Veel problemen waarmee we in onze huidige interpersoonlijke relaties worden geconfronteerd, komen voort uit een kernverdediging die in de kindertijd werd gevormd en bekend staat als de ' fantasie band .' Misschien vraag je je af waarom je de 'vonk' tussen jou en je partner verliest of waarom je maar niet lijkt te stoppen met je zorgen te maken over je kinderen. Het zal je misschien verbazen te horen dat de echte basis van deze frustrerende dynamiek een fantasieband is. Als het centrale concept van de theorie van mijn vader, Dr. F.S., beschrijft de fantasieband een illusie van fusie die we oorspronkelijk vormen met onze ouder of primaire verzorger. Deze fantasie om één te zijn met onze verzorger werkt als een verdediging en helpt bij het verlichten van angst en emotionele pijn in tijden van nood. Naarmate we ouder worden, beperkt ditzelfde verdedigingssysteem ons vermogen om echte liefde en verbinding na te streven of te accepteren. Het begrijpen van deze verdediging kan levensveranderend zijn. Hier deel ik een korte gids over de fantasieband die licht kan werpen op hoe dit soort band ons leven vormt, ons leven beperkt en hoe we stappen kunnen ondernemen om los te komen van de destructieve elementen van onze huidige relaties.

Hoe fantasiebanden zich ontwikkelen

De fantasieband is een primitief verdedigingsmechanisme dat we in de vroege kinderjaren hebben ontwikkeld als een manier om een ​​illusie van veiligheid en zekerheid in stand te houden op die momenten dat we overweldigende frustratie, pijn of zelfs angst ervoeren. Baby's hebben een natuurlijk vermogen om zichzelf te troosten door beelden en herinneringen aan eerdere voedingservaringen te gebruiken om de angst tijdelijk van hun moeder gescheiden te zijn af te weren. Fantasie helpt gevoelens van honger en frustratie te verminderen. De illusie van verbondenheid van het kind compenseert of vervangt tekortkomingen in de vroege omgeving. In een poging om met de emotionele pijn om te gaan en een gevoel van troost te herstellen, fuseren baby's in hun verbeelding met hun primaire verzorger (vaak de moeder), op magische wijze gelovend dat ze één zijn met die persoon - zich de almachtige ouder en de hulpeloze baby voelen , alles in een. Deze fantasie om met een ander verbonden te zijn, kan een kind een illusie van veiligheid geven, zelfs onsterfelijkheid, wat hem of haar later helpt om te gaan met existentiële realisaties en angsten.

In ons werk gebruiken mijn vader en ik de term fantasieband om zowel de oorspronkelijke denkbeeldige verbinding te beschrijven die tijdens de kindertijd is gevormd als de herhaalde pogingen van een volwassene om dit soort verbindingen in interpersoonlijke relaties te blijven maken. Dit soort band gaat ook vaak verder dan onze ouders, romantische partners en kinderen. In onze zoektocht naar een gevoel van veiligheid kunnen we een fantasieverbinding vormen met:

• Broers en zussen of andere familieleden
• Land
• Geloof
• Werk
• Sportteam
• Sociale of politieke partij
• Groepen

Hoe fantasiebanden ons blijven beïnvloeden

Hoewel mensen zich als volwassenen misschien op hun gemak voelen om hun ouders terloops te bekritiseren, kan het eng zijn geweest om kritiek te hebben op iemands verzorgers. Mensen vertrouwen op hun ouders om te overleven, en soms kan de verwaarlozing of vijandigheid van een ouder angstaanjagend of zelfs levensbedreigend zijn geweest voor het kind. Een deel van de vorming van een fantasieband houdt in dat jonge kinderen leren om zichzelf op te voeden, waarbij ze zichzelf zowel kalmeren als straffen op dezelfde manier als de ouder. Kinderen identificeren zich met en internaliseren de manier waarop de ouder hen zag en behandelde. Ze kunnen proberen een geïdealiseerd beeld van de ouder te behouden door kritisch naar zichzelf te kijken. Naarmate ze ouder worden, onderhouden ze op de volgende manieren een, vaak onbewuste, geïnternaliseerde band met hun ouder:

• Idealiseren van hun ouders en familie - dat wil zeggen 'Mijn ouders waren geweldig. Er was gewoon iets mis met mij.'

