Als we onze gewoonten niet onderzoeken of veranderen, kan dit een verlammend effect op ons leven hebben.

Een routine hebben is niet per se slecht. Het kan je helpen georganiseerd te blijven, productief te zijn of zelfs, volgens sommigen onderzoekers , betekenis vinden. Zeker studies gezinsroutines hebben geassocieerd met opvoedingscompetentie en tevredenheid in het huwelijk. Niet alle routines zijn echter gelijk en het niet onderzoeken of veranderen van onze gewoonten kan een beperkend of afstompend effect op ons leven hebben.

Een belangrijke reden hiervoor is dat gewoontegedrag ons van nature kan afsnijden van gevoelens. Als we een reeks van hen doornemen, kunnen we de hele dag op de automatische piloot staan, wat ertoe kan leiden dat we het contact met onszelf en onze directe ervaring verliezen - of het nu zintuiglijk of emotioneel is. Als we bijvoorbeeld door onze telefoon scrollen tijdens ons woon-werkverkeer in de ochtend, kan het vrij onschuldig lijken, maar we missen misschien bezienswaardigheden, geluiden of zelfs geuren die ons op de een of andere manier zouden verlevendigen, een specifiek gevoel zouden opwekken of onze verbeelding zouden aanwakkeren. Evenzo kan de lijst met items die we onszelf onder druk zetten om in onze avondroutine op te nemen, tijd in beslag nemen die we zouden kunnen gebruiken om contact te maken met dierbaren.

Wat onze persoonlijke gewoontepatronen ook mogen zijn, het is de moeite waard om na te denken over de manieren waarop ze ons kunnen afsnijden van een meer vitale manier om met de wereld om te gaan. Een bepaalde routine kan ervoor zorgen dat we ons veiliger of onbetwist voelen, waardoor sommige van onze angsten rond onzekerheid worden onderdrukt. Het kan ons echter ook afsluiten voor ons gevoel van ontzag, nieuwsgierigheid of opwinding. Dit komt omdat wanneer we iets proberen te gebruiken - of het nu een substantie of een rigide gedragspatroon is - om een ​​negatieve emotie te verdoven, we vaak onbedoeld ook onze diepere, positieve emoties buitensluiten.

Een veelvoorkomende bijwerking van onze routinematige pogingen om af te stemmen is verveling. Denk na over hoe u zich voelt op een vakantiedag versus hoe u zich midden op een typische dag thuis voelt. Meestal is er nieuwigheid in verband met reizen die verkwikkend is. En hoewel er een gevoel van vrijheid en gebrek aan verplichting is, is er ook een volledige verschuiving naar onze routine. In plaats van hoe gaan we deze dag aanpakken door nieuwe ervaringen en onzekerheid.

In werkelijkheid is het mogelijk om op elke willekeurige dag van ons leven hetzelfde gevoel van avontuur te behouden. Er zijn tastbare manieren om een ​​balans te vinden tussen ons dagelijks leven kalm en stabiel laten voelen en ons openstellen voor nieuwe en stimulerende ervaringen. De eerste stap is om onszelf af te vragen, ervaren we ons leven echt of gaan we gewoon door de bewegingen? We kunnen gaan kijken naar patronen in ons gedrag die verworden of zelfs starre manieren van denken zijn die onze energie naar beneden halen en ons afsnijden van een gevoel van levendigheid.

Het kan handig zijn om een ​​lijst te maken van activiteiten die we ondernemen waardoor we ons levenloos voelen. Voor velen van ons kan het gebruik van technologie - onze telefoons of streaming tv - verslavend verdovend werken. Gewoontes die ons afsnijden, bestaan ​​echter al veel langer dan onze apparaten, dus het is ook belangrijk om zelfs schijnbaar ongevaarlijke activiteiten te overwegen, zoals een specifieke plek waar we altijd gaan eten of een bepaalde manier waarop we ons klaar moeten maken om naar bed te gaan . Als we moeite hebben om dit gedrag bij onszelf te herkennen, is een goede vuistregel dat we vaak kunnen zien hoe dwangmatig de handeling is door hoe angstig we ons voelen als we ervan afwijken.

