Het is niet zeldzaam voor mensen om te ervaren emotionele uitbarstingen na het zien van een echt boeiende film . Wat het ook wordt genoemd, post-film depressie is eigenlijk een ervaring, een periode, een gevoel en een nieuwe identiteit. Vastzitten met de foto's en de warmte van de personages zorgt ervoor dat je meer uit de film wilt halen. Dit sterke gevoel gaat gepaard met een gehechtheid, en daarom begrijpen mensen die depressief worden na het zien van een film de volgende dingen.

1. Ze willen de wereld vanuit een ander perspectief zien.

Films hebben een manier om de kijker weg te halen uit hun huidige staat en ze ergens anders heen te drijven. Ze willen de wereld vanuit een ander perspectief kunnen zien en dit gevoel koesteren dan alleen maar naar een film kijken.Adverteren

2. Ze begrijpen dat ze anders zijn.

Proberen de punten met elkaar te verbinden en in harmonie te zijn met hun emoties is een persoonlijke zaak. Ze kunnen dit niet gemakkelijk met anderen in verband brengen, omdat ze op een bepaalde manier anders en uniek zijn. Het laat alleen maar zien hoe gevoelig ze kunnen zijn en hoe diep ze worden geraakt door de foto's die ze zien.

3. Ze willen het proces nog een keer herhalen.

De depressie houdt ze vast en vangt ze. Wat uitnodigend en aantrekkelijk is, is de film opnieuw te zien of het proces voort te zetten. Er komt altijd een einde aan elke foto, maar ze wensen vaak dat er steeds meer scènes zouden blijven verschijnen na de aftiteling.Adverteren

4. Ze willen live uit de film komen.

Dit kan in zekere zin figuurlijk klinken, maar het is gewoon omdat ze meer van de film willen ervaren. Ze downloaden de soundtrack, ze googlen de titel en lezen over de acteurs, ze kopen fan-t-shirts en ze beheersen de lijnen en eigenaardigheden van de personages. Ze willen gewoon de film naleven en de ervaring opnieuw creëren.

5. Ze worden blootgesteld.

Hun emoties en verwachtingen worden onthuld. Voor sommigen kan het leiden tot teleurstelling, walging of onbegrip. Ze zijn depressief omdat ze meer verwachten van de realiteit, die ze in de film hebben gevonden, dus nu het voorbij is, voelen ze diepe minachting en ongenoegen.Adverteren

6. Ze voelen zich onvervuld.

Ze geloven dat ze beter kunnen worden of meer uit het leven kunnen halen. Ze willen eigenlijk meer van de wereld om hen heen en daarom verlangen ze naar meer.

7. Ze voelen zich alleen.

Ze geloven dat ze alleen staan ​​in het omgaan met hun emoties. Ze kunnen op dit moment niet veel vragen beantwoorden, en misschien zijn ze zelfs boos op zichzelf omdat ze zich voelen zoals ze zich voelen. Hoe slecht of goed of opwindend ze ook zijn, ze blijven verbijsterd en verbijsterd achter bij de plotselinge reactie die ze voelen.Adverteren

8. Ze willen contact opnemen.

Konden mensen maar met ze knuffelen en uitleg geven of proberen contact met ze op te nemen. Konden ze maar niet als zwak gezien worden, maar als sterk omdat ze zo liefdevol en verwachtingsvol waren. Kon iemand het maar begrijpen. Ja, ze willen contact opnemen en iemand vinden die hen kan begrijpen en hen kan helpen antwoorden te vinden.

9. Hun gevoelens zijn gebroken.

Velen zouden kunnen aanhalen hoe hun gevoelens en emoties waren gekneusd. Terwijl sommigen depressie misschien zien als een hyperbool , is het belangrijk om te begrijpen dat elke persoon die naar een film kijkt en daarna depressief is, plotseling een psychologische draai aan zijn verhaal krijgt.Adverteren

10. Ze hebben hun eigen reizen.

Ja, deze depressie biedt hen een ervaring - een reis om sterker te worden en zichzelf op een andere manier te zien. Ze doorlopen een periode en een fase of een fase. Ze herstellen wel en zijn in staat hun gedachten op iets anders te kanaliseren. Ze kunnen weer blij zijn als ze weer een film zien en erdoor gevangen kunnen worden. Het is allemaal een sequentieel iets. Ze komen niet vast te zitten; ze waarderen gewoon de reis die elke film waar ze door gefascineerd zijn, doormaakt.

Uitgelichte foto tegoed: http://www.pixabay.com via pixabay.com