Als we ons totaal verwoest voelen door het einde van een relatie, moeten we onszelf een serieuze vraag stellen: 'Wat zijn we eigenlijk aan het verliezen?' Toegegeven, een van de meest pijnlijke dingen in het leven is verlies, en het verlies van contact met iemand van wie we houden kan hartverscheurend zijn. Veel mensen besluiten er echter mee te stoppen na maanden of zelfs jaren van emotionele vervreemding en fysieke afstand. Hoe komt het dan dat stellen die zelden genegenheid tonen of die nauwelijks contact hebben, vaak in paniek raken bij het verlies van hun partner? Of hoe komt het dat een persoon, die op het punt staat een relatie te beëindigen waarin hij ongelukkig is, zich wanhopig en in de steek gelaten voelt wanneer zijn partner ervoor kiest om eerst de relatie te beëindigen?

Het overweldigende, emotioneel verpletterende gevoel van verlies dat we aan het einde van een relatie ervaren, is vaak het gevolg van het feit dat we een 'fantasie band' met onze partner. Een fantasieband is een term die is ontwikkeld door mijn vader, een psycholoog-arts, om een ​​ingebeelde verbinding te beschrijven die een persoon ontwikkelt met een andere persoon, waardoor een illusie van veiligheid of een vals gevoel van veiligheid wordt gecreëerd.

Wanneer individuen dit doen, drukken ze niet langer echte daden van liefde uit; in plaats daarvan vervangen ze echte relaties door de vorm van het hebben van een relatie en bestaan ​​ze als twee geïsoleerde mensen die twee gescheiden levens leiden. Een fantasieband helpt de mensen in een paar om te voelen dat ze niet alleen zijn, en toch zijn ze vaak emotioneel ver van elkaar verwijderd.

Wanneer we in een fantasieband zitten, kan onze werkelijke relatie al lang geleden beginnen te eroderen, toen we echte daden van vriendelijkheid, respect en genegenheid begonnen te vervangen door afstompende routines en defensieve houding tegenover elkaar - toen we geleidelijk steeds minder fysieke genegenheid of gestopt met het uiten van persoonlijke interesse in elkaar. Uiteindelijk is geen van beiden echt onszelf. We zijn niet langer kwetsbaar voor onze geliefde. Dus als we de relatie verliezen, verliezen we in werkelijkheid het valse gevoel van veiligheid dat de fantasieband bood en niet de intimiteit die we ooit met onze partner voelden.

Een vrouw die ik kende, besloot bijvoorbeeld haar man te verlaten. Jarenlang was er weinig uitgewisseld tussen de twee in termen van warmte, romantiek of zelfs kleine attenties. Ze voelde zich sterk in haar beslissing en helder over haar toekomst. Ze was zelfs opgewonden over de mogelijkheid om weer liefde te vinden. Haar man smeekte haar om niet weg te gaan en vertelde haar dat hij niet zonder haar verder kon, dus besloot ze te blijven om te proberen de zaken te regelen. Maandenlang veranderde er niets tussen hen, en al snel besloot haar man dat hij wilde scheiden. De vrouw was er kapot van. Nadat ze zich ooit solide had gevoeld over haar eigen beslissing om te vertrekken, raakte ze nu in paniek en stortte ze in elkaar bij de gedachte alleen te zijn. Ze was bang dat ze niet voor zichzelf zou kunnen zorgen, zelfs niet zou kunnen overleven zonder hem.

Het kostte haar wat tijd, maar de vrouw realiseerde zich uiteindelijk dat het niet het verlies van haar man was dat ze rouwde; het was de illusie van veiligheid die de relatie bood. Ze had haar huwelijk gebruikt om te voelen dat ze aan de verwachtingen van de samenleving voldeed, om te bewijzen dat ze een begeerlijke vrouw was. Toen ze van plan was hem te verlaten, voelde ze zich stabiel en zelfverzekerd. Maar toen hij besloot haar te verlaten, werd ze overweldigd door angsten, onzekerheden en aanvallen op zichzelf.

