Hoe je een breuk kunt begrijpen en je er beter over kunt voelen.

Als therapeut hoor ik veel verhalen over relatiebreuken. Veel mensen komen naar therapie omdat ze moeite hebben om over iemand heen te komen. Ze hebben vaak het gevoel vast te zitten in hun pijn, alsof het leven nooit meer goed zal zijn. Ze zeggen dat ze alleen maar weer zichzelf willen voelen, maar hun geest wordt in beslag genomen door de ander, wat ze verloren hebben en wat er mis is gegaan.

Hoewel elke ervaring van verlies pijnlijk kan zijn, heeft wat ons gevangen houdt in ons lijden veel te maken met de verhalen die we onszelf vertellen over wat er is gebeurd. We voelen ons vaak gedwongen om onszelf, onze vrienden of zelfs een therapeut steeds weer hetzelfde verhaal te vertellen. In werkelijkheid kunnen deze verhalen veel meer te maken hebben met onze eigen psychologie dan met de feitelijke omstandigheden van de breuk. Ze worden meestal sterk beïnvloed door negatieve overlays uit ons persoonlijke verleden. In feite kan het verlies van een relatie zijn als een misstap in een zinkgat van oude, onopgeloste verhalen en emoties.

Dus, wat kunnen we hieraan doen? Het goede nieuws is dat er bepaalde strategieën zijn die we kunnen gebruiken om onze denkwijze te veranderen van piekeren over de breuk naar een duidelijk en medelevend begrip van onszelf en een pad voorwaarts. We kunnen beginnen door het volgende te doen:

1.      Besteed aandacht aan je kritische innerlijke stem.

Elke persoon heeft een ' kritische innerlijke stem ,' een kant van zichzelf die zich tegen hen en hun omstandigheden keert. Deze 'stem' wordt vaak intens na een relatiebreuk en verdraait iemands ervaring door een vervormd filter.

Het kan de persoon bijvoorbeeld naar beneden halen met gedachten als: 'Ze haat je. Je bent waardeloos zonder haar.' Het kan ervoor zorgen dat ze medelijden met zichzelf krijgen: 'Hoe kan hij je zo pijn doen? Je zult altijd alleen zijn. Niemand zal van je houden.' Het kan hun ex op een voetstuk plaatsen: 'Ze was perfect. Je zult nooit iemand anders vinden zoals zij.' Het kan lijken alsof het in hun belang handelt, terwijl het eigenlijk verschrikkelijk advies geeft: 'Blijf gewoon binnen en drink nog een drankje. Je bent niet in voor vrienden.' Het kan iemand zelfs op een destructieve manier opbouwen: 'Je was te goed voor hem. Je mag nooit meer op iemand vallen.'

Deze stemmen kunnen een verhaal genereren dat ver afstaat van de realiteit van wat er tussen twee mensen is gebeurd. Door deze gedachten te herkennen en tegen te gaan met een meer compassievolle, evenwichtige kijk op jezelf en je partner, kan dit helpen de greep van deze gedachten te doorbreken, de ellende die ze veroorzaken te verminderen en een begin te maken met het creëren van een evenwichtiger beeld van de situatie

2.      Laat de fantasie van liefde los.

Wanneer mensen uit elkaar gaan, verliezen ze niet alleen de eigenlijke relatie, maar ze verliezen ook elke fantasie van liefde en illusie van verbinding die werkte. Ze hebben niet langer het valse gevoel van veiligheid dat ze ontleend hebben aan de fantasie om te worden samengevoegd met hun relatiepartner.

EEN ' fantasie band ' is een concept ontwikkeld door mijn vader, psycholoogRobert Firestone. Wanneer een fantasieband zich ontwikkelt, worden echte liefdesdaden en relaties geleidelijk vervangen door de vorm van een relatie. Wanneer twee mensen op elkaar vertrouwen om zich heel te voelen, verliezen ze zichzelf in het proces, waarbij ze afstand doen van onafhankelijkheid en vaak aantrekkelijkheid, in het belang van een veilig gevoel als onderdeel van een verenigd paar. Helaas begint de manier waarop ze met elkaar omgaan te verslechteren, en echte gevoelens van levendigheid, bewondering en genegenheid beginnen weg te vloeien uit de relatie.

Wanneer de fantasieband wordt verbroken, heeft elke partner het gevoel een deel van zichzelf te verliezen. Ze denken dat ze de ander nodig hebben om te blijven bestaan. Ze kunnen zich overgeven aan een fantasie over hoe de relatie was, herinnerend en verheerlijkend de beste tijden. Hun partner kan in hun ogen een superster worden, waardoor het veel moeilijker wordt om verder te gaan met de splitsing.

De realiteit is dat de dingen in een relatie meestal niet zo goed gingen voordat de breuk plaatsvond, en het onderhouden van die fantasieverbinding maakt deel uit van wat hun pijn veroorzaakt en in stand houdt. Het loslaten van de fantasieband zal de angst opwekken om alleen te zijn. Maar de waarheid is dat ieder van ons een heel persoon is en dat we geen relatie nodig hebben om ons compleet te maken. Het gevoel van veiligheid in een fantasieband is een illusie waarvoor we een prijs betalen. Dit onder ogen zien kan bevrijdend zijn en het begin van genezing.

3.      Neem een ​​groeimindset aan.

Sommige mensen zijn van nature veerkrachtiger wanneer een relatiebreuk optreedt dan anderen. studies hebben aangetoond dat zowel de gehechtheidsgeschiedenis van een persoon als hun manier van denken ertoe bijdragen of de persoon herstelt van of vastzit in de pijn van afwijzing. Een persoon met een 'fixed mindset' ziet persoonlijkheid als meer in steen gebeiteld en heeft de neiging zichzelf en hun 'giftige persoonlijkheden' de schuld te geven van een breuk. Ze hebben ook de neiging om toekomstige relaties als minder hoopvol te beschouwen.

