Water is de sleutel tot het leven en ondersteunt elke cel, orgaan en metabolische functie in het lichaam. Hoewel de voordelen van drinkwater algemeen bekend zijn, zijn de voor- en nadelen van verschillende soorten drinkwater en hun wisselende effecten op onze algehele gezondheid minder bekend.

Hoewel het ideale water onderwerp van discussie en controverse is, is dit artikel gewoon bedoeld om enkele gezondheidseffecten van het brede scala aan waterproducten dat momenteel voor ons beschikbaar is, te bekijken.

Van de tap

Voor de meerderheid van de wereldbevolking komt kraanwater uit bronnen op het aardoppervlak, zoals dammen, reservoirs, meren, rivieren, stroomgebieden en zelfs de oceaan (na ontzilting).

echter tot 10 miljoen kubieke kilometer water , waaronder meer dan 90% van 's werelds zoetwater, ligt ondergronds in ondergrondse watervoerende lagen (lagen van poreus en doorlatend gesteente zoals kalksteen en zandsteen, toegankelijk via putten en boorgaten), tot 40% leveren van het drinkwater van de wereld.

Grondwater kan 'harder' zijn dan oppervlaktewater, wat betekent dat het hogere niveaus van opgeloste minerale ionen bevat, geabsorbeerd uit rotsen en grond. Hard water waarvan niet bekend is dat het nadelige gezondheidseffecten heeft en moge help consumenten bereik de aanbevolen dagelijkse inname van voedingsstoffen, zoals calcium en magnesium, die essentieel zijn voor een goede gezondheid.

Afhankelijk van de geografische locatie kan grondwater ook veel zijn hoger in natuurlijk fluoride dan oppervlaktewater.

Terwijl 5,7% van de wereldbevolking opzettelijk gefluorideerd water drinkt om tandbederf tegen te gaan, kan de inname van hoge concentraties leiden tot tand- en skeletfluorose, naast andere potentiële gezondheidsproblemen.

Het grootste gezondheidsrisico van oppervlaktewater drinkwater is de hoge gevoeligheid voor besmetting door bacteriën, parasieten, virussen, chemicaliën, geneesmiddelen en regenwater dat sedimenten en verontreinigende stoffen bevat.

Daarom wordt oppervlaktewater, voordat het naar huishoudens wordt geleid, behandeld, gefilterd en gedesinfecteerd met chloor, chlooramine of ozon om deze stoffen te elimineren of tot acceptabele niveaus te verminderen.

Grondwater is vaak schoner dan oppervlaktewater en potentieel veiliger om te drinken met weinig tot geen chemische behandeling, omdat watervoerende lagen fungeren als natuurlijke zuiveraars en sediment en pathogene bacteriën vasthouden.

Grondwater kan nog behandeld worden door verontreiniging door lekkende rioolbuizen, septische tanks en opslagtanks; pesticiden; kunstmest; gevaarlijke natuurlijke stoffen, zoals arseen; en vuilstortplaatsen.Adverteren

Ondanks maatregelen om drinkwater van de beste kwaliteit te garanderen, kunnen lage niveaus van verontreinigingen en ziekteverwekkers achterblijven en soms zijn er ernstige uitbraken van door water overgedragen ziekten . Hoewel chlorerend water doorgaans effectief is in het vernietigen van ziekteverwekkers, is het niet effectief tegen Cryptosporidiose en Giardia Lamblia-parasieten, die gastro-enteritis kunnen veroorzaken en ernstige risico's kunnen vormen voor mensen met een verzwakt immuunsysteem.

Kraanwater kan ook lage niveaus van potentieel kankerverwekkende bijproducten bevatten, waaronder: trihalomethaan s, ontstaan ​​door het desinfecteren van gemeentelijke watervoorzieningen, evenals chemicaliën die zijn uitgeloogd uit gecorrodeerde leidingen, zoals lood, cadmium en koper, die in grote hoeveelheden de fysieke en mentale ontwikkeling van kinderen kunnen verstoren en een verhoogde bloeddruk en nier- en leverproblemen bij volwassenen kunnen veroorzaken .

Tenzij er een waarschuwing of 'kookwateradvies' is afgegeven, is kraanwater meestal veilig om te drinken, zonder direct risico op nadelige gevolgen voor de gezondheid. Toch proberen miljoenen huishoudens over de hele wereld deze resterende verontreinigingen te verwijderen met behulp van waterfilterwater, wat $ 20 tot enkele honderden dollars kan kosten.

