem ' die in ons allemaal aanwezig is.

Innerlijke veiligheid ontwikkelen

Ieder van ons vormde een gehechtheidspatroon in onze vroegste relaties die als model dienden voor al onze toekomstige relaties en hielpen bij het vormen van ons zelfgevoel. Vroege ervaringen die onzekerheid creëren, kunnen ons levenslange patronen van relaties bezorgen en de neiging om relaties te zoeken en opnieuw te creëren die deze onzekerheden versterken. Gelukkig is het nooit te laat om innerlijke zekerheid te zoeken.

Een van de meest effectieve manieren om een ​​gevoel van veiligheid te ontwikkelen, is door een coherent verhaal te creëren. Gehechtheidsonderzoek toont aan dat het begrijpen en voelen van de volledige pijn van onze vroege ervaringen ons in staat kan stellen om gedurende ons hele leven veiligere relaties op te bouwen. Met andere woorden, we kunnen de patronen doorbreken die ons zijn doorgegeven door het verhaal te vertellen van wat er met ons is gebeurd. Op basis van de levensveranderende mogelijkheden ontwikkelden Dr. Daniel Siegel en ik de online cursus ' Zin geven aan je leven ' om een ​​benadering te schetsen voor het creëren van een coherent verhaal. Bovendien kan het vormen van een veilige hechting in een therapierelatie of met een romantische partner wiens hechtingspatroon veiliger is dan het onze, ons ook helpen om meer innerlijke veiligheid te ontwikkelen.

Zelfcompassie verbeteren

Mensen associëren vaak ten onrechte zelfcompassie met zwakte of medelijden met zichzelf. In feite bevordert zelfcompassie juist het tegenovergestelde door ons de kracht en oriëntatie te geven om met vriendelijke en eerlijke ogen naar onszelf te kijken. Volgens dr Kristin Neff , een hoofdonderzoeker op dit gebied, bestaat zelfcompassie uit drie elementen:

1. Zelfvriendelijkheid in plaats van zelfoordeel

2. Mindfulness in plaats van overidentificatie met gedachten en gevoelens

3. Gemeenschappelijke menselijkheid in plaats van isolatie

Vriendelijkheid voor onszelf moedigt ons aan om te stoppen onszelf te hard te veroordelen, en in plaats daarvan onszelf te zien zoals we een goede vriend zouden zijn. Het gaat er niet om onze tekortkomingen te ontkennen of ons slachtoffer te voelen, maar eerder om de kracht te krijgen om positief tegenover onszelf te staan ​​terwijl we de hindernissen van het leven onder ogen zien. 'We kunnen niet altijd krijgen wat we willen. We kunnen niet altijd zijn wie we willen zijn', zegt Neff. 'Als deze realiteit wordt ontkend of weerstaat, ontstaat er lijden in de vorm van stress, frustratie en zelfkritiek. Wanneer deze realiteit echter met welwillendheid wordt aanvaard, genereren we positieve emoties van vriendelijkheid en zorgzaamheid die ons helpen het hoofd te bieden.'

Evenzo kan de beoefening van mindfulness helpen om onze neiging om te piekeren over problemen of negatieve denkwijzen die niet bevorderlijk zijn voor groei of verandering, te verminderen. Mindfulness kan ons helpen voorkomen dat we ons laten meeslepen door zelfbeperkende of destructieve denkprocessen, zoals de ' kritische innerlijke stem .'

Onze onzekere gedachten kunnen onze motivatie en initiatief ondermijnen. Aan de andere kant kan zelfcompassie onze angst wegnemen en ons oriënteren om echte veranderingen in ons leven aan te brengen, in de richting van onze doelen in plaats van onszelf uit te schelden voor tegenslagen.

Ten slotte stelt de praktijk van het aannemen van een besef van onze gemeenschappelijke menselijkheid ons in staat om onszelf niet langer als anders of anders te zien. Het helpt ook tegen de neiging om een ​​slachtoffer of een narcistisch standpunt in te nemen. In plaats daarvan kunnen we ons lijden zien als onderdeel van een gedeelde menselijke ervaring. We worstelen allemaal, en we zijn niet de enige. We hebben allemaal last van onzekerheid en we kunnen allemaal volharden op onze respectievelijke paden.

