Lindsay Lohan lijkt controverse te veroorzaken met elk nieuw ding dat ze doet, of het nu een andere arrestatie, een auto-ongeluk of een soort drugsmisbruik is. Maar vooral haar laatste stunt is verschrikkelijk en schokkend. Vorige maand poseerde ze tijdens een fotoshoot met geweren tegen haar hoofd en mond. Deze provocerende poses van haar flirten met zelfmoord waren ongelooflijk verontrustend en veroorzaakten een enorme reactie van professionals in de geestelijke gezondheidszorg, wapenbeheersingsactivisten en mensen over de hele wereld.

Fotograaf Terry Richardson maakte deze foto's van Lindsay in Chateau Marmont in Los Angeles, maar moest ze snel van internet halen toen het tumult begon. Hoewel hij ze op dezelfde dag dat hij ze postte, verwijderde, was het kwaad al geschied. De foto's werden overal op internet verspreid en er is nu geen manier om ze kwijt te raken. En hoewel het gewoon weer een geval van Lindsay-drama lijkt, van een meisje dat wanhopig probeert in de schijnwerpers te komen, promoten deze foto's iets veel groters dan dat: zelfmoord.

Of haar foto's nu een roep om hulp of een poging tot roem waren, zelfmoord is niet iets om lichtvaardig op te vatten. Het is eerder een zeer reëel probleem dat veel meer voorkomt dan zou moeten in de huidige samenleving. Het is extreem gevaarlijk en kan verwarrend zijn om mee om te gaan, maar het is een serieus probleem dat moet worden aangepakt, niet gefotografeerd en bespot. Als een zeer bekende publieke figuur lijkt het onverantwoordelijk voor Lindsay om die foto's te maken. Ze laat het lijken alsof zelfmoord normaal is, en iedereen doet het. De foto's maken van zelfmoord iets begeerlijks, trendy, misschien zelfs sexy. Dit is ongelooflijk schadelijk voor iedereen die suïcidaal is of is geweest en moedigt hen alleen maar aan te denken dat zelfmoord hun antwoord zou kunnen zijn. Dit soort reclame voor zelfmoord suggereert dat het een einde zal maken aan de pijn van een persoon en hen voorgoed zal helpen. Dit is niet waar.

Hoewel de media ervoor kiezen zelfmoord niet als belangrijk te beschouwen, is de realiteit dat jaarlijks miljoenen mensen last hebben van zelfmoordgedachten of zelfmoordacties. Deze mensen bevinden zich in een kwetsbare toestand: in zichzelf balancerend tussen leven en dood. Dit interne evenwicht kan door invloeden van buitenaf in beide richtingen worden omgeslagen. De media, het publiek en ieder van ons kan een persoon beïnvloeden die suïcidaal is. Hoewel de zelfdestructieve gedachten en abnormale gedragingen van suïcidale mensen niet gemakkelijk te begrijpen zijn, en ze niet altijd bereid zijn om hulp van anderen te zoeken, zijn er maatregelen die genomen kunnen worden ter ondersteuning van de kant van hen die voor het leven kiest. De media kunnen hun wens om de kijkcijfers te verhogen opzij zetten en verantwoordelijk handelen met betrekking tot het melden van zelfmoord. Ze kunnen het publiek bijvoorbeeld informeren over de waarschuwingssignalen van zelfmoord.

Volgens , zijn de volgende zelfdestructieve gedragingen prominente waarschuwingssignalen voor zelfmoord:

1. Verstoorde slaap: Mensen die zelfmoord plegen, gaan vaak dagen of weken zonder te slapen.
2. Isolatie: Een suïcidaal persoon trekt zich terug van anderen, vooral goede vrienden en familie. Ze brengen meer tijd alleen door en doen alsof ze met niemand in de buurt willen zijn.
3. Verlies van interesse: Mensen die risico lopen, verliezen hun interesse in alles wat vroeger belangrijk voor hen was, inclusief hun favoriete activiteiten en alles wat vroeger een groot deel van hun identiteit was.
4. Extreme zelfontkenning, gebrek aan plezier: een suïcidaal persoon lijkt resistent tegen plezier. Volgens hen is alles slecht en niet de moeite waard. Ze kunnen het vermogen verliezen om overal geluk in te vinden.
5. Extreme zelfhaat: wanneer een persoon zelfmoord overweegt, worden hun gedachten vaak ongelooflijk zelfdestructief en beginnen ze zichzelf intens te haten. Ze kunnen dingen zeggen en doen die zeer zelfspot zijn.
6. Er niet bij horen: iemand die suïcidaal is, heeft het gevoel dat hij er niet bij hoort of niet bij anderen past. Ze zijn misschien geneigd om niet meer bij hun familie en vrienden te zijn omdat ze zich geen deel van hen voelen. Deze gedachten zijn vaak vervormd, maar suïcidale mensen zullen volhouden dat ze anders zijn.
7. Een last voor anderen: iemand die risico loopt, gelooft dat alles aan zichzelf een last is voor anderen. Ze geloven dat hun persoonlijkheid, problemen, vriendschap, enz... slechts een last op de schouders van alle anderen is.
8. Positieve stemmingsverandering: zelfmoord vindt plaats op het moment dat de persoon die risico loopt gelukkiger en meer betrokken begint te worden. Depressie doodt een persoon tot het punt waarop ze zo verdrietig zijn dat ze niets kunnen doen, laat staan ​​de moeite nemen om zelfmoord te plegen. Maar wanneer een risicopersoon een positievere stemming begint te krijgen, betekent dit dat ze de kracht en moeite kunnen hebben om er daadwerkelijk mee door te gaan. Ze zijn misschien blij omdat ze de beslissing hebben genomen om zelfmoord te plegen en erg blij zijn met hun plan.
9. Zelfmoordpraat: een persoon die risico loopt, doet vaak uitspraken over de dood of zinspeelt op zelfmoord als een goede manier om een ​​einde te maken aan de pijn. Deze verklaringen moeten zeer serieus worden genomen, omdat ze een schreeuw om hulp kunnen zijn.

Ze kunnen geholpen worden als de media de ernst van zelfmoord in ons land erkennen en informatie geven die nuttig en ondersteunend is voor levenskeuzes.

Feit is dat zelfmoord gevaarlijk en zeer reëel is. En foto's zoals die van Lindsay zijn kwetsend voor degenen die suïcidaal zijn geweest of degenen die erover nadenken zelfmoord te plegen. Pas als we zelfmoord licht opvatten en het zelfs als een grap beschouwen, hebben we een steeds schadelijkere en gevaarlijkere invloed op iedereen om ons heen.