Afbeelding: Idea Go / freedigitalphotos.net

Flessenwater

Flessenwater is een belangrijke industrie, die wereldwijd meer dan 100 miljard dollar kost, en de populariteit groeit zelfs in landen met het schoonste kraanwater.

Flessenwater heeft de voorkeur vanwege de verbeterde smaak en beweerde gezondheidsvoordelen ten opzichte van kraanwater, hoewel veel zijn onzeker waarom het bedoeld is om gezonder te zijn. Hoewel het mensen kan helpen om gehydrateerd te blijven terwijl ze onderweg zijn, is flessenwater over het algemeen niet gezonder dan kraanwater en het is ook niet altijd vrij van chemische besmetting , door water overgedragen ziekte , of fluoridering en kan zelfs mogelijk ongewenste chemicaliën uitlogen, zoals: antimoon en bisfenol-A uit de fles.

Van sommige flessenwater is vastgesteld dat het gewoon kraanwater is dat gefilterd is om onzuiverheden te verwijderen, maar het kan enkele dollars kosten in vergelijking met kraanwater, dat doorgaans een fractie van een cent per liter kost. Afgezien van de prijs, is een groot voordeel van kraanwater dat het dagelijks streng wordt gecontroleerd op verontreiniging en mogelijke gezondheidsrisico's om de kwaliteit te garanderen, terwijl flessenwater over het algemeen minder regelmatig en streng wordt getest.

Afbeelding: Toa55 / freedigitalphotos.net

Bronwater

Tientallen miljoenen mensen over de hele wereld hebben toegang tot hun eigen particuliere bron van grondwater door ondergrondse watervoerende lagen af ​​te tappen via putten (bijv. meer dan 15 miljoen huishoudens doe dit alleen in de VS). Particuliere putten worden niet gereguleerd of gecontroleerd door overheden en bieden daarom gebruikers mogelijk al het water dat ze nodig hebben, terwijl de waterrekening volledig wordt gecompenseerd.

Eigenaren van bronnen kunnen ook chemische ontsmettingsmiddelen vermijden die worden gebruikt in openbare watervoorzieningen, wat: sommigen zeggen verbetert de smaak van het bronwater.

Tenzij putten constant en regelmatig worden onderhouden gecontroleerd op verontreinigingen door eigenaren , kunnen drinkers risico lopen op Hepatitis A, Giardia, Campylobacter, e. coli, shigella, cryptosporidium en salmonella, evenals toxines en verontreinigende stoffen zoals arseen, benzine, nitraat, fenol en selenium.

Putten zijn een aanzienlijke investering en kosten duizenden dollars om te installeren plus extra kosten voor elektriciteit om de extractiepomp en mogelijke waterbehandeling aan te drijven.Adverteren

Regenwater

Hoewel we al afhankelijk zijn van regen om dammen, reservoirs en watervoerende lagen aan te vullen waaruit we drinkwater halen, verzamelen miljoenen mensen in tientallen landen regenwater om te drinken (meer dan twee miljoen mensen in Australië gebruiken bijvoorbeeld regenwater als een belangrijke bron van drinkwater) .

Goed ontworpen oogstsystemen met schone stroomgebieden en opslagtanks kunnen een gratis, hernieuwbare bron van water bieden, vrij van onzuiverheden en verstoken van controversiële toevoegingen in leidingwater, zoals fluoride en chloor.

Regenwater wordt als 'zacht' beschouwd, dus het mist veel van de heilzame voedingsstoffen die in kraanwater worden gevonden, zoals magnesium, calcium en ijzer. Regenwater kan gemakkelijk verontreinigd raken door onjuist geconstrueerde en beheerde oogstsystemen of door lucht- en landvervuiling, vuil, dierlijke uitwerpselen en opgeloste metalen (bijv. lood en zink) die zijn uitgeloogd uit materialen in het wateropvangsysteem en opslagtanks.

Hoewel de ziekteverwekkerniveaus in regenwater zijn over het algemeen lager dan oppervlaktewater zijn er uitbraken van de veteranenziekte, campylobacter en botulisme gemeld als gevolg van het drinken van regenwater.

Regenwatertanks kunnen een vrij dure optie zijn om water te verkrijgen, die honderden of enkele duizenden dollars kost.

Heet en koud water

Een veelgehoord gerucht suggereert dat het drinken van koud water, vooral na een maaltijd, kanker of hartproblemen kan veroorzaken, hoewel dit is grotendeels onwaar . Voor veel mensen is koud water verfrissender, hydraterend, rustgevender en beter van smaak dan warm water of water op kamertemperatuur.

