Onlangs schreef ik over ' Leven met een toevallige identiteit .' Ik beschreef hoe pijnlijk vroege ervaringen, definities enverdedigingeninvloed hebben op de manier waarop individuen zichzelf gedurende hun leven waarnemen en presenteren, waardoor ze een 'toevallige identiteit' ontwikkelen in plaats van een echt gevoel van wie ze zijn. Als u dit proces begrijpt, kunnen mensen hun negatieve identiteit in twijfel trekken en grote veranderingen aanbrengen in de manier waarop ze zichzelf zien. In deze blog bespreek ik enkele krachtige acties die we allemaal kunnen ondernemen om onze negatieve zelfperceptie uit te dagen en ons identiteitsgevoel te veranderen.

Ten eerste moeten we ons realiseren dat identiteit het verst verwijderd is van vastheid. Een persoon kan worden wie hij wil zijn door zijn acties op een bepaald moment te veranderen. Zowel acties als onze zelfperceptie voelen echter veel moeilijker te veranderen als we er zo lang mee hebben geleefd. Het doorbreken van een oude identiteit betekent vaak symbolisch het doorbreken van de 'fantasie band' of illusie van verbondenheid met ons gezin van herkomst waar de identiteit werd gevormd, een gezin dat ooit onze bron van veiligheid was. Velen van ons behandelen onze innerlijke criticus die ons negatieve zelfbeeld ondersteunt als een graag geziene gast en zijn meer bereid te geloven dat het elk woord is dan de oorspronkelijke identiteit die we in onze vroege omgeving hebben gevormd, aan te vechten. Dus, hoe kunnen we een voorgeschreven identiteitsgevoel uitdagen, de lagen afpellen en ontdekken wie we werkelijk zijn?

1. Kom op tegen je kritische innerlijke stem

Een techniek om dit vervormde zelfconcept te verschuiven is het gebruik van de stappen in Stemtherapie . Stemtherapie is een methode ontwikkeld door mijn vader, psycholoog en auteurRobert Firestone, om mensen te helpen hun 'kritische innerlijke stem,' een negatieve interne dialoog die ons en anderen bekritiseert en ondermijnt op manieren die ons pijn doen en ons in ons leven beperken. De stappen van stemtherapie helpen ons de destructieve dingen die we onszelf vertellen te identificeren. Sommige hiervan bevinden zich direct aan de oppervlakte. 'Je bent zo dom, dik, lelijk, lui, vervelend, mislukt.' Sommige van deze 'stemmen' kunnen worden afgeleid uit hoe we onszelf behandelen: met wie we tot nu toe kiezen, hoe we voor onszelf zorgen, manieren waarop we onszelf tegenhouden of worstelen met het bereiken van onze doelen.

Stemtherapie kan ons helpen deze stemmen op te vangen en naar buiten te brengen. We beginnen door ze hardop uit te spreken (of ze op te schrijven) als 'jij'-verklaringen (d.w.z. 'je bent zo dom, enz.') We externaliseren ze, zodat we ze als een afzonderlijke vijand kunnen zien in tegenstelling tot ons echte punt van uitzicht. Naarmate we dieper in de stemaanvallen komen en emotie om hen heen ervaren, kunnen we verbindingen gaan maken met waar deze gedachten vandaan komen. Waar hebben we deze ideeën over onszelf vandaan? Hoe meer we hun bron in het verleden begrijpen, hoe meer macht we hebben over dit destructieve proces in het heden.

Het is belangrijk om die stemmen uit te dagen. We kunnen reageren met een vriendelijker, meer medelevend en realistisch standpunt, en we kunnen acties ondernemen die in strijd zijn met hun richtlijnen. Wanneer onze stem ons vertelt 'je kunt dit of dat niet doen', kunnen we het risico nemen en gaan voor wat we willen in het leven. We kunnen veranderingen aanbrengen vanuit een kalmere plaats van begrip en een geloof in ons vermogen om te ontwikkelen.

