Waarom zijn we hier? Waarom staan ​​we elke ochtend op en willen we iets bereiken? Waarom verschijnen er plotseling vogels als je in de buurt bent? Waarom vragen waarom?

Waarom?

Het is een krachtige vraag.

Filosofen gebruiken het om de menselijke conditie beter te begrijpen en de antwoorden op de Grote Vraag te vinden. Wetenschappers gebruiken het om ziektes te genezen en The Carpenters vroegen het ooit om een ​​behoorlijk pakkend nummer te maken.

Het goede nieuws is dat we die vraag onszelf regelmatig kunnen stellen om ons te helpen bij de uiterst belangrijke missie om dingen voor elkaar te krijgen.Adverteren

Ben je ooit gaan zitten om van je takenlijst een reeks doelen te maken zonder al te veel na te denken over waarom je een bepaalde taak gaat ondernemen die verder gaat dan het simpele excuus dat het gewoon moet worden gedaan?

Heb je jezelf ooit halverwege een dodelijk saaie, tijdrovende taak gevonden en plotseling bedacht wat hier in godsnaam de bedoeling van is?

Zo niet, meer macht voor jou. Zo ja, welkom in mijn wereld.

Te veel te doen

Ik vermoed dat ik niet de enige ben die ooit veel meer op mijn bord heeft gevonden dan ik ooit aankan. Uitgestrekte takenlijsten, barstend uit zijn voegen met een eindeloze hoeveelheid acties die uit de hand liepen. Projecten die belangrijk leken, waren voor altijd half af en vooruitgang op langetermijndoelen was nog maar net begonnen.

Er was gewoon zoveel te doen. Meer dan ik ooit zou kunnen bedenken om te eindigen in zoiets als een beheersbare tijdschaal en ik moest het allemaal doen.Adverteren

Ik stond er nooit bij stil waarom ik iets moest doen waarvan ik gewoon wist, zelfs onbewust, dat het moest gebeuren. Immers, als ik het niet hoefde te doen, waarom zou dan de gedachte bij me opkomen om het op een takenlijst te krabbelen?

Het creëerde een gewoonte om een ​​te hoge prioriteit toe te kennen aan wat nutteloze of onnodige taken waren, en zoveel tijd aan die taken te besteden dat ik nooit de tijd had om iets te bereiken dat echt belangrijk voor me was.

Dat was, eerlijk gezegd, krankzinnig.

Vragen waarom

Dus ik stopte. De volgende keer dat ik kwam om mijn doelen te plannen en een takenlijst op te stellen, dwong ik mezelf lang en diep na te denken over waarom ik van plan was al deze dingen te doen.

• Waarom is het belangrijk dat ik dit project afrond?
• Waarom is het belangrijk dat ik al die e-mails zo snel mogelijk beantwoord?
• Waarom staat dit langetermijndoel op mijn bucketlist?
• Waarom moet ik mijn hele dag bezig zijn met iets dat uiteindelijk weinig oplevert?

Door zo te denken elke keer als ik dingen ging plannen, kwam ik erachter dat ik veel tijd verspilde aan dingen die er niet echt toe deden, ofwel omdat de prioriteiten waren veranderd, omdat ik mezelf ervan had overtuigd dat iets belangrijk was terwijl het echt niet zo was of zelfs omdat iemand anders had gezegd dat het belangrijk was.Adverteren

Met de laatste groep worstelde ik het meest.

Na lang nadenken over bepaalde taken, bleek dat de enige reden dat ik iets moest doen, was omdat het door iemand anders van mij werd verwacht.

Ik vermoedde dat die mensen ook niet goed hadden nagedacht over waarom dit moest gebeuren. Bij nader inzien was het een volkomen zinloze oefening om de tijd op te zuigen en bezig te blijven. Toch verwachtten mensen dit van mij. Hoe kon ik rechtvaardigen dat ik het niet deed?

Ik stelde nog een vraag.

Wat is het ergste dat kan gebeuren?

Wat is het ergste dat kan gebeuren als ik deze taak niet voltooi? Of, zoals ik er zo dramatisch over dacht: gaat er iemand dood als ik dit niet doe?Adverteren

Vaker wel dan niet, bleek dat niemand zou sterven, dat er niets ergs zou gebeuren, en daarom kon ik er zeker van zijn dat ik die dingen van mijn lijst kon schrappen om me in plaats daarvan te concentreren op wat echt belangrijk was.

Rechtvaardiging

Natuurlijk is er een probleem met deze benadering; als we genoeg tijd besteden aan het nadenken over iets, kunnen we gemakkelijk een miljoen excuses vinden om te rechtvaardigen dat we iets wel of niet doen.

Daarom is het belangrijk om eerlijk, misschien hard, tegen jezelf te zijn wanneer je deze aanpak toepast. Is dit echt belangrijk? Zal het op de lange termijn uitmaken of lijkt het er nu gewoon op? Kan ik dit aan iemand anders delegeren? Kan ik het helemaal loslaten en me concentreren op wat er echt toe doet?

Zo niet, maak het dan af. Als dat zo is, laat het dan los. De enige persoon die je echt teleurstelt als je niet vraagt ​​waarom, ben jijzelf. Op die manier heb je veel meer tijd om je te concentreren op wat echt belangrijk voor je is, zoals het beantwoorden van de grotere vragen in het leven, zoals waarom we hier zijn, of zelfs waarom vogels plotseling verschijnen.

Uitgelichte foto tegoed: Schitterende jonge brunette in denkhouding via Shutterstock Adverteren