Seksuele stereotypen zijn overal. We zien ze in commercials, waar gelukkige moeders rond hun huis dansen ter ere van een functionele dweil. We zien ze in films, waar stoïcijnse mannelijke helden nog steeds clueless heldinnen redden. We zien ze in sitcoms, waar alleenstaande vrouwen ervan dromen hun vriendjes te laten settelen, en luie echtgenoten gewoon naar sport willen kijken.

Het is waar dat we de afgelopen jaren vooruitgang hebben geboekt om gelijkheid tussen de seksen tot stand te brengen. De samenleving weerspiegelt minder attitudes die discriminatie en ongelijkheid tussen mannen en vrouwen ondersteunen, en de meesten van ons huldigen een standpunt dat bevrijd is van oude seksuele vooroordelen die ooit grensden aan raciale onverdraagzaamheid. Maar ook al zijn we bevrijd in onze overtuigingen en houdingen, veel van onze acties worden nog steeds beïnvloed door misvattingen over mannen en vrouwen die van generatie op generatie zijn doorgegeven. Ondanks hun uitgesproken waarden, verhouden een verrassend aantal paren zich tot elkaar op basis van stereotiepe opvattingen over de seksen.

Het is gemakkelijk voor ons om te zien hoe de media zich schuldig maken aan het uitbuiten van de verschillen tussen mannen en vrouwen en aan het overdrijven van stereotypen om producten te verkopen. Toch is het voor ons aanzienlijk moeilijker om de manier te identificeren waarop onze eigen vooroordelen over gender onze interpersoonlijke relaties beïnvloeden.

Velen van ons leren op jonge leeftijd bevooroordeelde houdingen aan door de stereotiepe rollen die mensen in ons gezin op zich nemen te observeren. Naarmate we verder op school komen, worden deze houdingen versterkt door onze klasgenoten en leeftijdsgenoten. Ze worden ook ondersteund door de onuitgesproken vooroordelen van onze leraren en door de inrichting van educatieve programma's. Helaas geloven veel mannen en vrouwen in de stereotiepe opvattingen van zichzelf. Als gevolg hiervan zijn ze niet alleen het slachtoffer van deze vooroordelen, maar zijn ze mede-samenzweerders die juist die houding in stand houden die destructief voor hen is en hen in hun leven en hun relaties beperkt. Op veel kleine en niet-zo-kleine manieren brengen mensen deze verstoringen in hun relaties.

Een vrouw beschreef bijvoorbeeld hoe ze haar man altijd als sterk, solide en emotieloos had beschouwd. Soms voelde ze deze observatie als een bron van veiligheid. Andere keren was ze kritisch tegenover haar man en vond ze hem koud of onverschillig. Op een dag werd haar man ziek en moest hij verzorgd worden. In deze toestand werd hij meer expressief van zijn emoties. De vrouw voelde een gemengd gevoel van opluchting over zijn openheid en woede over zijn waargenomen 'zwakte'. Deze tegenstrijdigheid van haar reacties deed haar beseffen hoe het stereotype dat ze van mannen had de manier waarop ze met haar man omging had beïnvloed. Haar houding paste bij de overtuiging van haar man dat mannen geen emoties mogen tonen. Door oude houdingen en valse overtuigingen uit te dragen die ze al vroeg in hun leven hadden geleerd, stonden noch de man noch zijn vrouw elkaar toe om volledig zichzelf te zijn.

Seksuele stereotypen verwarren het denken van mensen over de verschillen tussen mannen en vrouwen. Deze versleten houdingen overdrijven de kwaliteiten die mannen en vrouwen onderscheiden, en plaatsen de twee geslachten in kunstmatige categorieën. Typische stereotypen van mannen houden in dat ze stoer, krachtig, gevoelloos, ongevoelig en logisch zijn. Persoonlijk zijn ze bang om zich te binden of gehecht te raken en worden ze gedreven door seksualiteit. Professioneel zijn ze carrièregericht en capabel. Typische stereotypen van vrouwen houden in dat ze hulpeloos, emotioneel, gevoelig, onstabiel en irrationeel zijn. Persoonlijk kunnen vrouwen gemakkelijk diepe emotionele banden vormen en zijn ze minder geïnteresseerd in seks. Professioneel zijn ze minder geïnteresseerd in hun carrière en meer gedreven in het huwelijk en het moederschap. Deze eigenschappen lijken misschien zwart-wit of overdreven, maar in verschillende mate gelooft een verrassend aantal mensen in hun geldigheid. Te vaak leiden mannen en vrouwen hun leven om deze illusies in stand te houden. Hij moet altijd de beste zijn. Hij kan niet wankelen, bang of onzeker zijn. Ze moet onderdanig en passief zijn. Ze kan niet krachtig, zelfvoorzienend of onafhankelijk zijn. Soms manipuleren mannen en vrouwen elkaar om deze illusies in stand te houden.

Als we kijken naar enkele manieren waarop de samenleving mannen en vrouwen afbeeldt, kunnen we zien dat deze afbeeldingen eigenlijk mannen en vrouwen tegen elkaar uitzetten. Dit probleem wordt nog verergerd door het feit dat mensen vaak worden bekritiseerd of belachelijk gemaakt omdat ze zich niet aan deze stereotypen houden. Mannen die openlijk genegenheid uiten, kunnen bijvoorbeeld worden geplaagd omdat ze 'zacht, sappig of opgeklopt' zijn. Vrouwen die op zoek zijn naar macht worden 'meedogenloos of bulldozers' genoemd.

Destructieve dynamiek begint te spelen wanneer mensen zich aanpassen aan oneerlijke genderrollen. Een man kan ijdelheid ontwikkelen als een middel om superioriteit te behouden of een onrealistische opbouw van zijn partner eisen. Een vrouw kan een slachtofferbenadering van het leven ontwikkelen om haar machteloosheid te illustreren. In plaats van zichzelf te laten gelden om haar doelen te bereiken, manipuleert ze haar partner met indirecte manoeuvres zoals zwakte, hulpeloosheid en emotionaliteit. Mannen en vrouwen verraden zichzelf wanneer ze deze defensieve benaderingen in hun relatie aannemen. Hoe meer een man vertrouwt op de opbouw van ijdelheid, des te meer verwerpt hij het deel van zichzelf dat gevoelig en kwetsbaar is. Hoe meer een vrouw vertrouwt op indirecte manipulaties om haar doelen te bereiken, hoe meer ze het deel van zichzelf afwijst dat sterk en krachtig is. Naarmate de splitsing in een persoon groter wordt, des te meer vervreemd hij of zij van zijn ware zelf. Door deze oude genderrollen, verwachtingen en stereotypen echt aan de kant te schuiven, worden we vrijer en laten we onszelf en onze partners meer zijn wie we werkelijk zijn.

Seksuele stereotypen en hun vervormingen van de seksen veroorzaken verdeeldheid, en ze belemmeren ons intiem en liefdevol te zijn in onze hechte relaties. De sociale druk die door deze attitudes wordt uitgeoefend, is even schadelijk voor relaties tussen koppels als raciale vooroordelen voor relaties tussen mensen met verschillende etnische achtergronden. In werkelijkheid lijken mannen en vrouwen meer op elkaar dan dat ze verschillend zijn. Zowel mannen als vrouwen hebben in wezen dezelfde verlangens in het leven en zoeken dezelfde soort bevrediging bij elkaar. Beiden willen seks, liefde, genegenheid, succes, waardigheid en zelfontplooiing. Ze willen eerst erkend worden als unieke individuen, dan als mannen en vrouwen.