Nadeel is dat koud water kan toenemen migraine , bloeddruk , pijn op de borst en moeite met slikken voor mensen met slokdarmmotiliteitsstoornissen en, indien ijzig, tandglazuur beschadigen.

Heet water, vooral met een scheutje citroensap, is een populaire remedie om de spijsvertering te bevorderen, maagklachten te verhelpen, constipatie te verlichten, verkoudheid te behandelen, een heldere huid te creëren onder vele andere voordelen .

Naast het elimineren van parasieten en bacteriën in ons kraanwater, kan kokend water dit ook verwijderen kleine concentraties restchloor van drinkwater (dat ondanks dat het door de meeste gezondheidsorganisaties als veilig wordt beschouwd, veel mensen vrezen dat het het risico op ernstige aandoeningen kan vergroten), en het concentraties van schadelijke bijproducten van desinfectiemiddelen .

Afbeelding: Damianosullivan

Bruisend / koolzuurhoudend water

Vanwege de vaak neutrale smaak van water kiezen veel mensen voor een koolzuurhoudend alternatief om het genot van het drinken van een lang, koel glas H2O te vergroten.Adverteren

Een veelgehoord gerucht is dat bruisend water calcium uit de botten kan uitlogen en de calciumuitscheiding door urineren kan verhogen. hoewel een connectie bleek te bestaan ​​tussen calciumverlies en cafeïnehoudende koolzuurhoudende dranken, lijkt bruisend water niet hetzelfde nadelige effect op botten te hebben.

De meningen zijn een beetje verdeeld over de vraag of bruisend water tandbederf kan verergeren. één studie ontdekte dat het een verwaarloosbaar effect had op tanderosie, vooral in vergelijking met sappen en cola die 100 keer schadelijker zijn.

Koolzuurhoudend water kan ongemak veroorzaken voor mensen met het prikkelbare darm syndroom, door een opgeblazen gevoel en gas te vergroten. Sommige bubbels hebben ook een hoog natriumgehalte , waardoor het een potentieel risico is voor diegenen die hun zoutinname moeten controleren vanwege verschillende aandoeningen, zoals hoge bloeddruk, vochtretentie en een slechte gezondheid van de botten.

Eén studie gevonden dat natriumrijk koolzuurhoudend mineraalwater daadwerkelijk kan helpen het risico op hart- en vaatziekten bij postmenopauzale vrouwen te verminderen. Verder onderzoek heeft uitgewezen dat bruisend water kan verbeteren indigestie, constipatie en het legen van de galblaas.

Afbeelding: Tina Phillips

Bron- en mineraalwater

Bronnen worden gevormd wanneer grondwater op natuurlijke wijze uit een watervoerende laag naar het aardoppervlak komt. Er wordt gezegd dat een deel van bronwater afkomstig is van een 'Artesische bron', een watervoerende laag die is ingesloten tussen platen van ondoordringbaar gesteente waarin natuurlijke druk ervoor zorgt dat water boven de watervoerende laag of helemaal naar de oppervlakte kan stijgen zonder het gebruik van een pomp.

Mineraalwater wordt ook van nature geproduceerd bij bronnen en bevat ten minste 250 delen per miljoen totaal opgeloste vaste stoffen, inclusief mineralen en elektrolyten zoals calcium, magnesium, kalium, zwavel, silicium, natrium, bicarbonaat en ijzer.

De gezondheidsvoordelen van bron- en mineraalwater hangen af ​​van de kwaliteit van de watervoerende laag en hoe beschermd de bron is. Mineralen uit een goed beheerde bron kunnen gunstig zijn voor de botstructuur, de energieproductie, de werking van het zenuwstelsel, de bloedstolling, de spieractiviteit, nierstenen ,tanden, huid en haar, leverzuivering, spijsvertering, bloeddruk net zoals vele andere functies .

Direct drinken uit een slecht beheerde bron kan gevaarlijk zijn voor de gezondheid, omdat het gemakkelijk besmet kan raken door verschillende verontreinigende stoffen en bacteriën.

Afhankelijk van de geografische locatie kan natuurlijk mineraalwater: hoge concentraties lithium . Dit sporenmineraal wordt vaak gebruikt om bipolaire stoornis en depressie te behandelen, hoewel sommige onderzoeken een verband hebben gevonden tussen de aanwezigheid ervan in drinkwater en verminderde percentages van zelfmoord en crimineel gedrag . Op sommige plaatsen wordt dit mineraalwater verkocht als ‘Lithia Water’.