Zodra we een idee hebben van enkele van de routines die we willen veranderen, kunnen we actie ondernemen. Dit hoeft niet iets monumentaals te zijn. We kunnen beginnen door de volgorde van dingen door elkaar te halen, een nieuw restaurant te proberen of een andere route naar het werk te nemen.

Als we met deze oefening experimenteren, kunnen we groter gaan denken. We kunnen onderzoeken wat het zou betekenen om los te komen van een vaste identiteit of een rol die we onszelf opleggen. Als we bijvoorbeeld de druk voelen om de rustige, sympathieke persoon te zijn, kunnen we proberen te praten en meer ideeën aan te dragen. Als we vaak de behoefte voelen om te bepalen waar we het avondeten halen of waar we uitgaan op een date night, kan loslaten en kijken wat er gebeurt onze ervaring volledig veranderen. Hoe klein ze ook lijken, het maken van dit soort veranderingen kan ons angstig maken. Ze maken ons echter ook vaak wakker op manieren die we echt niet verwachten.

Dit komt omdat wanneer we in routine vervallen, we vaak een gedragspatroon kiezen dat zelfbeschermend en vertrouwd aanvoelt. Deze patronen zijn gebaseerd op oude aanpassingen die we hebben gemaakt om ons veilig te voelen in onze vroege omgeving. Als kinderen bouwden we verdedigingen op om onszelf te beschermen tegen de manieren waarop we gekwetst werden. We moesten ons misschien zelfvoorzienend, pseudo-onafhankelijk en georganiseerd voelen om te kunnen bestaan ​​in een huishouden dat voor ons chaotisch en onstabiel aanvoelde. Om onszelf te beschermen tegen angst en pijn, hebben we onbewust een reeks gestructureerd gedrag ontworpen om ons te helpen door de wereld te navigeren. Het probleem is dat als onze werelden en levens veranderen, en we onafhankelijke volwassenen worden die niet langer het slachtoffer zijn van onze omstandigheden, we vast blijven zitten in onze wegen. Op dit punt begint onze zelfbeschermende verdediging ons eerder pijn te doen dan te helpen.

Wanneer we verdedigd blijven in ons leven en rigide in onze routines, verliezen we vaak het gevoel van verwondering van een kind over de wereld. We kunnen echter opnieuw contact maken met dit gevoel door bereid te zijn om te verkennen. Deze verkenning hoeft niet beperkt te blijven tot een vakantie of speciale gelegenheid, maar kan worden gekoppeld aan elke dag. We kunnen verkennen in onze eigen stad, vrijer zijn in onze relaties, of meer openstaan ​​voor variatie in onze ochtendroutine. Elke dag kunnen we er een punt van maken om ons gevoel van keuze te vieren.

De waarheid: geen dag of moment zal hetzelfde zijn als een andere. Maar door op zoek te gaan naar en actief te kiezen voor nieuwigheid, voelen we ons levendiger, betrokken en afgestemd op onszelf en anderen. Dit kan betekenen dat je iets simpels doet als het spontaan knuffelen van onze partner in plaats van er langs te rennen of iets geks te doen met ons kind in plaats van ze weg te sturen om hun kamer op te ruimen. Het kan betekenen dat we een nieuwe hobby oppakken of onze telefoon neerleggen.

Wat de actie ook is, het is belangrijk om bij onszelf in te checken en te zien hoe deze nieuwe keuzes ons laten voelen. We kunnen doen wat Dr. Daniel Siegel noemt door onze ervaring te spitten, rekening houdend met alle gewaarwordingen, beelden, gevoelens en gedachten die opkomen. Terwijl we dit doen, kunnen we ons angstig voelen, maar na verloop van tijd zullen we ons langzaamaan weer verbinden met wie we zijn. We zullen dieper gaan weten wat we leuk vinden, wat belangrijk voor ons is, en heel eenvoudig, wat ons tot leven brengt.