Verover je kritische innerlijke stem

Ieder van ons heeft een innerlijke criticus die vaak dient als onze ergste vijand op elk gebied van onze ervaring. Stemtherapie is een cognitieve/affectieve/gedragsmatige benadering ontwikkeld door mijn vaderDr. F.S.om mensen te helpen deze kritische innerlijke stem uit te dagen. Er zijn vijf belangrijke stappen voor stemtherapie.

Stap 1

Stem of schrijf je zelfkritische gedachten op in de tweede persoon. In plaats van bijvoorbeeld te schrijven 'Ik ben zo dom, lelijk, waardeloos, saai', zou je schrijven: 'Je bent zo dom, lelijk, waardeloos, saai.' Dit proces helpt om deze wrede stemaanvallen te scheiden van je echte gezichtspunt door ze als vijand bloot te stellen en naar buiten te brengen. Deze oefening kan emotioneel zijn, omdat het oude identificaties uit je verleden kan oproepen, bijvoorbeeld manieren waarop je in je familie werd gezien of behandeld.

Stap 2

Begin met het verkennen van alle inzichten en reacties die je hebt om je kritische innerlijke stem bloot te leggen. Doen de 'stemmen' die je uitsprak je denken aan iets of iemand uit je verleden? Hebben ze betrekking op ervaringen uit het vroege leven? Welke houdingen of gebeurtenissen hebben mogelijk bijgedragen aan het vormen van deze kritische gedachten? Dit proces kan je helpen om wat zelfcompassie te voelen en inzicht te krijgen in de oorsprong van je aanvallen. Onthoud dat deze houdingen uit een oude bron komen en zelden een nauwkeurige weerspiegeling zijn van wie je bent.

Stap 3

Antwoord terug op uw stemmen en uit een meer medelevend, eerlijk standpunt. Schrijf rationele en realistische uitspraken op over hoe je werkelijk bent, zoals je zou doen ter ondersteuning van een vriend die kritische dingen over zichzelf zei. Gebruik de eerste persoon ('I'-zinnen) wanneer je dit doet. Deze derde stap van stemtherapie kan een uitdaging zijn, omdat het gaat om het opkomen tegen lang gekoesterde overtuigingen en diepe onzekerheden die je misschien tegenover jezelf hebt.

Stap 4

Begin na te denken over hoe de stemaanvallen uw huidige gedrag beïnvloeden. Hoe beïnvloeden ze je carrière? Jouw relaties? Jouw ouderschap? Jouw persoonlijke doelen? Ondermijnen of beperken je zelfkritische gedachten je? Lokken ze je verleidelijk tot zelfdestructief gedrag? Wekken bepaalde gebeurtenissen je onzekerheid op en maken ze de stem luider? Op welke gebieden is deze onzekerheid het meest van invloed?

Stap 5

Maak een plan om het gedrag van je innerlijke criticus te veranderen. Zelfs als je je te onzeker of nerveus voelt om een ​​bepaalde actie of stap te ondernemen, is het toch tijd om de acties te doen. De stem zal er alles aan doen om de echte jij onderdrukt te houden en ertegen opstaan ​​kan het tijdelijk luider maken, maar als een uitgehongerd monster, zal de weigering om de stem te voeden hem uiteindelijk verzwakken, en hij zal naar de achtergrond verdwijnen.

Elke verandering en elke stap die we nemen om onze innerlijke criticus op te geven, kan angst veroorzaken. Onze onzekerheid is al lang bij ons, en uitdagend kan het bevrijdend maar ook beangstigend zijn. Onze stemmen maken deel uit van een verdedigingssysteem en bevestigen onze kijk op onszelf en de wereld om ons heen, zelfs als die kijk pijnlijk of beperkend kan zijn.

Het is essentieel om op deze reis voor onszelf te voelen en op koers te blijven door onze innerlijke veiligheid op te bouwen, zelfcompassie te oefenen en op te staan ​​tegen die innerlijke stem. Door deze drie oefeningen een permanent onderdeel van ons leven te maken, wordt ons zelfgevoel versterkt en kunnen we met meer authenticiteit leven.