• Onderhouden een negatief afbeelding van hunzelf – Veel mensen ontwikkelen een ' kritische innerlijke stem ,' een negatief denkproces, dat, net als een interne ouder, hen coacht, bekritiseert en becommentarieert, terwijl ze ons leven leiden, d.w.z. 'Ik ben altijd te veel geweest voor andere mensen om te verwerken. Niemand zou van me kunnen houden.'

• Negatieve eigenschappen en gedragingen van ouders op anderen projecteren – Zonder het te beseffen, kunnen we de kwaliteiten van onze ouders projecteren op de mensen met wie we in ons leven een hechte band hebben. 'Ze gaat je verlaten. Je kunt haar niet vertrouwen.' 'Hij heeft kritiek op je. Kijk hoe hij naar je kijkt.'
• Negatieve gezinsdynamiek herscheppen in relaties met volwassenen – Mensen kunnen ervoor kiezen om dicht bij anderen te komen die hen aan hun verleden herinneren. Of ze kunnen de mensen om hen heen vervormen en zelfs provoceren om een ​​oude, vertrouwde, zij het negatieve, dynamiek te herscheppen.
• Het leven van hun ouders herbeleven in plaats van hun eigen leven te leiden – Veel mensen vinden het moeilijk om onderscheid te maken en hun leven op hun eigen voorwaarden te leven. Ze blijven luisteren naar de 'stem' in hun hoofd die niet altijd hun werkelijke standpunt vertegenwoordigt.
• Behoud van psychologische verdedigingen die als kinderen adaptief waren, maar die hen beperken als volwassenen - De psychologische afweer iemand die in de kindertijd is gevormd om hen een veilig en zeker gevoel te geven, is later in het leven moeilijk van zich af te schudden, zelfs als deze verdedigingen niet langer adaptief zijn. Verdediging gaat vaak door met het beperken van individuen in hun leven en interpersoonlijke relaties. Als ze bijvoorbeeld vroeger stopten om straf te vermijden of zich aan de ouder zouden vastklampen om gekalmeerd te worden, kunnen ze deze patronen meenemen in hun volwassen relaties, terwijl ze eigenlijk dienen om afstand te creëren, in plaats van mensen dichterbij te brengen.

Fantasiebanden in onze volwassen relaties

Hoewel een fantasieband al vroeg in het leven tot stand komt als een manier om zich veilig en verbonden te voelen, vooral wanneer de ouders niet beschikbaar waren of niet voor hun behoeften zorgden, gaan mensen door met het opnieuw creëren van deze banden in hun volwassen relaties als een manier om zich beschermd te voelen. Zoals Dr. F.S. schreef: 'De meeste mensen hebben angst voor intimiteit en beschermen zichzelf en zijn tegelijkertijd doodsbang om alleen te zijn. Hun oplossing voor hun emotionele dilemma is het vormen van een fantasieband.' Deze band vervangt de inhoud van een liefdevolle relatie door de vorm van een eenheid zijn. Het houdt mensen emotioneel op een comfortabele afstand, terwijl ze een gevoel van eenheid met hun partner behouden waardoor ze een, vaak vals, gevoel van veiligheid kunnen voelen.

Dus, welke interacties tussen een paar vertegenwoordigen het verschil tussen echte liefde en een fantasieband? Als je naar deze dynamiek kijkt, onthoud dan dat er een fantasieband bestaat langs een continuüm, en de meesten van ons vallen ergens in het spectrum in onze relaties. Als u vaststelt dat u en/of uw partner sommige van deze gedragingen vertonen, betekent dit niet dat u in paniek moet raken en uw relatie moet weggooien. In plaats daarvan kan het besef van de mate waarin u zich op beperkende manieren verhoudt, u en uw partner helpen deze dynamiek te verschuiven en een liefdevolle verbinding te herstellen.