Wanneer we ons kapot voelen na een breuk, is het belangrijk om goed te kijken naar wat dit gevoel zou kunnen veroorzaken. Is het het verlies van de relatie of de fantasie? Behandelden we elkaar echt liefdevol? Waren we er echt voor elkaar? Toonden we allebei zorg, eerlijkheid en respect voor elkaar? Ben ik van streek door het verlies van de werkelijke relatie of de fantasie die we lang geleden hebben vervangen door echte relaties? Ben ik aan het genieten?zelfkritische gedachtendie me vertellen dat ik nooit liefde zal vinden of dat er iets mis met me is?

Als we ons afgewezen voelen, beginnen we vaak te luisteren naar destructief'innerlijke stemmen' die ons en onze partner aanvallen. Als we naar deze destructieve gedachten luisteren, is de kans groter dat we vernedering voelen dan echt verdriet over ons verlies. Onze innerlijke criticus voedt het gevoel dat we niet alleen kunnen overleven, en zegt vaak dat niemand ooit van ons zal houden. Wanneer deze stemmen ons niet venijnig aanvallen, woeden ze vaak tegen onze partner, wat alleen een oriëntatie op onze situatie als slachtoffer ondersteunt. Onze kritische gedachten zijn zelden gebaseerd op de realiteit. Ze vertegenwoordigen een vicieuze 'anti-zelf' die een negatieve manier is om jezelf te zien die al vroeg in je leven is opgenomen.

Wanneer een fantasieband wordt verbroken, is de kans groter dat we rouwen om het einde van ons valse gevoel van veiligheid dan om het einde van echte, liefdevolle relaties. De scène in de iconische film Toen Harry Sally ontmoette legt deze dynamiek perfect vast wanneer een snikkende Sally haar beste vriend Harry naar haar appartement roept. Sally is radeloos omdat een man met wie ze een tijdje geleden een serieuze date had gehad, nu met iemand anders gaat trouwen. Hoewel Sally nooit met haar ex had willen trouwen en zich weliswaar 'prima' voelde na hun relatiebreuk, bracht het nieuws dat hij zich met iemand anders verloofde haar hysterisch aan.

Sally: Al die tijd dacht ik dat hij niet wilde trouwen. Maar de waarheid is dat hij niet met me wilde trouwen. Hij hield niet van mij.

Harrie: Als je hem nu terug zou kunnen nemen, zou je dat dan doen?

Sally: Nee. Maar waarom wilde hij niet met me trouwen? Wat is er mis met me?

Wanneer we het uitmaken met iemand, en we zijn bereid deze illusie van verbondenheid los te laten, kunnen we ontdekken dat we veel minder verwoest zijn door de scheiding. In plaats daarvan kunnen we onze echte gevoelens van verdriet of verlies voelen. We zullen echter niet het gevoel hebben dat we onszelf verliezen. Het is belangrijk om te onthouden dat je een heel persoon op jezelf bent. Niemand kan je compleet maken. Je verliest je identiteit niet door je relatie te verliezen. Misschien open je zelfs een deur om jezelf beter te leren kennen.

Zonder de verstikkende beperkingen van een fantasieband, kunnen we ontdekken wie we werkelijk zijn en wat we echt willen. We kunnen ons vermogen om geliefd te worden ontwikkelen en onszelf openstellen om dicht bij iemand te blijven die beschikbaar en aardig voor ons is. Een relatie die gebaseerd is op liefde, in tegenstelling tot fantasie, zal veel minder van de ene op de andere dag afbrokkelen, omdat het gebaseerd is op eerlijkheid en echte relaties. Wanneer we onszelf ontwikkelen, vergroten we onze kansen om het type relatie te vinden dat ons een vitaal gevoel geeft en het waard is om voor te vechten.

Leer hoe u zich kunt losmaken van een Fantasy Bond in onze eCourse,