Aan de andere kant heeft iemand met een 'groeimindset' de neiging om zijn persoonlijkheid te zien als iets dat kan worden veranderd of ontwikkeld. Ze kunnen de breuk zien als een kans om te groeien en te veranderen, en ze hebben goede hoop dat hun romantische toekomst zal verbeteren en toekomstige relaties beter zullen verlopen. Het is niet verwonderlijk dat mensen met dit soort mentaliteit veel sneller herstellen van een breuk.

We kunnen actief werken aan het ontwikkelen van een groeimindset en veerkrachtiger worden in het proces. We kunnen uitdagingen, zelfs scheidingen, gaan zien als een kans voor ontwikkeling en persoonlijke groei.

4.      Oefen zelfcompassie.

Een recent studie van de mensen die een relatiebreuk hebben meegemaakt, toonde aan dat het beoefenen van zelfcompassie een van de meest effectieve hulpmiddelen kan zijn om een ​​afwijzing of een relatiebreuk te boven te komen. 'Als je alle variabelen kiest die voorspellen hoe mensen het zullen doen nadat hun huwelijk is geëindigd, is zelfcompassie echt de sleutel tot succes', schreef Dr. David Sbarra, onderzoeker van de Universiteit van Arizona.

Zelfcompassie is iets heel anders dan slachtofferschap.dr Kristin Neff, een hoofdonderzoeker op dit gebied, heeft zelfcompassie gedefinieerd als drie componenten. De eerste is vriendelijkheid voor jezelf te verkiezen boven zelfoordeel, en jezelf te behandelen alsof je een vriend zou zijn die hetzelfde doormaakt. De tweede is het beoefenen van mindfulness in plaats van zich te veel te identificeren met gedachten, wat betekent dat een persoon al zijn gedachten en gevoelens kan erkennen, maar er niet in hoeft te worden meegesleept. Ze kunnen bijvoorbeeld erkennen dat ze gedachten hebben over hun ex zonder zich gedwongen te voelen dezelfde verhalen over de persoon te herhalen of te piekeren over een bepaald punt over wat er is gebeurd. Het laatste onderdeel van zelfcompassie is de voorkeur te geven aan gewone menselijkheid boven isolement. Een persoon kan zich zo geïsoleerd voelen na een scheiding, en toch heeft bijna iedereen meegemaakt waar ze mee worstelen. Door te zien dat hun lijden deel uitmaakt van een gemeenschappelijke menselijke ervaring, kan een persoon voorkomen dat hij zich slachtoffer of anders voelt op een diepe, negatieve manier.

5.      Creëer een samenhangend verhaal.

Door de bovenstaande hulpmiddelen te gebruiken om hun perspectief te veranderen, kan een persoon een meer samenhangend, meelevend verhaal gaan vertellen over zijn uiteenvallen, waardoor hij nog sterker verder kan. Het belangrijkste om te onthouden in dit proces is om je op jezelf te concentreren. In een relatie en een breuk heeft een persoon alleen controle over zichzelf. Maar als ze uit elkaar gaan, is het gebruikelijk om volledig verstrikt te raken in het focussen op de andere persoon. 'Wat dacht ze?' 'Hoe kon hij me dit aandoen?' Het is ook makkelijker om verhalen over de ander te vertellen dan over onszelf: 'Hij werd gewoon gek.' 'Ze werd bang en rende weg.'

De enige persoon die we kunnen veranderen, zijn wijzelf, en de enige manier waarop we kunnen groeien, is door te kijken naar wat we in onze relatie op tafel hebben gelegd. Als u het verhaal van uw relatie probeert te vertellen, is het waardevol om niet te onderzoeken waarom uw partner u slecht behandelde, maar waarom u zich aangetrokken voelde tot dat soort behandeling. Welke acties heb je ondernomen om afstand te creëren? Wat zijn enkele van de minder gunstige aspecten van de relatie die u dwongen? Wat trekt je terug naar die dingen nu je verlangt naar de andere persoon? Hier zijn enkele vragen die tot zelfreflectie kunnen inspireren en een persoon kunnen helpen een meer waarheidsgetrouwe kijk te krijgen op wat ze echt verloren hebben tijdens het uiteenvallen.

• Waarom heb je de persoon gekozen die je hebt gekozen?
• Hadden ze eigenschappen die vergelijkbaar waren met die van uw vroege verzorgers?
• Wat voelde je aangetrokken tot de persoon toen ze je begonnen af ​​te wijzen?
• Hoe gedroeg u zich tegenover de persoon?
• Wat motiveerde je acties (van ontrouw tot afstandelijk gedrag)?
• Waarom tolereerde u een negatieve behandeling?
• Was deze behandeling bekend uit uw verleden?
• Welke gedachten of gevoelens maakten dat je ervoor koos om te blijven?
• Wat trekt je nu aan in de ander?
• Ben je je eigen identiteit kwijtgeraakt in deze relatie?
• Heb je belangrijke aspecten van jezelf opgegeven in een poging je partner te plezieren?

Denk er bij het nadenken over deze vragen aan om door te gaan met het oefenen van zelfcompassie. Het punt van naar onszelf kijken is niet om alle schuld op ons te nemen of onze innerlijke criticus de vrije loop te laten, maar om een ​​dieper begrip van onszelf en de patronen die we in een relatie brengen te creëren. Door onszelf en onze patronen te leren kennen, bevrijden we ons niet alleen van veel van de pijn van een relatiebreuk, maar oriënteren we ons ook om in de toekomst betere keuzes te maken, zowel wat betreft de partners die we selecteren als hoe we ons verhouden tot een geliefde over tijd.