In het tijdperk van selfies en sociale media horen we veel over de opkomst van narcisme in de moderne samenleving. Maar met dit toegenomen belang dat aan uiterlijk wordt gehecht, moeten we ons net zo zorgen maken over de epidemie van een slecht lichaamsbeeld. EEN vragenlijst van Glamour Magazine ontdekte dat 97 procent van de ondervraagde vrouwen op een gemiddelde dag een 'ik haat mijn lichaam'-gedachte had. Ander studies hebben aangetoond dat jonge mannen in toenemende mate een vergelijkbare kritische houding en druk ervaren met betrekking tot hun uiterlijk. Mensen van alle leeftijden worstelen dagelijks met gemene, zelfbeschamende gedachten over hun uiterlijk, maar volgens psychologen zoals dokter co-auteur van Verover je kritische innerlijke stem , 'De kijk van mensen op hun lichaam is niet alleen wreed, maar ook onjuist.'

We hebben allemaal een innerlijke criticus die ons tot het voornaamste doelwit van een aanval maakt. Het is die zeurderige stem die in ons oor fluistert als we ons aankleden: 'Je bent te dik om dat te dragen. Bedek je gewoon.' Het is ook die luide schreeuw die roept: 'Je bent afschuwelijk. Niemand zal ooit tot je aangetrokken worden!' Om deze destructieve houdingen te overwinnen en in vreedzame harmonie met ons lichaam te leven, moeten we twee dingen doen: 1. Verdrijven dat ' kritische innerlijke stem ' die onze waarnemingen overneemt en 2. Oefen zelfcompassie.

Om dit negatieve denkproces, dat door Dr. Firestone wordt aangeduid als de 'kritische innerlijke stem', te begrijpen en te overwinnen, is het nuttig om te begrijpen waar het vandaan komt en hoe het werkt.

Waar kritische gedachten over ons lichaam vandaan komen

De maatschappij stuurt ons zeker berichten over hoe we eruit zouden moeten zien. Een studie van meisjes van 5 tot 8 jaar ontdekte dat 'meisjes al in een cultuur lijken te leven waarin leeftijdsgenoten en de media het dunne ideaal overbrengen op een manier die de ontwikkeling van het lichaamsbeeld en het gevoel van eigenwaarde negatief beïnvloedt.' Deze culturele berichten kunnen ons zelfrespect schaden, maar het is wat we met deze berichten in onze eigen geest doen dat een cyclus van zelfbeschamende gedachten of zelfs gedrag creëert. Het is ook ditzelfde denkpatroon dat we kunnen uitdagen door onze kritische innerlijke stem aan te nemen.

Naast maatschappelijke boodschappen, vormen negatieve vroege familie-ervaringen in grote mate onze zelfperceptie. In feite zijn het deze vroege gebeurtenissen die oorspronkelijk onze kritische innerlijke stem vormen. 'Vroege ervaringen waarvan we nooit hadden gedacht dat ze onze manier van kijken naar onszelf zouden hebben beïnvloed, blijven ons hele leven de oorzaak van onnauwkeurige zelfkritiek', zegt Dr. Firestone. 'Mensen die problemen hebben met' Negatief zelfbeeld kunnen ze herleiden tot gevoelens van vernedering, afwijzing of teleurstelling die ze in hun kindertijd hebben geleden. Wanneer jonge kinderen zoeken naar de redenen en verklaringen voor deze gevoelens, kijken ze vaak bij zichzelf in plaats van een fout te vinden bij een volwassene van wie ze afhankelijk zijn. Een van de gemakkelijkste plaatsen voor hen om de schuld te leggen, is hun fysieke verschijning.'

Kinderen vormen zich niet alleen op basis van de manier waarop ze werden bekeken of behandeld, maar ook op de manier waarop ouders of andere invloedrijke figuren zichzelf zagen. Veel ouders zijn zich er niet van bewust hoe hun eigen lage gevoel van eigenwaarde kan worden doorgegeven aan hun kinderen. Ze denken niet eens dat hun kind oplet als ze in de spiegel kijken en zeggen: 'Ugh, ik zie er zo dik/lelijk/oud/hangig/nietig/uit vorm uit.' Kinderen internaliseren deze negatieve berichten vaak, waardoor dit lage zelfbeeld van generatie op generatie wordt doorgegeven.