Koppelinteracties die echte liefde vertegenwoordigen versus een fantasieband:

1. Niet-defensief en open versus boos en gesloten zijn
2. Respect hebben voor elkaars onafhankelijkheid versus elkaars grenzen overschrijden
3. Het uiten van fysieke genegenheid en persoonlijke seksualiteit versus een gebrek aan genegenheid en routinematige seksualiteit
4. Begrijpen wie je partner werkelijk is versus onbegrip en vervormen van je partner
5. Zich bezighouden met niet-controlerend gedrag versus manipulatie van dominantie

Meer informatie over deze kenmerken hier

Tekenen en symptomen die u mogelijk in een fantasieband hebt met uw partner:

1. Minder oogcontact
2. Storing in communicatie
3. Minder genegenheid en meer onpersoonlijk of routinematig vrijen
4. Verlies van onafhankelijkheid
5. Spreken als één persoon
6. Gebruik van alledaagse routines als symbolen van nabijheid
7. Rolbepaald gedrag gebruiken als rekwisieten in een fantasieband
8. Betrokken zijn bij gebruiken en conventionele reacties als vervanging voor echte nabijheid

Lees meer over deze tekens hier

Stappen om een ​​fantasieband te verbreken

Volgens Dr. F.S. zijn er een aantal stappen die individuele partners kunnen nemen om de fantasieband die ze met elkaar hebben gevormd te doorbreken. De volgende suggesties zijn overgenomen van zijn blog ' The Fantasy Bond: een vervanging voor een echt liefdevolle relatie .'

Ten eerste moeten individuen in een paar het bestaan ​​van een fantasieband erkennen. Het zal hen ten goede komen als ze niet langer ontkennen dat ze afstandelijk zijn geworden en toegeven dat hun daden niet langer liefdevol zijn. Ze kunnen dan doorgaan naar de volgende stappen:

1. Herken gevoelens van woede en vijandigheid, evenals eventuele kritische houdingen die ze hebben tegenover zichzelf en hun partner – Zijn ze vooral prikkelbaar tegen elkaar, pikken ze elkaar uit elkaar en zoeken ze brandstof om kritisch te zijn?
2. Let op inhoudingspatronen - Zijn ze gestopt met het doen van dingen waar hun partner van hield of met het geven van aandacht aan hun partner?
3. Geconfronteerd met de psychologische pijn en het verdriet die gepaard gaan met pogingen om intimiteit te herstellen – Uitdagende verdedigingen en dicht bij iemand komen kan het leven kostbaarder maken. Het kan ook fantasieverbindingen uit het verleden verbreken. Als iemand bijvoorbeeld van je houdt op een manier waar je nooit van gehouden hebt gevoeld, dwingt dat je om de pijn van die eerste pijn onder ogen te zien.
4. Hun angsten voor individuatie en scheiding blootleggen – Een persoon kan te maken krijgen met het feit dat hij of zij angst heeft om zijn of haar eigen persoon te worden. Het valse gevoel van veiligheid dat ze krijgen van een fantasieband is misschien niet beschikbaar wanneer ze zichzelf en de ander als onafhankelijke individuen zien.
5. Beweeg in de richting van onafhankelijkheid en respect voor elkaar / Vestig echte gelijkheid – Mensen moeten alle patronen van dominantie, onderwerping en opstandigheid doorbreken om elkaar wederzijds respect en gelijkheid te bieden, evenals echte aantrekkingskracht.
6. Ontwikkel een niet-defensieve houding ten opzichte van feedback en een open en eerlijke communicatiestijl
7. Beweeg in de richting van meer interactie met anderen - Dit houdt in dat iemands sociale kring van familie en vrienden wordt uitgebreid, zodat ze extra steun en perspectieven hebben.

Toegegeven, de fantasieband is een complex begrip, met vele facetten om te begrijpen. Het zoeken naar dit begrip is echter een waardige bezigheid, omdat het iemands leven en de manier waarop hij met zijn dierbaren omgaat echt kan veranderen.