Gezuiverd water (gedeïoniseerd en gedistilleerd)

Er bestaan ​​verschillende methoden om drinkwater te zuiveren van resterende verontreinigingen, hoewel dit artikel er slechts twee beschrijft: gedestilleerd en gedeïoniseerd.Adverteren

Gedestilleerd water houdt in dat de vloeistof met warmte wordt verdampt om deze te scheiden van verontreinigingen en vervolgens de stoom terug te condenseren in water in een aparte container, meestal met achterlating van meer dan 99,9% van alle mineralen .

Gedeïoniseerd (of gedemineraliseerd) water gebruikt in plaats daarvan een proces van ionenuitwisseling, waarin elektrisch geladen harsen vervang calcium, magnesium, natrium, koper, ijzer en mangaan door waterstof en hydroxyl om zuiver water te creëren, vrij van mineralen, hoewel het kan nog steeds bacteriën en virussen bevatten .

Het belangrijkste argument voor het drinken van gezuiverd water is dat het de meeste chemische verontreinigingen en ongewenste mineralen mist die in kraanwater voorkomen.

Maar ook afwezig zijn de meeste, zo niet alle, heilzame mineralen uit drinkwater die onze voeding aanvullen. Vanwege het lage gehalte aan mineralen hebben velen ontdekt dat gezuiverd water een platte smaak heeft in vergelijking met kraanwater of flessenwater.

Alleen gezuiverd water drinken kan ook diurese verhogen increase , verdunning van elektrolyten, verhoogde eliminatie van mineralen uit het lichaam, hoge bloeddruk, osteoporose, hypothyreoïdie, hypertensie onder veel andere dingen, hoewel het met een gezond dieet nog steeds mogelijk is om heilzame mineralen en voedingsstoffen binnen te krijgen die afwezig zijn in gezuiverd water.

Afbeelding: DP-1

Alkalisch / geïoniseerd water

Alkalisch water wordt over het algemeen gemaakt met water en een ionisator, die een elektrische stroom gebruikt om H2O-deeltjes te scheiden in waterstof- en hydroxylionen, waardoor de pH-waarde stijgt tot ongeveer 8 of 9.

Voorstanders beweren dat alkalisch water is in staat om de vitaliteit te verhogen, verouderingsprocessen te vertragen, kanker en diabetes te voorkomen en zuur in de bloedbaan te neutraliseren, de stofwisseling te stimuleren, de pH-balans van het lichaam te herstellen, het lichaam te helpen voedingsstoffen effectiever te absorberen en zelfs bescherming tegen straling .

Helaas zijn deze claims: nog niet ondersteund door medisch onderzoek. Sommige onderzoeken hebben het potentieel gevonden voor: zure reflux behandelen , afnemende cholesterol en helpen langzaam botverlies , hoewel verder onderzoek nodig is. Een andere studie beweerde dat alkalisch water effectief was bij het beheersen van metabole acidose , hoewel dit alleen bij bepaalde dieren was.

critici beweren dat alkalisch water schadelijk kan zijn voor de spijsvertering en dat het niet gezonder is dan gewoon kraanwater. Ionisatoren filteren over het algemeen geen verontreinigingen weg en moge de concentratie verhogen van opgeloste metalen tot gevaarlijke niveaus of zelfs om bepaalde verontreinigingen om te zetten in onbekende verbindingen.

Waterionisatoren kunnen enkele honderden of zelfs meer dan duizend dollar kosten.

Een waterionisatoreenheid die in staat is of water zuurder of alkalischer maakt.

Verbeterd water

Met een reeks kleuren en smaken die ze onderscheiden van andere flessenwaterproducten, wordt verbeterd water op de markt gebracht met een verbeterde smaak en verrijkt met heilzame vitamines, mineralen, elektrolyten en kruiden om verschillende effecten te bereiken, waaronder het stimuleren van energie, het vergroten van de kalmte, het verhogen van antioxidanten, die de hydratatie verbeteren, evenals vele andere effecten.Adverteren

Hoewel al deze dingen geweldig klinken, zijn hun werkelijke gezondheidsvoordelen in twijfel getrokken door consumenten waakhonden vanwege verbeterde wateren met een hoog suikergehalte, vergelijkbaar met koolzuurhoudende frisdranken, waardoor potentiële voordelen effectief teniet worden gedaan.

Uitgelichte foto tegoed: Bart / Flickr via flickr.com