Hoe de kritische innerlijke stem werkt

Het is belangrijk om te herkennen hoe onze kritische innerlijke stem werkt om te begrijpen wanneer deze onze gedachten binnensluipt en ons zelfrespect doet dalen. De kritische innerlijke stem wordt meestal op bepaalde momenten of op basis van bepaalde gebeurtenissen getriggerd. Als iemand wegkijkt als we oogcontact maken, kan hij zeggen: 'Zie je wel? Je bent niet aantrekkelijk. Hij/zij zal je niet eens aankijken.' De stem kan zelfs opduiken nadat we erkenning hebben gekregen of dichter bij een doel zijn gekomen. Nadat we bijvoorbeeld zijn gevraagd voor een date op het strand, gaan we misschien naar bed met ons hoofd vol gedachten als: 'Je mag hem/haar je niet laten zien in een badpak. Je zult jezelf vernederen.' Na een bijzonder zware training, kan de stem binnenkomen: 'Al dit werk, en je ziet er nog steeds niet beter uit. Je zult nooit het lichaam hebben dat je wilt.'

Het is belangrijk om erachter te komen wanneer je stem binnensluipt en wat het je vertelt. Denk na over de specifieke berichten. Welke emoties roepen ze op? Herinneren ze je aan een gebeurtenis of persoon uit je verleden? Waar zouden ze oorspronkelijk vandaan kunnen komen?

Hoe u uw innerlijke criticus kunt uitdagen Verover uw innerlijke criticus

Als we erachter komen hoe onze 'ik haat mijn lichaam'-stemmen specifiek klinken en verbanden leggen over waar ze vandaan komen, kunnen we een aantal belangrijke stappen nemen om deze destructieve, interne vijand uit te dagen. U kunt meer te weten komen over deze stappen, die zijn ontwikkeld door Dr. Firestone en haar vaderdokter, hier .

Een van de nuttigste oefeningen die ze hebben gemaakt, is het opschrijven van onze specifieke 'stemmen' als 'jij'-uitspraken. Dit verandert het perspectief van de stem van iets waarvan we denken dat het waar is over onszelf (d.w.z. 'Ik heb zo'n dikke taille.') naar iets dat iemand anders tegen ons zegt (d.w.z. 'Je hebt zo'n dikke taille.') helpt ons de kritische innerlijke stem te zien als een externe vijand in tegenstelling tot ons werkelijke standpunt. Het kan ons ook helpen verbanden te leggen over waar deze stem oorspronkelijk vandaan kan komen. Misschien klinkt het als iets wat onze moeder over zichzelf zei. Misschien is het iets waar we in onze vader kritisch over waren, dat we ons nu zorgen maken dat het waar is voor ons.

Nadat we onze stemmen in de tweede persoon hebben opgeschreven, moeten we een meelevend, realistisch antwoord schrijven op basis van ons echte, vriendelijkere standpunt. We moeten ernaar streven om op deze uitspraken te reageren zoals we zouden doen tegen een vriend die deze dingen over zichzelf zegt, behalve ervoor te zorgen dat we in de eerste persoon reageren ('ik'-verklaringen). We kunnen bijvoorbeeld schrijven 'Er is niets mis met mijn taille. Ik zorg voor mijn lichaam en ben welgevormd en aantrekkelijk.'

Een andere belangrijke stap is om NIET te genieten van de acties die onze stemmen ons opleggen die synchroon lopen met de aanvallen. Als het ons vertelt: 'Ga niet naar het feest. Je ziet er verschrikkelijk uit,' moeten we onszelf ertoe aanzetten om ons best te doen om onze innerlijke criticus buiten de deur te houden als we dat doen. Als het tegen ons schreeuwt: 'Doe geen moeite om te oefenen. Je zult nooit de resultaten krijgen die je wilt', dan moeten we absoluut actie ondernemen, omdat we ons sterker en zelfverzekerder voelen.

