Lang geleden, toen mijn dochter jong was, merkten we momenten waarop haar persoonlijkheid op een dubbeltje leek te veranderen. Ze zou van coöperatief naar prikkelbaar gaan met een snelheid die ons verbijsterd achterliet. Toen we probeerden het te begrijpen, werden we ons ervan bewust dat dit gebeurde tussen de maaltijden door en vaak wanneer we haar gingen ophalen van de kleuterschool. Op basis van mijn verpleegkundige achtergrond vroeg ik me af of ze misschien bloedsuikerdruppels had en vroeg de kinderarts of ze diabetes kon hebben. Hoewel dat de verklaring had kunnen zijn, waren we opgelucht dat het geen diabetes was.

Nadat we een medische diagnose hadden geëlimineerd, ontdekten we dat we op de goede weg waren. We zagen herhaaldelijk het verband tussen stemming en eten en moesten concluderen dat ze ofwel hongersignalen miste of dat de signalen niet sterk genoeg waren om haar te laten stoppen met wat ze aan het doen was om te eten. Als we eten in haar zouden krijgen, zou ze terugvallen naar haar lieve zelf. Hoe langer het duurde om voedsel in haar te krijgen, hoe erger het zou worden. Het meest frustrerende was dat hoewel eten het antwoord was, onze dochter zou ontkennen dat ze honger had en weigerde te eten op een aanhoudende en soms uitdagende manier. Het was alsof het een golf was en als we het begin van de golfslag misten, moesten we gewoon wachten tot hij op het strand neerstortte en zich terugtrok.

We namen altijd onze toevlucht tot eten in de auto of bij ons. Noten, fruit roll-ups en 'power bars' werden een nietje. Gewapend met voedsel en een routine waarbij we iets aten voordat we uit de auto of in de auto stapten, hadden we minder uitbarstingen. Het bewijs was duidelijk en onmiskenbaar voor ons, maar minder duidelijk voor haar.

Gezien deze realiteit begonnen we aan de taak om onze dochter te helpen haar bewustzijn van het verband tussen eten en gemoedstoestand te vergroten. De verleiding was groot om haar ervan te overtuigen dat 'als je maar zou eten, je je beter zou voelen'. In haar humeurige toestand zou dat echter alleen maar brandstof toevoegen aan een toch al heet vuur. We moesten een manier vinden om haar mee te laten doen als ze zou meewerken om de situatie voor te blijven. Omdat we niet wilden dat ze dacht dat we haar de schuld gaven, moesten we een manier bedenken om haar bewustzijn te vergroten om haar vermogen om voor zichzelf te zorgen te ondersteunen.

Onze oplossing voor dit dilemma was om een ​​metafoor te creëren, een manier om aan onze dochter de associatie tussen stemming en voedsel weer te geven. Dit bracht ons ertoe om het 'Grouch Monster' te bedenken. Het Grouch Monster is een stiekeme soort. Als de buik leeg raakt, sluipt het naar binnen. Het neemt het over en wil niet weggejaagd worden, dus het liegt en laat je geloven dat je geen honger hebt. Maar de enige manier om het weg te jagen, is door het te verdringen door voedsel in je maag te stoppen. Het was zowel speels als nuttig om deze taal te hebben. Na verloop van tijd hielp het Grouch Monster haar een proces te begrijpen dat anders onzichtbaar voor haar was. Het heeft lang geduurd voordat ze leerde om het voortouw te nemen en de keuzes te maken die ze nodig had om voor zichzelf te zorgen, maar het opende de deur voor ons om samen te praten en plannen te maken.

Sinds de geboorte van het 'Grouch Monster' heb ik deze metafoor met talloze families gedeeld. Hij of zij heeft families geholpen toen ze ontdekten dat het Grouch Monster iedereen kan overnemen! Als elk kind het Grouch Monster begint te ontdekken, neemt het vele vormen aan: kleur, grootte, geslacht, enz. Tekeningen helpen kinderen meer te weten te komen over dit slinkse monster, zodat ze kunnen leren niet het slachtoffer te zijn. Terwijl kinderen meer te weten komen over hun Grouch Monster, worden ze geweldige meesters in het ontdekken en ontdekken wanneer het opduikt bij hun ouders en broers en zussen. Met deze speelse aanpak kan elk lid zijn persoonlijke Grouch Monster verkennen, hoe stemming en gedrag worden beïnvloed, en de magische remedie om het weg te jagen. Terwijl u uw kind op deze reis helpt, moet u erop letten dat het tussen de maaltijden door verschijnt, na snacks met veel suiker of maaltijden zonder eiwit om de bloedsuikerspiegel op peil te houden.

Is er een Grouch Monster op de loer achter de schermen bij uw huis? Overweeg om op te merken wanneer het gedrag van uw kind verandert. Dit is een ontdekking die je samen met je kind kunt doen, inclusief de mogelijkheid dat je je eigen mopperende monster hebt. Veel plezier en voel je vrij om speels te zijn in je jacht op het Grouch Monster en experimenteer met wat er nodig is om het te temmen!