2. Cultiveer een innerlijke metgezel

We kunnen ons werkelijke zelfgevoel versterken door een vriendelijke houding tegenover onszelf aan te nemen. Hoe nieuwsgieriger, geduldiger en opener we kunnen zijn naar onszelf en naar wie we zijn, hoe meer we kunnen groeien en veranderen om te worden wie we willen zijn. Dit proces gaat niet over onszelf vertroetelen of opbouwen, maar over een vriendelijke houding. We moeten er altijd naar streven onszelf te beschouwen zoals we een goede vriend zouden zijn. We kunnen onszelf behandelen zoals we ze doen, omdat we bereid zijn hun gebreken en tekortkomingen te zien, terwijl we geloven in wie ze zijn en wie ze kunnen worden. Op dezelfde manier dat we nieuwsgierig zijn naar hun verhaal en hoe ze zo zijn ontstaan, kunnen we nieuwsgierig zijn naar onszelf. En op dezelfde manier dat we er zijn om hen te steunen en te steunen wanneer ze voor uitdagingen staan, kunnen we medelevend en optimistisch zijn over onszelf terwijl we onze eigen doelen proberen te bereiken.

3. Creëer een familie naar keuze – Het is belangrijk om ervoor te kiezen om in de buurt te zijn van mensen die een positieve oriëntatie hebben op zichzelf en op ons. Ons gezin van herkomst kan ondersteunend en liefdevol zijn of kritisch en destructief. Voor de meesten van ons is het een beetje van beide. Als kinderen hadden we geen keuze om ons te scheiden van negatieve invloeden, dus we internaliseerden ze, vormden verdedigingen en ideeën om hen heen om te proberen onze ervaringen te begrijpen. Als volwassenen kunnen we echter onze omgeving kiezen. We kunnen meer tijd doorbrengen met mensen die een kant van ons steunen die we leuk vinden, die zinvolle doelen delen, of ons gewoon aanmoedigen in de onze.

4. Wees volwassen en realiseer je dat je macht hebt - Op elk moment kunnen we veranderingen aanbrengen die onze identiteit hervormen. Het realiseren van onze persoonlijke kracht is een bevrijdend proces, maar zeker niet zonder angst. Wanneer we ons negatieve identiteitsgevoel uitdagen, kunnen we een zekere mate van terugslag en weerstand verwachten. Onze kritische innerlijke stem zal in het begin meestal luider worden. We voelen ons misschien erg ongemakkelijk en gedwongen om ons terug te trekken in een oude schelp. Ironisch genoeg kunnen we het gevoel hebben dat we een vreemd gevoel van verbondenheid verliezen door onszelf in een positiever daglicht te zien. Door onszelf eraan te blijven herinneren dat we niet langer hulpeloze kinderen zijn, maar volwassenen die andere keuzes kunnen maken, is dit een krachtige manier om ons identiteitsgevoel te veranderen. Uiteindelijk zal het nieuwe gedrag de norm worden en zal onze innerlijke criticus tot rust komen.

5. Wees niet bang om betekenis te zoeken - Om ons ware zelf te worden, moeten we onszelf voortdurend afvragen: 'Wie ben ik werkelijk? Wat verlicht mij?' We moeten bereid zijn om in twijfel te trekken wat we uit onze vroege omgeving hebben geassimileerd, dat misschien niet weerspiegelt wie we zijn en wat het leven voor ons zinvol maakt. Welke druk ervaar ik in mijn vroege leven die mijn keuzes bepalen en wat echt belangrijk voor mij is? Heb ik dit diploma nodig om aan mijn familie te bewijzen dat ik het waard ben, of ben ik geïnteresseerd in dit onderwerp? Wil ik alleen zijn of ben ik bang om eropuit te trekken en verliefd te worden?

Vragen als deze gaan niet over egoïstisch zijn of alleen focussen op ons geluk. Ze gaan over het zoeken naar ons eigen gevoel van betekenis. recente studies hebben aangetoond dat zingeving, in tegenstelling tot geluk, juist leidt tot dieper welzijn op de lange termijn. Ons afvragen wat belangrijk voor ons is, is niet iets waar we voor terugdeinzen of bang voor moeten zijn. Het is wanneer we op zoek zijn naar de dingen die ons het meest vervulde gevoel geven dat we de wereld om ons heen het meest te bieden hebben, en het zijn deze bezigheden die ons in staat stellen ons gevoel van wie we zijn terug te winnen.