Onthoud dat de kritische innerlijke stem lastig is. Het kan geruststellend klinken, ons verleiden tot zelfbeperkend, toegeeflijk of schadelijk gedrag, en ons vervolgens straffen voor het toegeven. Het kan bijvoorbeeld zeggen: 'Neem dat tweede stukje taart. Je hebt de hele week zo gezond gegeten.' Of het zal ons vertellen: 'Je hebt een zware dag gehad. Rust maar uit op de bank. Je hoeft niet naar buiten en actief te zijn.' Dan, zodra we naar zijn verleidelijke advies hebben geluisterd, roept het naar ons: 'Ik kan niet geloven dat je het weer verprutst hebt. Wat een dikke verliezer! Je bent zo lui. Je blijft gewoon zitten en doet niets!' De kritische innerlijke stem is geweldig om ons ertoe aan te zetten gedrag te vertonen dat onze stem verder voedt, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat.

Als we deze kritische gedachten weerstaan, kunnen we een weerlegging verwachten. In het begin kunnen de gedachten sterker worden of vaker naar boven komen, maar als we volharden en weigeren erin te geloven of eraan toe te geven, zullen ze uiteindelijk naar de achtergrond verdwijnen en zullen we veel sterker en zekerder van onszelf worden.

Oefen zelfcompassie

Als we het opnemen tegen onze innerlijke criticus, is het belangrijk om vast te houden aan wat mindfulness-expert Dr. Daniel Siegel een COAL-houding noemt, waarin we nieuwsgierig, open, accepterend en liefdevol voor onszelf zijn. We kunnen allemaal manieren vinden om meer zelfcompassie te kweken. Dr. Kristen Neff is een hoofdonderzoeker op het gebied van zelfcompassie , en ze heeft ontdekt dat het veel voordelen heeft die eigenlijk te verkiezen zijn boven zelfrespect. In tegenstelling tot zelfrespect, is zelfcompassie niet gericht op evaluatie, maar eerder op zelfacceptatie. Zelfcompassie is niet gecorreleerd met narcisme en richt zich op het hebben van de vriendelijke houding ten opzichte van onszelf die we zouden hebben tegenover een vriend. Dr. Neff beschrijft drie elementen van zelfcompassie:

1. Zelfvriendelijkheid boven zelfoordeel - Vriendelijk zijn voor onszelf in plaats van onszelf te evalueren.
2. Gemeenschappelijke menselijkheid versus isolatie – Erkennen dat we niet alleen staan ​​in onze strijd.
3. Mindfulness versus overidentificatie - Een evenwichtige benadering van onze negatieve emoties.

Studies tonen aan dat wanneer we zelfcompassie beoefenen, we eigenlijk meer kans hebben om te veranderen en onze doelen te bereiken. Wanneer we deze houding aannemen ten opzichte van ons fysieke zelf, worden we dankbaarder en accepteren we ons lichaam. We kunnen steeds beter in ons vel gaan zitten.

Leer meer over zelfcompassie .

Dysmorfe stoornis van het lichaam

Als u zich sterk bezighoudt met uw uiterlijk en denkt dat er iets mis is met uw uiterlijk dat uw aandacht opeist en/of als u dwangmatig, repetitief gedrag vertoont dat gericht is op uw uiterlijk, kunnen dit tekenen zijn van een lichamelijke dysmorfe stoornis. Als u deze symptomen ervaart, is het belangrijk om hulp te zoeken. Lees meer over BDD en hoe u de hulp kunt krijgen die u nodig heeft. Leer meer

Eet stoornissen

Als je gedachten over je lichaam hebt die ervoor zorgen dat je gedrag vertoont zoals het beperken van voedselinname, eetbuien, purgeren, aanhoudend gedrag om gewichtstoename te voorkomen, piekeren over je gewicht of soortgelijke symptomen, is het belangrijk om meer te weten te komen en hulp te zoeken als je het moeilijk hebt. Meer informatie over de symptomen van eetstoornissen hier en waar je hulp kunt vinden hier .