Er zijn veel algemeen aanvaarde overtuigingen over zelfmoord die ons ervan weerhouden om te proberen mensen in gevaar te helpen. Hier zijn enkele van de typische misvattingen over zelfmoord die zijn: NIET WAAR:

De meeste zelfmoorden worden veroorzaakt door één bepaalde triggergebeurtenis.
Iemand die zelfmoord probeert te plegen, moet zich lange tijd slecht over zichzelf voelen. De huidige crisis kan zijn veroorzaakt door een bepaalde gebeurtenis, maar alleen iemand die al in nood is, zal een dergelijke extreme reactie overwegen. Je kunt deze persoon helpen door te proberen de huidige crisis door zijn of haar ogen te zien en hem of haar te laten helpen.

De meeste zelfmoorden vinden plaats met weinig of geen waarschuwing.
Dit is niet waar, vooral niet bij tieners. De meeste tieners vertellen het aan iemand – vaak hun vrienden of broers en zussen – maar niet noodzakelijkerwijs hun ouders, leraren of begeleiders, die misschien beter in staat zijn om te helpen. Wat tieners die bevriend zijn met iemand die mogelijk suïcidaal is, zich moeten realiseren, is dat ze het zich niet kunnen veroorloven om het geheim van hun vriend te bewaren en dat ze de problemen van hun vriend niet alleen kunnen oplossen. Bij ouderen gaan ze vaak in de laatste week van hun leven naar de huisarts om hulp te zoeken bij de lichamelijke klachten van depressie.

Het is het beste om het onderwerp zelfmoord te vermijden.
Niet praten over zelfmoord voorkomt geen zelfmoord. Onderzoek toont aan dat 80 procent van de mensen wel eens aan zelfmoord heeft gedacht, dus je zult het idee niet in iemands hoofd zetten door hen te vragen of ze aan zelfmoord hebben gedacht. We kunnen er beter over praten dan iemand negeren die mogelijk in een crisis verkeert.

Mensen die over zelfmoord praten, doen het niet.
Dit is niet waar, zoals de meeste mensen die het doen erover hebben gesproken. We kunnen beter overreageren dan onderreageren. Aandacht besteden aan suïcidale uitspraken kan levens redden.

Zelfmoordpogingen zijn alleen aandachttrekkend gedrag.
Integendeel, iemand met een geschiedenis van eerdere zelfmoordpogingen brengt hen een groter levenslang risico om te overlijden door zelfmoord. Als iemand bereid is om met zijn leven te gokken om onze aandacht te krijgen, kunnen we beter opletten dan de boodschap te sturen dat ze iets drastischers moeten doen om onze aandacht te krijgen. Nogmaals, we kunnen beter overreageren dan onderreageren.

Een suïcidaal persoon wil duidelijk dood.
Dit is gewoon niet waar. Suïcidale mensen zijn ambivalent. Een deel van hen wil sterven, maar een deel wil leven. Alle 29 mensen die een zelfmoordpoging hebben overleefd toen ze van de Golden Gate Bridge in San Francisco sprongen, zeiden dat ze spijt hadden van hun beslissing zodra ze sprongen.

Zodra een persoon zelfmoord probeert, zal hij of zij het niet nog een keer proberen.
Nogmaals, als iemand eerder een zelfmoordpoging heeft gedaan, loopt hij een groter risico om door zelfmoord te overlijden. Dit is waar, zelfs als eerdere pogingen ogenschijnlijk niet levensbedreigend waren. Een persoon met twee of meer eerdere pogingen loopt een veel hoger risico om te overlijden door zelfmoord.

Zelfmoord is een complex probleem.
Dit idee doet ons denken dat we als individu niets kunnen doen om zelfmoord te voorkomen. Dit is niet het geval. We moeten de eenvoudige genezende kracht onthouden om ons persoonlijk beschikbaar te stellen voor iemand wanneer ze in nood zijn.

Als een depressieve persoon zich plotseling beter voelt, is het gevaar voor zelfmoord verdwenen.
Wanneer iemand die veel psychische pijn heeft gehad plotseling beter lijkt te voelen, kan dit vaak een teken zijn dat hij de 'perfecte oplossing' heeft bedacht om een ​​einde aan zijn leven te maken. Dit is een tijd waarin we ons opnieuw moeten afvragen of ze aan zelfmoord denken en er niet vanuit gaan dat de crisis voorbij is.

Arme mensen zijn de bron van de meeste zelfmoorden.
In werkelijkheid komt zelfmoord in het hele sociaaleconomische spectrum voor. Van allerlei soorten mensen uit allerlei families met verschillende financiële situaties is bekend dat ze zelfmoord plegen.

Religieus zijn beschermt tegen zelfmoord.
Voor sommige mensen die tot een religie behoren die zelfmoord als zonde beschouwt, kan dit een beschermende factor zijn. Maar simpelweg geboren worden in een religie die zelfmoord als een zonde beschouwt, beschermt niet tegen zelfmoord.